เรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมนานมาแล้ว  ผมยังจำได้ดีไม่มีวันลืม....

เหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นประมาณ 10 ปีก่อน ตอนนั้นผมอายุประมาณ 22-23 ปี (ปัจจุบัน 33 ปี) ผมเป็นคนเชียงใหม่โดยกำเนิด ตอนนั้นผมได้ศึกษาที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง (แถวๆคาร์ฟู ตอนนี้เปลี่ยนเป็นบิ๊กซีเอ๊กตร้าแล้ว) และเป็นช่วงปิดภาคเรียนพอดี ผมและเพื่อนๆ ได้นัดกันไปเที่ยวที่น้ำตกแห่งหนึ่ง(คนเชียงใหม่ชอบไปล่องแพกัน)  ซึ่งจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของเมืองเชียงใหม่ พวกผมเล่นน้ำ ล่องแพสนุกสนานกัน เฮฮาตามประสาวัยรุ่น พอตกเย็นก็แยกย้ายกันกลับ ผมพักอาศัยอยู่ที่หอพักแถวๆมหาลัย....คืนแรกก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  

เช้าวันต่อมา ผมสะดุ้งตื่น เสียงเคาะประตูห้อง ดัง ปัง!!  ปัง!! ผมนึกว่าเพื่อนมาเคาะเรียก เปิดประตูก็ไม่เจอใครสักคน นึกในใจสงสัย อาจจะเป็นเสียงเคาะประตูของคนข้างห้อง ไม่ได้ใส่ใจ กะจะนอนต่อแต่รู้สึกใจมันหวิวๆ บอกไม่ถูก  รู้สึกไม่เป็นสุข กระวนกระวายเป็นอย่างนี้ทั้งวัน  
อยู่ๆก็มีความคิดแว๊บนึง ว่าอยากกลับบ้าน คิดได้แบบนั้น ผมเลยเก็บของใส่กระเป๋าเป้ 1ใบ แล้วก็ออกเดินทางทันที

ผมขับรถกลับบ้านที่อำเภอแม่แตง ซึ่งห่างจากตัวเมืองประมาณ 40 กว่าโล ช่วงเวลานั้นประมาณ 19.00 น. เส้นทางเข้าบ้านผมจะต้องขับผ่านเส้นชลประทานแม่แตง ซ้ายมือจะเป็นคลอง ช่วงเวลานั้น ถนนมืดมาก มีแสงไฟ ตามข้างทางเล็กน้อย ช่วงที่ขับรถ หางตาของผมก็สังเกตุไปที่ตรงกระจกหน้ารถ รู้สึกเหมือนเห็นเงาดำๆ ตรงกลางข้างหลังคนขับ (รถเก๋ง) จำได้ดีว่าเห็นมีเงารูปร่างคน แต่ก็หายไปชั่วแว้ปเดียว
ผมก็ไม่ได้ใส่ใจ อาจจะเป็นเงาที่กระทบกับแสง หรืออะไรรึเปล่า ก็ขับรถต่อ ขับไปอีก 5 นาที ก็ถึงบ้าน.....

บ้านผมเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น มีพ่อ แม่ และยายอาศัยอยู่ ผมมาถึงบ้านก็นั่งเล่นคอมพิวเตอร์ตามปกติ เล่นไปสักแป้บ ก็รู้สึกวูบๆ อาการแบบคนที่ง่วงนอนมากๆ ผมมองดูนาฬิกา ประมาณ 2 ทุ่มนิดๆ เลยเอะใจว่ายังเช้าอยู่เลย (เพราะผมเป็นคนที่นอนดึก ประมาณตีหนึ่ง ตีสอง) คิดในใจอาจจะเพราะเพลียจากการขับรถรึเปล่านะ ก็เลยไปอาบน้ำจะได้สดชื่น ….

