มีใครบ้างคะที่มีความรักแต่ไม่สมหวัง และไม่สามารถบอกเล่าความรู้สึกให้คน ๆ นั้นได้รับรู้ได้
อยากให้มาแชร์ แง่มุมดี ๆ ที่ได้จากรักที่ไม่สมหวังนี้มาเป็นกำลังใจ หรือเป็นแรงผลักดัน
ให้พัฒนาตัวเองให้มีแรงก้าวต่อไป จึงขออนุญาติใช้พื้นที่ในนี้บอกเล่าเรื่องราว
ที่ดีถึงคนพิเศษคนนึง ที่ในชีวิตจริงไม่มีโอกาสที่จะได้พบเจอกันอีกแล้ว
มิตรภาพที่ก่อตัวขึ้นจากคำว่าเพื่อน พี่ น้อง จนกลายเป็นความผูกพันธ์และความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้
(ถึงแม้ว่าอาจจะเป็นการรู้สึกดีแค่ฝ่ายเดียวก็ตาม) ยังไงก็ย่อมต้องมีเรื่องดี ๆ เข้ามาให้ทุกคนได้
รู้สึกดี มีความหวัง มีพลัง มีความสุขในการใช้ชีวิตในช่วง ๆ นึงที่ยังคบอยู่กับคน ๆ นั้นแน่นอน
และสำหรับเราเองก็เหมือนกัน การที่โชคชะตาได้พลิกผันให้ได้มาเจอ ผช.คนนึงโดยบังเอิญ
ในฐานะเพื่อน ที่มีปัญหาชีวิตด้วยกันทั้งคู่ ได้ปรึกษา พูดคุย และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต
ของกันและกันตลอดช่วงเวลาเกือบ 2 ปีที่ผ่านมา เหมือนชีวิตได้เกิดเป็นคนใหม่ ไดัเรียนรู้
และพัฒนาทำสิ่งใหม่ๆ ที่ดีกับตัวเอง ทั้งเรื่องสังคม การวางตัว บุคลิกภาพ การลดน้ำหนักและ
หน้าที่การงาน ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งดีๆ ที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่า ผญ.ธรรมดาคนนี้จะทำได้
เขาเป็นเหมือนแรงบันดาลใจ เป็นกำลังใจให้เราก้าวผ่านทำเรื่องต่าง ๆ โดยทุกครั้งที่เจอปัญหา
จะไม่รู้สึกกลัวหรือกังวลอะไรเหมือนเมื่อก่อน เขาจะให้แง่คิดเสมอว่า "ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ยกเว้นเสียแต่ว่า
จะไม่ต้องการทำมันจริง ๆ " "ทุกปัญหามีทางออกเสมอ" แต่ถ้าหากทำไปแล้วไม่สำเร็จก็ให้ถือว่า อย่างน้อยก็ได้ลองทำ ได้เรียนรู้ ไม่หนีปัญหา
ครั้งหน้าจะได้คิดอ่านวางแผน และจะได้ไม่ผิดพลาดในเรื่องเดิม ๆ อีก ชีวิตตลอดเกือบสองปีนี้ มันเหมือนมีแรงผลักดัน
ให้การใช้ชีวิตดำเนินไปแบบนี้จริง ๆ เขาเป็นผช.ที่ดี มีความคิดอ่าน สุภาพ มีแต่คำแนะนำดี ๆ ให้ตลอด
