เรื่องธรรมดาของคนธรรมดา
ความรักของคนใจบุญ
เมื่อถึงวันแห่งความรัก สมสี ก็มักจะได้รับของขวัญจาก สมปอง เป็นประจำทุกปี ตั้งแต่เป็นแฟนกันมา จนถึงปีนี้ที่มีการรณรงค์ให้ระลึกถึงวันมาฆบูชา ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กัน ให้มากกว่าวันแห่งความรักซึ่งไม่ใช่ประเพณีของไทย
เมื่อสมปองมาหาในเช้าวันแห่งความรัก เพื่อจะรับสมสีไปดูภาพยนตร์รอบเที่ยง สมสีจึงทวงของขวัญวันสำคัญนี้
สมปองก็บอกว่า
“ดอกกุหลาบแพงเป็นบ้าเป็นหลัง ช็อกโกแล็ตก็กินแล้วฟันผุเปล่า ๆ ไม่มีประโยชน์ เมื่อวานเลยไปทำบุญ แล้วเอาบุญมาฝากไงจ๊ะ”
ว่าแล้วสมปองก็ควักซองจดหมายสีขาวมาถือไว้ในมือ
“เมื่อปีก่อนโน้น ซื้อกุหลาบมาให้ทั้งกระถาง จะได้ดูดอกตลอดทั้งปี ก็ว่าซื้อทองดีกว่า แต่เก็บเงินมาหลายปีแล้ว ก็ไม่ทันราคาทองซักที มันขึ้นไปเรื่องจนบาทละหมื่นกว่าแล้ว”
สมสีถามว่า
“แล้วเก็บเงินได้ซักเท่าไหร่ล่ะ”
“ได้แค่พันกว่าเท่านั้นเอง”
สมปองบอกเสียงอ่อย ๆ
“ปีนี้เลยเอาไปทำบุญซะหกร้อยห้าสิบ ที่เหลือก็เอามาเลี้ยงกันวันนี้ไง”
แล้วสมปองก็ส่งซองที่อยู่ในมือให้สมสี พร้อมกับบอกว่า
“อนุโมทนาซะจะได้รับบุญร่วมกัน ไงจ๊ะ”
สมสีแกะซองออกเห็นเป็นใบอนุโมทนาถนัด หน้าตาที่ยิ้มแย้มก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
“นี่หรือทำบุญวันวาเลนไทน์ บ้ามั้ยเนี่ย ใบเสร็จค่าโลงศพของปอเต๊กตึ๊ง จะแช่งให้ตายรึไง บ้า..บ๊า...บ้า...”
######
ความรักของคนใจบุญ ๑ ก.พ.๖๐
ความรักของคนใจบุญ
เมื่อถึงวันแห่งความรัก สมสี ก็มักจะได้รับของขวัญจาก สมปอง เป็นประจำทุกปี ตั้งแต่เป็นแฟนกันมา จนถึงปีนี้ที่มีการรณรงค์ให้ระลึกถึงวันมาฆบูชา ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กัน ให้มากกว่าวันแห่งความรักซึ่งไม่ใช่ประเพณีของไทย
เมื่อสมปองมาหาในเช้าวันแห่งความรัก เพื่อจะรับสมสีไปดูภาพยนตร์รอบเที่ยง สมสีจึงทวงของขวัญวันสำคัญนี้
สมปองก็บอกว่า
“ดอกกุหลาบแพงเป็นบ้าเป็นหลัง ช็อกโกแล็ตก็กินแล้วฟันผุเปล่า ๆ ไม่มีประโยชน์ เมื่อวานเลยไปทำบุญ แล้วเอาบุญมาฝากไงจ๊ะ”
ว่าแล้วสมปองก็ควักซองจดหมายสีขาวมาถือไว้ในมือ
“เมื่อปีก่อนโน้น ซื้อกุหลาบมาให้ทั้งกระถาง จะได้ดูดอกตลอดทั้งปี ก็ว่าซื้อทองดีกว่า แต่เก็บเงินมาหลายปีแล้ว ก็ไม่ทันราคาทองซักที มันขึ้นไปเรื่องจนบาทละหมื่นกว่าแล้ว”
สมสีถามว่า
“แล้วเก็บเงินได้ซักเท่าไหร่ล่ะ”
“ได้แค่พันกว่าเท่านั้นเอง”
สมปองบอกเสียงอ่อย ๆ
“ปีนี้เลยเอาไปทำบุญซะหกร้อยห้าสิบ ที่เหลือก็เอามาเลี้ยงกันวันนี้ไง”
แล้วสมปองก็ส่งซองที่อยู่ในมือให้สมสี พร้อมกับบอกว่า
“อนุโมทนาซะจะได้รับบุญร่วมกัน ไงจ๊ะ”
สมสีแกะซองออกเห็นเป็นใบอนุโมทนาถนัด หน้าตาที่ยิ้มแย้มก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
“นี่หรือทำบุญวันวาเลนไทน์ บ้ามั้ยเนี่ย ใบเสร็จค่าโลงศพของปอเต๊กตึ๊ง จะแช่งให้ตายรึไง บ้า..บ๊า...บ้า...”
######