จะผมรึฉันดี เราเป็นทอมไม่ซึ่งไม่ถูกใจพ่อเค้าหรอกคับ ในครอบครัวมีกัน 7คน ที่อาศัยร่วมตัวกันอยู่ในบ้าน มีพ่อที่ดุมีปันหาตลอดเวลากับพ่อแต่เป็นคนที่รักครอบครัวหาเงินเลี้ยงครอบครัวตลอด แม่ทีใจดีเข้าใจทุกเรื่องทำเพื่อลูกแต่แม่จะทำให้ผมหนักใจตลอดเวลาให้ผมยักเงินในบัตรเครดิตของพ่อแต่บัตรเครดิตของพ่อและสมุดธนาคารทุกเล่มเป็นชื่อผมเอาไปใช้จ่ายกินอยู่ค่าหวยที่ผมกลุ้มใจมากเรื่องแม่ สร้างหนี้ไม่หยุดหย่อน โดยที่พ่อยังจับไม่ได้ ตั้งแต่จำความได้พ่อกับแม่ทะเลาะกันตลอดตีแตะต่อย บางครั้งก็เลือดตกยางออก ช่วงหลังๆที่ทางบ้านมีปันหาแยกย้ายกันไปแล้วกับมาอยู่ร่วมกันอีกพ่อก็เริ่มแก่เค้าก็เลิกทำร้ายแต่ก็มีบ้างจนตอนนี้ผมอายุ29 เค้าก็ยังทะเลาะกันทุกวันขุดขุ้ยทุกเรื่องด่าแม่เสียๆหายๆแม่ไม่ใช่คนไม่ดีนะคับแต่พ่อเป็นคนไทยเชื้อสายจีนเจ้าระเบียบทุกอย่าง จุกจิกขี้บ่นชอบด่าเสียงดังตะโกนโวยวาย จนคนในหมู่บ้านเค้ารู้กิตติมศักดิ์ของพ่อผมดี ด่าทีลั่นซอย ผมอยู่บ้านอย่างไม่มีความสุขหรือมีบ้างแต่น้อยคับ เมื่อก่อนเราจนมากจนต้องแยกย้ายกันไปอยู่คนล่ะทาง พอเริ่มมีก็กลับมารวมกันอีกถ้าเล่าสมัยก่อนด้วยสมัยนี้ด้วยคงไม่จบคือวันนี้ผมรู้สึกว่าอยู่บ้านไม่มีความสุขเลย จากที่จนไม่มีอะรัยขอน้ำต้มกระดูกหมูเค้ากิน จนวันนี้มีทุกอย่างเหลือแต่ผ่อนบ้านและหนี้สินไม่ถึงห้าแสนคับคือผมอยู่ช่วยงานพ่อคับตอนนี้บ้านผมเปิดโต๊ะบอลเข้าใจว่าผิดกฎหมายแต่คนทำเยอะแยะคับแฟร์ๆไม่โลกสวย แล้วผมก็ขับรถตู้รับส่งนักเรียนผมไม่มีเงินเดือนพ่อเก็บทุกบาททุกสตางเบิกได้ค่ากินวันล่ะ40 บาทถ้าอยากได้อะรัยก้เบิกแต่ไม่เกิน300 ถ้าเอามากหรือผมใช้มากพ่อก้จะบอกพ่อมีลูกหลายคนที่เหลือผมก้ขโมยบ้างคับยักยอกเงินพ่อบ้างบางครั้ง4-5ร้อยพ่อบอกเอาเข้ากงสีแต่เค้าจะยกให้ผมมากที่สุดถ้าเค้าตายผมเป้นคนขี้สงสารรักครอบครัวรักพี่รักน้องแม่หัวอ่อนพ่อกลัวจะถูกพี่น้องแม่ลอกหมดผมไม่เข้าใจผมเหมือนคนโง่ๆคนนึงไม่รู้ใครหลอกผมยืนบนความเหนื่อยล้าอย่างบอกไม่ถูกแต่ผมรักครอบครัวสุดใจแต่สมุดบัญชีชื่อผมรถทุกอย่างชื่อผมหมด พ่อมีลูก3คน ผมมีพี่ชาย มีน้องสาว พี่ชายเค้าตอนนี้ติดคุกสบายไปแล้วคับเหลือแต่หลานไว้ให้ผมดูแล ที่บ้านจะต้องดูแลหลาน3ชีวิต ลูกพี่ชาย1 คน ผญ ตอนนี้8ขวบแล้วคับเเต่เค้ามีแม่ที่รับผิดชอบค่าเทอมยุคับ ที่เหลือก้เป้นที่ครอบครัวดุแล มีลูน้องสาวอีกสองคน ชายสองแต่คนล่ะพ่อพ่อคนแรกเค้าไปไหนไม่รุแล้วคับครอบครัวก้ต้องรับผิดชอบคนนี้4ขวบอีกคน1ขวบคนนี้พ่อมันไม่ทำมาหากินอะไรเลยเล่นพนันอย่างเดียวไม่เลี้ยงลูกนานๆออกมาบ้านผมคับน้องสาวผมก้ขายของเล่นหน้าโรงเรียนไม่ได้ทำงานอะไร