ต้องบอกก่อนนะครับว่ากระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ผมลำบากใจในการเขียนมากๆ อย่างแรกเลยคือผมไม่รู้ว่าเทคนิคการจำเช่นนี้มันสมควรจะพูดในที่นี้หรือไม่ อย่างทีสองคือกลัววิทยากรมาเห็นกระทู้ด้วย 555

วันนี้ที่โรงเรียนผมจัดสอนพิเศษวิชาสังคมให้ มีการเชิญวิทยากรจากข้างนอกมาสอน วิทยากรเป็นคนที่ไม่นับถือศาสนาอะไรเลย เนื้อหาที่สอนเริ่มแรกก็เป็นศาสนาคริสต์ ตามด้วยอิสลาม แล้วก็มาพุทธ

ทุกศาสนามีเทคนิคการจำที่น่าสนใจมากครับ มันทำให้ผมจำได้จริงๆแต่ต้องแลกกับการลบหลู่ดูหมิ่นศาสนาอื่นเล็กน้อย คือจริงๆผมก็ไม่อยากทำนะครับเพราะผมก็ให้ความเคารพในศาสนาอื่นเหมือนกัน เช่น ความเชื่อในพระเจ้า คือผมก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมไปลบหลู่ตรงนั้น

สำหรับศาสนาอื่นผมก็ฟังๆไปหัวเราะไปด้วยเพราะวิทยากรสอนสนุกมากๆๆๆ ขนาดเพื่อนที่เป็นอิสลามเองยังหัวเราะนบีมูฮัมหมัดเลยครับคิดดู ส่วนเทคนิคการจำมันก็ทำให้ผมจำได้จริงๆนะครับ วิทยากรพยายามดัดแปลงคำสำคัญๆทางศาสนามาเป็นคำง่ายๆแล้วก็ติดตลกเข้าไปด้วย คือถ้ามันเป็นเรื่องอื่นเช่นวิชาประวัติศาสตร์มันก็ไม่น่ามีอะไรครับ แต่ในที่นี้มันเป็นเรื่องของศาสนาที่ค่อนข้างเปราะบางมากๆ แต่ผมก็พยายามไม่คิดอะไรมากครับเพราะท่องไว้เสมอว่าตัวเองเป็นคนพุทธๆ ไม่บาปหรอก แต่พอมาถึงศาสนาพุทธปุ๊ปบรรยากาศมันเปลี่ยนไปนะครับ คือผมพยายามเก็บอาการสำรวมไม่ขำไม่หัวเราะที่สุดแล้วแต่ผมก็หลุดหัวเราะไปนิดนึงจนได้ แล้วเทคนิคการจำที่ได้มาก็ไม่ต่างจากศาสนาอื่นเลยครับ คือมันทำให้ผมจำเหตุการณ์สำคัญๆในวันสำคัญทางศาสนาได้แม่นยำ จากที่ไม่เคยจำได้ แต่ผมก็รู้สึกแย่อะครับที่ดันเมมโมรี่แบบนั้นไปแล้วด้วย พอจะลบก็ลบไม่ออกแล้วครับ แต่พอคิดอีกแง่ก็เพื่อการศึกษาไม่ได้หรอครับ หรือหลักในศาสนาพุทธกล่าวถึงเรื่องนี้ยังไง แล้วสรุปผมจะบาปมั้ย พวกเรื่องที่ไปหัวเราะศาสนาอื่นและศาสนาตัวเอง คือผมก็ไม่อยากหัวเราะแต่คือทุกคนหัวเราะกันหมดผมทนไม่ไหวจริงๆครับ กลับบ้านมาจะจดสรุปเนื้อหาก็ต้องนั่งคิดแล้วคิดอีกว่าจะทำยังไงดีกลัวบาปกรรม


ขอบคุณนะครับ