ขอเล่าเรื่องของตัวเองหน่อยค่ะ ในฐานะที่เราก็มาอยู่กับที่บ้านสามีเหมือนกัน แต่นิสัยสามีไม่เหมือนกันค่ะ
เราแต่งงานมาอยู่บ้านสามีเพราะเราท้อง ตอนนี้ลูกอายุหนึ่งขวบกว่าๆค่ะ เราเลี้ยงลูกอยู่บ้านเอง ไม่ได้ทำงานประจำ ลูกติดเรามาก นอนต้องคอยจับเราไว้ตลอด ถ้าลุกหนีไปทำอย่างอื่นคือจะตื่นแล้วร้องตามตลอด เราเลยไม่มีเวลาไปทำงานบ้านเลยช่วงลูกนอน ลูกเรานอนครั้งนึงประมาณชั่วโมงถึงสองชั่วโมงค่ะ วันนึงนอนสองรอบ งานบ้านเราเลยได้ทำตอนที่ลูกตื่น เราอยู่บ้านกับแม่สามีรวมลูกเป็นสามคนค่ะ สามีไปทำงานกลับมามืดทุกวัน มีบางครั้งที่เราได้ยินแม่สามีบ่นให้สามีเราฟังว่าเราไม่ทำงานบ้าน สามีก็มาถามเราค่ะว่าทำไมไม่ทำ เราก็บอกเหตผลไป เขาก็มักบอกว่าให้เราช่วยทำงานบ้านบ้าง เราก็บอกว่าเราทำอยู่ค่ะ แค่ไม่ได้ทำช่วงที่ลูกนอน วันนึงแค่สองชั่วโมงใช่มั้ยค่ะ บางครั้งเราก็น้อยใจนะคะที่สามีดูเหมือนจะไม่เข้าใจเราเลย อยากไปทำงานนอกบ้านบ้าง ทางแม่สามีก็ไม่ให้ไปทำ บอกให้อยู่เลี้ยงลูกจนสองขวบพูดรู้เรื่องค่ะ เราก็แอบน้อยใจคนเดียวบ่อยๆ เพราะเราอยู่บ้านเขา ไม่สบายใจเหมือนบ้านตัวเองอยู่แล้ว จนวันนึง สามีมาบอกเรื่องที่แม่บ่นให้ฟังอีก บอกว่าแม่ร้องไห้เพราะทำงานบ้านคนเดียวไม่มีใครช่วยเลย เขาก็มาว่าเราค่ะว่าเราไม่ช่วยแม่เขา เราเลยบอกว่าแค่ต้องตื่นเช้าทำกับข้าวสามี ทำข้าวลูก ไหนจะซักผ้า ล้างจาน หหุงข้าว ตากผ้า อะไรคือไม่ช่วยงานบ้านคะ??
เราก็เลยบอกเขาอีกว่า จะไม่อยู่วันนึงให้เขาเลี้ยงลูก พาลูกนอน ทำกับข้าวให้ลูกกิน ลองสลับดู วันที่เขาหยุดค่ะ
แล้วก็ได้ผลค่ะ เราออกมาร้านเสริมสวยยังไม่ถึงครึ่งวัน โทตามเราแล้วค่ะ บอกว่าลูกไม่ยอมนอน ทำยังไงก็ไม่นอน อยู่กับย่าก็ไม่นอน กินข้าวก็ไม่กิน เหนื่อยมากให้รีบกลับ..
ตั้งแต่นั้นมาสามีไม่เคยบ่นเราอีกเลยค่ะเรื่องที่แม่สามีบ่น ทุกครั้งที่แม่สามีบอกว่าเราไม่ทำงานบ้าน เขาจะไม่มาพูดอะไรเลยค่ะ เราเคยถามเขาว่าแม่ว่าไรอีกมั้ย เขาบอกเรื่องเดิมๆแต่ไม่เป็นไรหรอก เขาเข้าใจว่าเลี้ยงลูกเป็นไงค่ะ จขกท ลองดูก็ได้ค่ะว่าเลี้ยงลูกวันเดียวแล้วให้เมียไปพักผ่อนสมองเรื่องแม่สามีสักวันค่ะ เอาลูกให้อยู่ค่ะ ทำทุกอย่างแบบที่เมียคุณทำ แล้วคุณจะเข้าใจเองค่ะ

ป.ล. ก่อนเราแต่งงานเราทำกับข้าวไม่เป็น งานบ้านที่บ้านก็ทำบ้างนิดหน่อย ส่วนใหญ่แม่เราทำค่ะ เราอยู่บ้านอย่างสบายค่ะ พอเรามาอยู่บ้านสามีแล้วต้องมาทำทุกอย่างเอง ก็คิดดูละกันค่ะ บ้านก็ไม่ใช่บ้านตัวเอง อย่าบ่นเมียคุณค่ะและอย่าเลิกโดยที่ไม่ได้คิดก่อนค่ะ หรือถ้าจะเลิกก็ปล่อยให้เมียคุณกับลูกไปอยู่บ้านของเขาค่ะ ไม่ต้องมีหรอกเมียกับลูกน่ะ แค่นี้คุณยังไม่พอใจ แล้วจะทนอยู่ได้จนลูกโตหรอคะ? คิดค่ะคิด!

ถ้าข้าพเจ้าแต่งงาน มีลูก 2 ขวบ อยู่คนละบ้าน คนละจังหวัด กับสามี
ต้องนั่งไปเลี้ยงลูก(คนเดียว)อยู่กับแม่สามี โดยสามี ตั้งเป้าหมายให้
ถ้าตัวเองไปอยู่กับครอบครัวคนอื่นควรจะดูแลงานบ้าน ดูแล ครอบครัวเขาดีๆใช่ไหม

และ สามีก็ตั้งท่า อยากเลิก อยากเลิก

ก็คงจะอุ้มลูกกลับบ้านเหมือนกัน

ขออภัย ไม่อาจเข้าข้างสามีแบบนี้ได้
สามีที่เห็นว่าภรรยา ไปอยู่กับ ครอบครัวคนอื่น เพื่อไปดูแลแม่เขาน่ะ
เลี้ยงลูกเล็ก(อย่างรักมาก) เต็มเวลา มา 2 ปี ก็ลมจะใส่อยู่ทุกวันแล้ว