เหมือนกันค่อนข้างขี้เกียจเสื้อผ้าทุกอย่างเงินที่กินใช้และหนี้สินที่ก่อกะสามีลงที่บ้านหมดมีบ้างเดือนชนะมวยไพ่มาก่เอามาให้ ผมรับผิดชอบการงานทุกอย่างทำบัญชีเลี้ยงหลาน3คนไปขับรถกลับมาก็ต้องรีบไปส่งหลานคนกลางร้องตลอดเวลาเลยไม่ยอมไป รร กลางวันก้มีพักบ้างถ้าน้องสาวไม่ขี้เกียจเลี้ยงลุกผมก้ได้พักตอนบ่ายก้ออกไปรับ นร ผมก็ต้องพาหลานคนเล็กไปด้วยเพราะผมขับรถกับแม่แม่จะคอยคุมเด็ก น้องสาวจะต้องไปรับลูกเเละไปขายของหน้า รร ซึ่งคิดแล้วว่าผัวมันไม่ทำ
รัยเลย ให้เค้าเลิกกันคงไม่ได้ความรู้สึกตรงนี้
มากคับตรงที่ผช ไม่ทำ
รัยลูกก้ไม่เลี้ยงแต่มันทำสวนทุเรียนปีนึงจะได้4-5หมื่นลูกโตขึ้น ทุกวันไม่หาเลี้ยงรึคับ ตอนเย็นกลับจากส่งนรก็กลับมาสอนการบ้านหลานคนคนโตทำบอลทำโพยรับบอลถึง3ทุ่ม 2ทุ่มเอาหลานอาบน้ำกินข้าว เช้าก้ทำบัญชีบอล มีบางวันผมก่คิดผิดบ้างแต่มันดูเหมือนบ่อยเพราะมีเกือบทุกวัน พ่อก็ด่าผมสมองหมากันควายบ้าง บางครั้งก็โกดโวยวายเสียงดังอารมเสียใส่ผมขู่จะตบจะตีบาง ถ้าวันไหนเสียเยอะแทงหวยทันทีคับผมไม่มีอิสระทั้งชีวิตและความคิดผมเลย ถ้าวันไหนไม่มีงานผมอบากไปหาเพื่อนผมก้ต้องกะเตงหลาน2คนไปด้วยมีแค่บ้างครั้งที่เค้าไม่ไป แต่พ่อไม่พอใจคือเค้าจะให้เที่ยวเท่าที่เค้าพาไปให้ทำแบบนี้เดินตามนี้ทุกคนต้องอยู่ในกรอบที่เค้าขีดเขียนอำนาจเงินยุในมือเค้า ผมจะ30แล้วนะคับที่ต้องโกหกเวลาไปเที่ยวต้องโกหกว่าพ่อเพื่อนตายบางป่วยบ้างถึงจะได้ไปอยู่บนความอึดอัดเสมอ มียุครั้งนึงผมไปเที่ยวแล้วไปนอนกลับเอ่อคนพิเศษคนนึงไม่ได้กลับมาขับรถนร แต่น้องสาวขับแทนพ่อโกดเปนอาทิตด่าแม่สาระพัดว่าเลวเหมือนแม่ไม่ห้ามไม่ดูแลลูก ทุกครั้งที่พวกเรามีปันหาพ่อด่าและโทษแม่เสมอพ่อพาไปเที่ยวบ่อยแต่ไม่เคยออกต่างจังหวัดเหมือนนครอบครัวคนอื่นเค้า ผมต้องจัดยาให้พ่อพ่อมีโรคประจำตัวหัวใจ พ่อกินเหล้าสูบหนักคับเค้าชอบนอนดึกดูบอลส่งบอลลูกค้าบ้างเค้าก้อบอกว่าเค้าทำงานหนักเครียดลูกแต่ละคนไม่เอาผมเข้าใจคับว่าพ่อเหนื่อยมากถ้าพ่อไม่ปลงและควบคุมอารมณ์พ่อพ่อจะไม่เหลือใคร อยากทำงานกลับมาแล้วพ่อกับแม่ยิ้มให้ผมถามว่าผมกินอะไรมารึยัง ทุกวันนี้ผมก้าวเข้าบ้านเหมือนมีแต่ความเหนื่อยล้าความเสียใจที่พ่อดุด่าว่าผมแรงๆตลอดเวลา ผมควรจะทำยังไงกับชีวิตนี้ดี ผมโชคดีที่มีเพื่อนที่ดีคอยเป็กำลังใจช่วยเหลือผม จะทำยังให้ครอบครัวมีความสุข
ไม่ได้เกิดจากรากฐานครอบครัวที่อบอุ่น ครอบครัวมีปันหาตลอดเวลา