ขอขั้นเหตุการณ์แป้บนะครับ >///< ต้องอธิบายก่อนว่า บ้านที่ผมนอนจะเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น ผมและพ่อจะนอนอยู่ชั้นบน ส่วนแม่จะนอนเฝ้ายายที่ชั้นล่าง (ยายเดินไม่ได้ครับ)  ชั้นล่างจะมีอยู่ 3 โซน คือ ยายและแม่จะนอนหน้าบ้าน ผมจะเล่นคอมพิวเตอร์ตรงโซนกลางบ้าน และหลังบ้านเป็นห้องน้ำ และห้องครัว (ลองนึกภาพตามนะครับ)

งั้นต่อเลยนะครับ ..... ผมอาบน้ำอยู่หลังบ้าน ช่วงที่กำลังอาบน้ำอยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียง  น๊อต!!!  น๊อต!!! (ชื่อผมเองครับ) เป็นเสียงผู้หญิง เรียกเสียงดังมาก ตอนนั้นคิดว่าเป็นเสียงแม่เรียก ผมเลยขานรับ ....อะหยัง!!! (อะไร)
แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาอีก คิดในใจแม่จะเรียกทำไมเนี้ย คนกำลังอาบน้ำอยู่  เรียกซะเสียงดังเลย หรือยายจะเป็นอะไรรึปล่าว เลยรีบออกห้องน้ำมาทันที พร้อมผ้าขนหนู (ไม่ได้เช็ดตัวอะไรสักอย่างคือรีบมาก 555+)
พอเดินไปถึงหน้าบ้าน สิ่งที่เห็นคือ แม่กับยาย นอนหลับสนิท .............
ผมเดินกลับไปแต่งตัวอย่างงงๆ แม่นอนหลับแล้วแม่จะเรียกได้ไง???  นึกในใจเสียงใครหว๋า???  
สงสัยหูฝาดไปเอง ผมก็ไม่ได้คิดอะไร  เลยนั่งเล่นคอมต่อ นั่งไปสักแป้บ ไม่ถึง 5 นาที วูบหลับไปอีก ในใจตอนนั้นฝืนเล่นคอม แต่อาการไม่ไหวละ เล่นไปวูบไป (เหมือนคนง่วงนอนในห้องเรียน อาจารย์ก็สอน ไอ้เราก็ง่วงนอนสุดๆ ดันมานั่งหน้าห้อง ตรงที่อาจารย์สอน น่าจะพอนึกภาพออกนะครับ 555+ ) ดูเวลาตอนนั้นประมาณ 3 ทุ่มครึ่ง ทำไมรู้สึกง่วงขนาดนี้เนี้ย ร่างกายมันจะวูบอยู่ตลอดเวลา สุดท้ายก็ฝืนร่างกายไม่ไหว เลยจำใจขึ้นไปนอน

“ห้องนอนของผมพอเปิดประตู ทางซ้ายมือจะเป็นหน้าต่าง ตรงกลางจะเป็นเตียงนอน ทางขวาของเตียงจะเป็นช่องทางเดินเล็กน้อย”  พอหัวถึงหมอน ผมก็หลับสนิท..........ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่  

จนมีความรู้สึกว่ามือข้างซ้ายของผม เหมือนมีมือใครสักคน มาบีบที่มือของผมเบาๆ  ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น
ผมพยายามจะปัดมือแต่ก็ไม่มีแรง พยายามจะมองก็ทำไม่ได้ เหมือนคนโดนผีอำ  แต่ก็เป็นอยู่นานนะครับ อาการตอนนั้น คือทำไรไม่ได้ขยับเขยื้อนก็ไม่ได้ ง่วงก็ง่วง ใครมาบีบมือว่ะ (อันนี้คิดในใจ) ผมเลยใช้แรงเพ่งมอง (ใครเคยเจอผีอำจะรู้ว่ามันไม่มีแรง)  สิ่งที่ผมเห็นในความมืดคือ …..
เงาดำของใครสักคนหนึ่ง นั่งอยู่ข้างๆลำตัวด้านซ้ายของผม มือของเค้าจับมาที่มือของผมและบีบมือผมอย่างเบาๆ ผมพยายามจ้องมองเงาดำๆนั้น แต่ตอนนั้นขยับตัวไม่ได้เลย จนสายตาของผมเริ่มจะมองเห็นภาพบรรยากาศในห้องได้ชัดมากขึ้น  เริ่มเห็นเป็นเค้าโครงหน้า รูปร่าง ที่ไม่ใช่เหงาดำๆแล้ว
เชื่อไหมครับ สิ่งที่ผมเห็นคือภาพผู้หญิง นุ่งสไบสีเขียว ผมยาวสีดำ หน้าตาสวยงาม เธอมองมาที่ผม ปากของเธอขยับ เหมือนพูดอะไรสักอย่าง ผมพยายามจับใจความ สิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูด ซึ่งเป็นคำว่า  แม่  แม่  แม่ .....

