สวัสดีทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราไม่รู้จะเริ่มยังไง
เอาเป็นว่าจะมาเล่าเรื่องคร่าวๆให้ฟังเกี่ยวกับเราและแฟนเราน่ะ
เรากับแฟนคบมาเกือบ2 ปีแล้ว เราอายุมากกว่าแฟนเราแปดปี
แฟนเราเป็นผู้ชายที่ขี้หึงมากและพร้อมที่จะงี่เง่าตลอดเวลา
ตั้งแต่คบกันมาทะเลาะกันบ่อย แต่พักหลังเราทะเลาะกันบ่อยมาก
ซึ่งเราจะเป็นฝ่ายนิ่งๆ แต่แฟนเราจะนิสัยเหมือนผู้หญิง ที่เวลาทะเลาะกันทีไร
เขาจะมีความคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะเลิก ซึ่งตั้งแต่คบกันมาก็เลิกกันบ่อยมากแล้วสุดท้ายเค้าจะเป็นฝ่ายง้อเสมอ
ทุกๆครั้งเราก็จะนิ่งจะเป็นฝ่ายสตรอง แต่แฟนเราชอบคิดว่าเราไม่รักไม่แคร์ไม่สนใจเขา
พักหลังๆเขาอาการหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเราเหนื่อยเราเงียบ จนเขามาขอให้เราบอกเลิกเขา
ที่เขาไม่บอกเลิกเองก็เพราะว่า เขากลัวเขาเจ็บกลัวตัวเองจะทนไม่ได้
คุณว่าเขาเห็นแก่ตัวไหมที่อยากเลิกกับเราแต่ไม่ยอมบอกเอง เขาพร้อมจะทิ้งเราตลอดเวลา
ถ้าเป็นคุณ คุณจะยอมบอกเลิกแล้วจบเลยไหม ตอนนี้สับสนมาก
เบื่อเขารำคานเขาที่เขาเป็นคนงี่เง่าไม่มีเหตุผล แต่ยังรักเขาอยู่น่ะ แต่เขาไม่เชื่อในความรักที่เรามี
เราเริ่มเอือมระอาแล้ว บางทีก็คิดน่ะอยากเลิกให้จบๆ แต่กลัวเสียดายเวลามาก
หรือเรามัวแต่เสียดายเวลา เราถึงเป็นยุ่อย่างนี้ ใครก็ได้ช่วยเราคิดหน่อย