แต่พอเวลาผ่านล่วงเลยมาแต่ละคนก็ต้องมีเป้าหมายชีวิตในแบบที่ต้องการ ความไฝ่ฝันของเขาคือสังคมใหม่ๆ เติบโตกว่าเดิมได้เห็นโลกกว้างโดยมีใครสักคนที่เข้าใจและเคียงข้างเขาในแบบที่เขาเป็น ซึ่งตัวเราไม่มีคุณสมบัตินั้น รู้ตัวเองมาตลอด ทำได้แค่พัฒนาตัวเองให้ดีเผื่อวันนึงเขาอาจจะหันมามองบ้าง พยายามใส่ใจ ดูแล ทุ่มเท ( ซึ่งคนเป็นเพื่อนจะไม่ทำขนาดนี้) เพราะไม่สามารถบอกความรู้สึกที่มีได้ เนื่องจากกลัวจะเสียเพื่อนและมันก็เสียไปจริง ๆ เมื่อเขาได้เจอคนที่เขาตามหามาตลอด และคงเริ่มรู้ว่าเราคิดมากกว่าเพื่อน ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปจากเพื่อนที่สนิทจนกลายมาเป็นคนแปลกหน้าในทันที
ตอนนี้เราต้องกลับมาใช้ชีวิตคนเดียวเหมือนเดิมอีกครั้ง
มีความเหงาและเสียงเพลงเป็นเพื่อน คิดถึงทุกสถานที่ ทุกเหตุการณ์ ทุกช่วงเวลา ที่ใช้ร่วมกัน สำหรับเขาคงไม่ได้อะไรมากกับเรื่องราวเหล่านี้ แต่สำหรับเรามันมีคุณค่ามาก เพราะเขาคือคนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ว่ามันจะจบไม่สวย สูญเสียมิตรภาพดี ๆ ไปอย่างไม่มีวันย้อนกลับมา คงจะมีแต่ข้อความนี้ที่เป็นสื่อกลางเผื่อวันนึงเขาเข้ามาพบเจอ นี่คือสิ่งที่เพื่อนคนนี้อยากจะบอกถึงความรู้สึกทั้งหมดที่มีและ
อยากจะขอบคุณช่วงเวลาที่ทำให้ได้พบเจอ เรียนรู้ พัฒนาและการลาจาก นับแต่นี้ไปคงเหลือไว้แค่ความทรงจำอันมีคุณค่า ขอให้มีความสุขไปกับการเรียนรู้และการใช้ชีวิตในแบบที่ควรจะเป็น.......
@Changlab@
รักที่ไม่สมหวัง#สักวันฉันจะแกร่งกว่าเดิม#
อยากให้มาแชร์ แง่มุมดี ๆ ที่ได้จากรักที่ไม่สมหวังนี้มาเป็นกำลังใจ หรือเป็นแรงผลักดัน
ให้พัฒนาตัวเองให้มีแรงก้าวต่อไป จึงขออนุญาติใช้พื้นที่ในนี้บอกเล่าเรื่องราว
ที่ดีถึงคนพิเศษคนนึง ที่ในชีวิตจริงไม่มีโอกาสที่จะได้พบเจอกันอีกแล้ว
มิตรภาพที่ก่อตัวขึ้นจากคำว่าเพื่อน พี่ น้อง จนกลายเป็นความผูกพันธ์และความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้
(ถึงแม้ว่าอาจจะเป็นการรู้สึกดีแค่ฝ่ายเดียวก็ตาม) ยังไงก็ย่อมต้องมีเรื่องดี ๆ เข้ามาให้ทุกคนได้
รู้สึกดี มีความหวัง มีพลัง มีความสุขในการใช้ชีวิตในช่วง ๆ นึงที่ยังคบอยู่กับคน ๆ นั้นแน่นอน
และสำหรับเราเองก็เหมือนกัน การที่โชคชะตาได้พลิกผันให้ได้มาเจอ ผช.คนนึงโดยบังเอิญ
ในฐานะเพื่อน ที่มีปัญหาชีวิตด้วยกันทั้งคู่ ได้ปรึกษา พูดคุย และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต
ของกันและกันตลอดช่วงเวลาเกือบ 2 ปีที่ผ่านมา เหมือนชีวิตได้เกิดเป็นคนใหม่ ไดัเรียนรู้
และพัฒนาทำสิ่งใหม่ๆ ที่ดีกับตัวเอง ทั้งเรื่องสังคม การวางตัว บุคลิกภาพ การลดน้ำหนักและ