ผมได้ยินเสียงเธอเบามากๆ แม่  แม่  แม่ พูดวนไปอยู่อย่างนั้น ....  ผมพยายามฟังอยู่ตั้งนาน จนได้ยินคำว่าแม่ชัดเจน ก็ยังงงๆนะครับ ว่าแม่อะไร รูปร่างหน้าตาก็ไม่ใช่แม่เรา  ผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆโน้มตัวก้มลงมาใกล้ๆหน้าผม แล้วพูด แม่ แม่ แม่.....ตอนนั้นผมยังนอนอยู่ที่เตียง ยังขยับไปไหนไม่ได้ บอกตามตรงนะครับไม่ได้คิดว่าเป็นผีหรืออะไร คิดแต่ว่าอยากนอนมากๆ แค่นั้นเอง ผมใช้กำลังทั้งหมดลุกขึ้น แล้วตะโกน ว่าไม่ใช่แม่กู!!! ....
พอผมลุกนั่งได้ สิ่งที่เห็นคือผู้หญิงคนนั้นค่อยๆกลายเป็นกลุ่มควันสีดำ แล้วพุ่งออกไปนอกห้องทันที  

ผมนั่งอยู่ที่เตียง....ในใจคิดว่า เกิดอะไรขึ้นเนี้ย??
ง่วงก็ง่วงคิดในใจสงสัยเพลียจัดแน่ๆ เลยเบลอ ผมเลยนอนต่อ (บางคนคิดว่ายังมีกระจิตกระใจนอนอยู่เหรอพี่ 555+) คือตอนนั้นความรู้สึกมันง่วงนอนมากๆครับ  

หลับครั้งที่ 2 ผมนอนแป้บๆก็หลับสนิท คราวนี้ความรู้สึกเหมือนมีคนมาดึงผ้าห่ม (นั้นมาอีกละ)  เหมือนเดิมครับ ขยับไม่ได้อีกแล้ว มือไร้เรี่ยวแรง ทำอะไรไม่ได้ ตาพยามมองรอบห้อง ก็ง่วงสะเหลือเกิน ตาจะหลับให้ได้  มีแว้ปนึงคิดว่ากูโดนผีอำรึเปล่าเนี้ย เลยท่องนะโม อิติปิโส ท่องที่พอจะนึกได้ ตอนนั้นรู้สึกว่านานมากที่ขยับเขยื้อนไม่ได้ ผ้าห่มก็โดนดึงไปดึงมา  ผมพยายามกลั้นหายใจ ใช้แรงในการลุกขึ้น อึ้บ!! จนลุกนั่งจากที่นอนได้
แต่ก็มีแค่ความว่างเปล่า ไม่มีเงาหรือกลุ่มควันอะไร  ในใจเริ่มคิด หรือเราจะโดนผีอำว่ะเนี้ย (เริ่มคิดนิดนึงละ) ถ้าโดนอีกที แสดงว่าโดนผีหลอกแน่ๆ  แต่ผมก็ยังจะนอนหลับต่อ.... คือตอนนั้นมันรู้สึกง่วงนอนมากกว่ารู้สึกกลัวนะครับ (คงสงสัยใช่ไหมครับ ว่าจะง่วงอะไรมากมาย คำตอบจะมีช่วงท้ายๆครับ)

หลับครั้งที่ 3 ผมนอนหลับไปได้สักพัก คราวนี้เริ่มรู้สึก หนาวๆ ร้อนๆ บอกไม่ถูก ผ้าห่มเริ่มโดนดึงรุนแรงกว่าเดิม ผมรู้สึกมีคนมาผลักตัวผมไปมาอยู่สักพัก อาการเหมือนเดิมครับ คือขยับเขยื้อนไม่ได้เช่นเดิม  จนผมโดนผลักกระเด็นตกเตียง (เหมือนโดนถีบ)...... ผมนี่ตื่นเลยครับ ใจสั่น สะดุ้ง เหงื่อแตก ผมรีบตะโกนทันที  แม่!!!!!!  เสียงดังลั่นบ้าน วิ่งลงไปหาแม่ที่ห้องชั้นล่าง  พูดอย่างเดียวว่า ผีๆๆๆๆ ผีหลอกๆๆๆ แม่ก็พูดว่าผีจะมีได้ไง ผมก็บอกว่าผีอยู่ในห้องนอน แม่ก็พูดว่าบ้านเรามีเจ้าที่เจ้าทาง ผีจะเข้ามาอยู่ในบ้านเราได้ไง นอนๆได้แล้ว ไม่ต้องกลัวอยู่กับแม่แล้ว ผมเลยมุดตัวอยู่แต่ในผ้าห่ม กอดแม่ไว้แน่น  (ผมลงมาหาแม่เป็นช่วงเวลาตี 3 พอดี) ผมรู้สึกว่าเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานมาก กับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้ แล้วก็เผลอหลับไป ..........

