ผมเคยคุยอยู่กับน้องคนหนึ่ง ซึ่งน้องเขาดีกับผมมาก เราทำงานที่เดียวกัน
แต่แล้ววันหนึ่งผมต้องนั่งรถไปเรียนต่างจังหวัดอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งผมก็เรียนเสาร์อาทิตย์
จนวันหนึ่งทางบ้านผมให้ผมลาออกจากงาน แล้วมาอยู่บ้านญาติ เพื่อที่จะใกล้มหาวิทยาลัย
พอเราทั้งสองเปิดเทอม ความรู้สึกนั้นก็ได้หายไป มันทำให้เราทั้งสองคนห่างกันมมาก
แต่ผมก็ยังบอกเขาเสมอว่าก่อนที่จะไปเรียนไม่ว่าอย่างไรพี่ก็จะชอบเราเสมอ
แต่หรือเพราะว่าทางบ้านของน้องเขารับไม่ได้ที่เขาจะเป็นเกย์แล้วต้องคบกับผม
ผมควรจะทำอย่างไรดี จะให้ผมตัดใจ ผมก็ตัดใจได้ แต่มันทำไม่ได้จริงๆ เพราะว่าน้องเขาดีมาก ดีทุกอย่าง
แต่เราก็ไม่ได้บอกว่าเราจะเป็นแฟนกันหรือเพราะความรู้สึกดีที่มีให้กันแต่ก็ต้องมีอุปสรรคเพราะว่าที่บ้านน้องเขารับไม่ได้ที่เขาจะเป็นเกย์
หรือควรจะปล่อยน้องเขาไปตามที่ที่บ้านเขาวางไว้แล้วเลือกที่จะเจ็บ มันคงเป็นทางออกที่ดีสำหรับเราทั้งสองคนแล้ว
เป็นเกย์มันน่าขยะแขยงมากเลยหรอครับ
แต่แล้ววันหนึ่งผมต้องนั่งรถไปเรียนต่างจังหวัดอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งผมก็เรียนเสาร์อาทิตย์
จนวันหนึ่งทางบ้านผมให้ผมลาออกจากงาน แล้วมาอยู่บ้านญาติ เพื่อที่จะใกล้มหาวิทยาลัย
พอเราทั้งสองเปิดเทอม ความรู้สึกนั้นก็ได้หายไป มันทำให้เราทั้งสองคนห่างกันมมาก
แต่ผมก็ยังบอกเขาเสมอว่าก่อนที่จะไปเรียนไม่ว่าอย่างไรพี่ก็จะชอบเราเสมอ
แต่หรือเพราะว่าทางบ้านของน้องเขารับไม่ได้ที่เขาจะเป็นเกย์แล้วต้องคบกับผม
ผมควรจะทำอย่างไรดี จะให้ผมตัดใจ ผมก็ตัดใจได้ แต่มันทำไม่ได้จริงๆ เพราะว่าน้องเขาดีมาก ดีทุกอย่าง
แต่เราก็ไม่ได้บอกว่าเราจะเป็นแฟนกันหรือเพราะความรู้สึกดีที่มีให้กันแต่ก็ต้องมีอุปสรรคเพราะว่าที่บ้านน้องเขารับไม่ได้ที่เขาจะเป็นเกย์
หรือควรจะปล่อยน้องเขาไปตามที่ที่บ้านเขาวางไว้แล้วเลือกที่จะเจ็บ มันคงเป็นทางออกที่ดีสำหรับเราทั้งสองคนแล้ว