ถ้าคนที่บอกว่าชอบเรา แต่ไม่กล้าคุยกับเรา เขินเรามาโดยตลอด ไม่กล้าแม้กระทั้งทักในข้อความ เจอก็ไม่กล้าคุยหรือสบตา แล้วเริ่มเปลี่ยนมาเป็นพูดมากขึ้น คุย,เถียงเรา,กวนเราด้วยคำพูด ตอนที่เจอกัน แต่ข้อความที่เราตอบเขาก็ไม่อ่าน แบบนี้เรียกหมดใจแล้วหรือเปล่าคะ เขาไม่ได้ชอบเราแล้วหรือว่ายังไง แต่ทำไมอีกมุมนึงก็เหมือนจะยังแคร์อยู่หรือเปล่า เพราะเวลาเราบอกให้ช่วยอะไรหรือทำอะไรให้ก็ทำ ทั้งที่รู้ว่าเราแกล้งเล่น (?)
เราเริ่มรู้สึกดี เริ่มชอบเขาแล้วอ่ะ จากตอนแรกที่เฉยๆ หรือความรู้สึกเรามันขัดกัน ในขณะที่เขาชอบเราเราไม่ชอบแต่พอเราเริ่มชอบเขาเริ่มไม่ชอบแล้วหรือเปล่า
เราควรจะรู้สึกยังไงดีกับผู้ชายแบบนี้
ไม่อยากให้ความรู้สึกดีมันเสียเปล่า ไม่อยากเสียเวลาคิดไปเอง ทำไงดีเขาถึงจะกล้าคุยกับเรา
ทำไงถึงจะรู้ว่าเขายังชอบเราอยู่ไหม เรายังพอมีหวังไหม
แล้วทำไงดีถึงจะทำให้เขารู้ว่าเราเองก็ชอบเขา!!!!
# ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าไม่เคลียร์หรือพิมไม่ถูก เรียบเรียงคำพูดไม่ถูก เพราะภาษาไทยไม่ค่อยแข็งแรง สับสนนิดหน่อย 😁 พยายามให้ถูกสุดๆแล้ว
เริ่มรู้สึกดีกับคนๆนึงที่เราปฎิเสธมาตลอด
เราเริ่มรู้สึกดี เริ่มชอบเขาแล้วอ่ะ จากตอนแรกที่เฉยๆ หรือความรู้สึกเรามันขัดกัน ในขณะที่เขาชอบเราเราไม่ชอบแต่พอเราเริ่มชอบเขาเริ่มไม่ชอบแล้วหรือเปล่า
เราควรจะรู้สึกยังไงดีกับผู้ชายแบบนี้
ไม่อยากให้ความรู้สึกดีมันเสียเปล่า ไม่อยากเสียเวลาคิดไปเอง ทำไงดีเขาถึงจะกล้าคุยกับเรา
ทำไงถึงจะรู้ว่าเขายังชอบเราอยู่ไหม เรายังพอมีหวังไหม
แล้วทำไงดีถึงจะทำให้เขารู้ว่าเราเองก็ชอบเขา!!!!
# ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าไม่เคลียร์หรือพิมไม่ถูก เรียบเรียงคำพูดไม่ถูก เพราะภาษาไทยไม่ค่อยแข็งแรง สับสนนิดหน่อย 😁 พยายามให้ถูกสุดๆแล้ว