ผมสะดุ้งตื่นอีกที เป็นเวลา 9 โมงเช้า หันมองหาแม่ แม่ก็ไม่อยู่ เห็นแต่ยายและพ่อ ผมเลยถามพ่อว่าแม่ไปไหน พ่อบอกว่าแม่ไปทำธุระตั้งแต่เช้าแล้ว พ่อเลยถามว่าเกิดอะไรขึ้น ได้ยินเสียงร้องลั่นกลางดึก ผมเลยเล่าเหตุการณ์ให้พ่อฟังว่าเกิดอะไรขึ้น เล่าไปสักพัก พอดีกับที่แม่กลับเข้าบ้านมาพอดี

สิ่งแรกที่แม่พูดกับผมคือ.........ไปเล่นน้ำที่ไหนมารึปล่าว  
ผมนิ่งไปสักครู่ ก็ถามกลับไปว่า.....ทำไมเหรอ??
แม่ก็ถามคำเดิม.........ไปเล่นน้ำที่ไหนมา  
ผมเลยตอบว่า   เมื่อวานซืนที่ผ่านมา (2วันก่อน) ได้ไปล่องแพที่น้ำตก......กับเพื่อนๆมา
ผมเลยถามกลับไป แม่รู้ได้ไง
แม่ตอบกลับมาว่า ตอนที่ผมตะโกนเสียงดังแม่ๆๆ รอบบ้าน และร้องว่าผีๆๆๆ แม่ก็คิดมากเหมือนกัน ว่าผีจะมาหลอกจริงๆเหรอ ทำไมผีถึงเข้ามาในบ้านเราได้ แม่ก็นอนไม่หลับ เพราะไม่เคยเห็นผมเป็นแบบนี้มาก่อน (จริงๆแม่ก็คิดมากเหมือนกัน แต่ต้องทำใจแข็ง ไม่ให้ผมคิดมาก สุดยอดคุณแม่จริงๆ)
ตอนเช้าแม่เลยไปถามคนทรง (เหมือนหมอดู คนภาคเหนือจะเรียกคนทรง)

แม่กำลังจะเล่าว่าลูกโดนผีหลอก ร่างทรงท่านนั้นพูดขึ้นว่า
ลูกตั๋วไปเล่นน้ำมาล่อ  แล้วผีแม่ญิ๋งเห็นก็เลยฮักเมา จะเอาไปอยู่ตวย....(ลูกเธอไปเล่นน้า แล้วมีผีผู้หญิงเห็นเข้า แล้วเกิดหลงรัก จะเอาไปอยู่ด้วยกัน)
เป็นผีตายโหงด้วยนะ  ตามมาจากที่นั้นแหละ
แม่ผมก็เลยถามกลับว่า แล้วผีตามเข้ามาในบ้านได้ไง บ้านมีเจ้าที่เจ้าทาง  ทำไมผีถึงเข้ามาในบ้านได้
คนทรงตอบกลับ....ก็ลูกเธอไปขานรับเปิ้ลล่อ  (ก็ลูกเธอไปตอบรับเค้าเอง)
…….. พอนึกออกไหมครับว่าผมขานรับตอนไหน ก็ตอนที่ผมอาบน้ำ แล้วผมได้ยินเสียงว่า  น๊อต!!!  น๊อต!!! แล้วผมตอบ  อะหยัง!!! (อะไร) ตอนนั้นแหละ ไม่น่าขานรับเลยตรู T__T   (ส่วนแม่ผมไม่รู้หรอกครับ ว่าผมขานรับตอนไหน เพราะผมไม่ได้เล่าให้แม่ฟังช่วงเหตุการณ์นั้น  แม่รู้แต่ว่าผีมีในห้องนอนแค่นั้นเอง )