หน้าที่การงาน ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งดีๆ ที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่า ผญ.ธรรมดาคนนี้จะทำได้
เขาเป็นเหมือนแรงบันดาลใจ เป็นกำลังใจให้เราก้าวผ่านทำเรื่องต่าง ๆ โดยทุกครั้งที่เจอปัญหา
จะไม่รู้สึกกลัวหรือกังวลอะไรเหมือนเมื่อก่อน เขาจะให้แง่คิดเสมอว่า "ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ ยกเว้นเสียแต่ว่า
จะไม่ต้องการทำมันจริง ๆ " "ทุกปัญหามีทางออกเสมอ" แต่ถ้าหากทำไปแล้วไม่สำเร็จก็ให้ถือว่า อย่างน้อยก็ได้ลองทำ ได้เรียนรู้ ไม่หนีปัญหา
ครั้งหน้าจะได้คิดอ่านวางแผน และจะได้ไม่ผิดพลาดในเรื่องเดิม ๆ อีก ชีวิตตลอดเกือบสองปีนี้ มันเหมือนมีแรงผลักดัน
ให้การใช้ชีวิตดำเนินไปแบบนี้จริง ๆ เขาเป็นผช.ที่ดี มีความคิดอ่าน สุภาพ มีแต่คำแนะนำดี ๆ ให้ตลอด
แต่พอเวลาผ่านล่วงเลยมาแต่ละคนก็ต้องมีเป้าหมายชีวิตในแบบที่ต้องการ ความไฝ่ฝันของเขาคือสังคมใหม่ๆ เติบโตกว่าเดิมได้เห็นโลกกว้างโดยมีใครสักคนที่เข้าใจและเคียงข้างเขาในแบบที่เขาเป็น ซึ่งตัวเราไม่มีคุณสมบัตินั้น รู้ตัวเองมาตลอด ทำได้แค่พัฒนาตัวเองให้ดีเผื่อวันนึงเขาอาจจะหันมามองบ้าง พยายามใส่ใจ ดูแล ทุ่มเท ( ซึ่งคนเป็นเพื่อนจะไม่ทำขนาดนี้) เพราะไม่สามารถบอกความรู้สึกที่มีได้ เนื่องจากกลัวจะเสียเพื่อนและมันก็เสียไปจริง ๆ เมื่อเขาได้เจอคนที่เขาตามหามาตลอด และคงเริ่มรู้ว่าเราคิดมากกว่าเพื่อน ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปจากเพื่อนที่สนิทจนกลายมาเป็นคนแปลกหน้าในทันที
ตอนนี้เราต้องกลับมาใช้ชีวิตคนเดียวเหมือนเดิมอีกครั้ง
มีความเหงาและเสียงเพลงเป็นเพื่อน คิดถึงทุกสถานที่ ทุกเหตุการณ์ ทุกช่วงเวลา ที่ใช้ร่วมกัน สำหรับเขาคงไม่ได้อะไรมากกับเรื่องราวเหล่านี้ แต่สำหรับเรามันมีคุณค่ามาก เพราะเขาคือคนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ว่ามันจะจบไม่สวย สูญเสียมิตรภาพดี ๆ ไปอย่างไม่มีวันย้อนกลับมา คงจะมีแต่ข้อความนี้ที่เป็นสื่อกลางเผื่อวันนึงเขาเข้ามาพบเจอ นี่คือสิ่งที่เพื่อนคนนี้อยากจะบอกถึงความรู้สึกทั้งหมดที่มีและ
อยากจะขอบคุณช่วงเวลาที่ทำให้ได้พบเจอ เรียนรู้ พัฒนาและการลาจาก นับแต่นี้ไปคงเหลือไว้แค่ความทรงจำอันมีคุณค่า ขอให้มีความสุขไปกับการเรียนรู้และการใช้ชีวิตในแบบที่ควรจะเป็น.......
@Changlab@