บทกวีไม่มีชื่อ

๏ โลกยังมี ที่หลบ ให้หลบร้อน
โลกยังมี ที่นอน ให้นอนฝัน
โลกยังมี ที่ไป ให้ไปกัน
โลกยังมี ที่มั่น ให้มั่นใจ ๚

๏ โลกก็มี ที่ทุกข์ ให้ทุกข์ร้อน
โลกก็มี ที่อ่อน หากอ่อนไหว
โลกก็มี ที่ปลอด ความปลอดภัย
โลกก็แล้ว แต่ใจ จะไปคิด ๚

๏ เห็นว่าโลก มันดี ก็ดีใจด้วย
เห็นว่าโลก เฮงซวย ก็ซวยสักนิด
แล้วแต่บุญ แต่กรรม มานำชีวิต
เห็นถูกผิด แล้วแต่ใจ ของใครมอง ๚ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่