ร่างทรงบอกผีไม่ได้เข้าบ้าน ผีมันเข้าบ้านไม่ได้ มันรออยู่หน้าบ้าน  นั้นแหละ
พอมันเรียกชื่อผม แล้วผมดันขานรับ  มันเลยคิดว่าผมมีใจ  มันเลยจะเอาผมไปอยู่ด้วย
เลยทำให้ผมง่วงนอน  ก็เพราะว่าเมื่อผมนอนหลับสนิท วิญญาณของผมจะออกจากร่างผีตนนั้นจะเอาวิญญาณผมไปทันที (เหมือนคนที่หลับรวด หรือโรคใหลตาย).......... พอนึกออกไหมครับ ว่าทำไมผมถึงง่วงนอนมากๆ เอะอะก็จะนอนๆ  ก็เพราะผีมันจะเอาผมไปอยู่ด้วยนั้นแหละครับ  

แต่มีผีในห้องนอนนะ ผีนั้นเป็นใคร   แม่ผมถามทันที

ร่างทรงตอบกลับทันที ผีตนนั้นเป็นผีบ้านผีเรือน มาปกปักรักษา คุ้มครองลูกหลานในบ้าน ไม่ต้องไปกลัวหรอก....

โอ้ววว....พอผมได้ยิน ขนผมลุกซู่ทันที   พอนึกออกไหมครับ ว่าผู้หญิงที่นุ่งสไบ มาบีบมือผม แล้วคำที่ผมได้ยินคือ  แม่   แม่  แม่ (มันมีความหมายครับ)

ผีบ้านผีเรือนไม่ได้มาหลอกผมหรือ หลอกว่าเป็นแม่ของผม แต่อย่างได
แต่ผีบ้านผีเรือนมาบอกว่า แม่ แม่ แม่  
ก็เพราะว่าท่านต้องการปลุกผมให้ไปนอนกับแม่  
เพราะอะไรนะเหรอครับ ก็เพราะแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก จะปกป้อง คุ้มครองตัวลูกให้ปลอดภัยจากสิ่งชั่วร้ายให้แคล้วคลาด ปลอดภัย (พิมพ์ไปขนลุกไป)

ถ้าผมยังฝืนนอนต่อในห้องนอนตัวเอง ผมอาจจะหลับตายหรือนอนใหลตายก็เป็นได้
ดีที่ผีบ้านผีเรือน (ผีในห้อง) พยายามปลุกผม (ครั้งแรกบีบมือเบา  หลังๆถีบเลย 555+) ให้ผมตื่นแล้วให้รีบลงไปนอนข้างล่างกับแม่ของผม ไม่ให้นอนในห้องคนเดียว

หลังจากคุยกับแม่ และได้เล่าเรื่องราว จนสามารถปะติดปะต่อเรื่องราวต่างๆได้  แม่เลยพาผมไปหาคนทรงอีกครั้ง
ซึ่งต้องบอกเลยนะครับ ว่าเรื่องที่ผมอาบน้ำแล้วขานรับ หรือไปเที่ยวน้ำตก ผมเองไม่ได้บอกให้แม่ฟัง แต่คนทรงท่านทราบได้ยังไง.....ถือว่าเป็นเรื่องที่แปลกมากๆสำหรับผม  อันนี้แล้วแต่ใครจะเชื่อนะครับ ควรใช้วิจารณญาณกันเองนะครับ
คนทรงท่านแนะนำให้ผมทำบุญ กรวดน้ำ แผ่เมตตาแก่ผีตัวนั้น อาบน้ำ 9 วัด ชำระร่างกาย ทำบุญให้เจ้าที่ ผีบ้านผีเรือน

หลังเหตุการณ์ครั้งนั้น ผมเหมือนคนมีสัมผัสที่ 6 คือเวลาผมนอนหลับ ทุกๆคืนผมยังคงมีอาการผวา สะดุ้งตื่น อยู่เสมอ เวลาสะดุ้งตื่นจะมีอาการคล้ายๆโดนผีอำ คือขยับเขยื้อนไม่ได้ สะดุ้งตื่นช่วงเที่ยงคืน ตี3 อยู่อย่างนั้น เป็นเวลาหลายเดือน กว่าจะสามารถนอนหลับได้สนิท ....

ปัจจุบันแม้จะผ่านเหตุการณ์นั้นมานานมาก แต่ผมยังจำเหตุการณ์เหล่านั้นได้ดี
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ขอยืนยันว่าเรื่องที่ผมเล่ามานั้นเป็นเรื่องจริงทุกประการ
ยังไงก็ขอขอบคุณ ทุกท่านที่อ่านจนจบนะครับ พิมพ์ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วยครับ……

พุงกลมแสนอบอุ่น  27/1/2560