กับการทุ่มเทอะไรลงไป แล้วปรากฏว่ามันเติมไม่เต็มซะที จริงๆแล้วก็ไม่นีกเสียใจและไม่ได้คิดว่าการให้อะไรกับใครไปแล้วจะต้องได้อะไรกลับมา พอไม่ได้รับสิ่งตอบแทนแล้วโวยวายอะไรแบบนั้น  ซึ่งจริงๆแล้วก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกนะ แต่ก็กลับมามองย้อนเวลาว่าถ้าสิ่งหนึ่งที่เราเคยทุ่มเทไปกับใครสักคน แล้วเขาก็ไม่เคยจะรู้สึกว่าได้รับอะไรจากเราเลย หรือเขาคิดว่าเราของตายแค่กระตุกหน่อยก็ยอมให้ทุกอย่างแต่พอได้รับแล้วก็เหมือนเดิมทำกับเราเหมือนเดิม ซึ่งคนแบบนี้ก็มีด้วยหรือ จริงอยู่ที่การจะให้อะไรกับใครด้วยวัตถุประสงค์ใดนั้น ก็ย่อมมีเหตุมีปัจจัยที่ทำไมต้องให้ ซึ่งการให้แบบไม่หวังสิ่งตอบแทนเลยจริงๆแล้วก็คงไม่ใช่ ให้เพราะรัก ให้เพราะอยากได้รักตอบ แต่ก็เข้าใจนะว่าการให้ถึงจะมากแค่ไหน กับคนที่ไม่ใช่ จะยังไงแค่ไหนก็คงไม่ใช่อยู่ดี แต่ถึงอย่างไรก็ควรที่จะเห็นถึงความจริงใจของการให้ซักหน่อยก็ยังดี อาจจะตอบแทนด้วยการบอกความจริงหรือชัดเจนสักหน่อยเพื่อเห็นแก่ความตั้งใจของอีกคนความหวังดีของคนที่ให้เรา ควรจะตอบแทนด้วยการ ขอบคุณคราวหน้าไม่ต้องคับ ค่ะ อะไรประมาณนี้    เขียนงงไปป่าวไม่แน่ใจ