ตามหัวข้อกระทู้เลย ตอนนี้ก็สับสนกับตัวเองเหมือนกัน5555 คือเรารู้สึกดีนะเวลาที่คุยกับผู้อ่ะแต่พอคุยนานๆไปมันเบื่อมันหงุดหงิดแบบบอกไม่ถูกอ่ะหรือว่าคนที่เราคุยมันยังไม่ใช่แต่นี่เรารู้สึกเกือบทุกคนที่เคยคุยด้วยเลยนะหรือมันจะไม่ใช่ทุกคนวะ5555 พอได้คุยกับผู้หญิงคนนึงก็รู้สึกดีอ่ะแต่ก็บอกไม่ถูกมันเฉยๆเฉยจนไม่มีความรู้สึกอะไรเลย555แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเบื่อหรือลำไยอะไรเลยนะ นี่มันเป็นความรู้สึกยังไงกัน5555 เราไม่เคยเปิดใจคบกับใครจริงๆจังๆเพราะแต่ละคนที่เข้ามาในชีวิตมันทำเหมือนเราเป็นทางผ่านหรืออะไรก็ไม่รู้อยากมาก็มาอยากหายก็หายไปเลย คือก็เจ็บนะเว้ยย555 เรา18แล้วเพื่อนที่สนิทด้วยกันก็ถามตลอดอ่ะว่าเมื่อไหร่จะมีแฟน อยู่ๆมันก็ถาม ชอบผช.หรือผญ. นี่กำลังกินน้ำอยู่แถบพุ่งใส่หน้ามัน555 พอได้สติเราก็อึ้งๆเพราะเพื่อนมันไม่เคยถามเราแบบนี้ไม่รู้ว่าจะตอบมันว่าอะไรก็นิ่งๆไป เพื่อนก็สังเกตแหละแต่เราก็สับสนอยู่ไงง555 แต่จริงๆก็อยู่แบบนี้มาได้ตั้งนานแล้วป่ะวะไม่มีก็อยู่ได้สบายจะตายย(เหรอออ) จริงๆแฟนดีๆมันไม่ได้หากันง่ายขนาดนั้นป่ะล่ะ หรือจริงๆตัวเราอาจจะไม่พร้อมกับการมีใครในเวลานี้ก็ได้(นี่ยังไม่ถึงเวลาอีกหรอ55555)