เอาละ ! เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า  จะขอบอกว่า "มาถึงวันแรกก็ร้องไห้แล้วคะ !!!"
ท้าวความก่อนว่า เราก็เป็นเหมือนกะเหรี่ยงน้อยคนไทยคนนึง พอไปถึงเราจะแปลงค่าเงินดอลทุกอย่างเป็นเงินไทย!!!
แล้วก็จะเปรียบเทียบกับราคาบ้านเราทั้งหมด  ทำให้เรารู้สึกว่าต้องประหยัดที่สุด ใช้จ่ายอย่างระวัง จน เรียกว่า ระแวง !! ฮาฮ่า
ทำให้เราคิดว่า subway เนี่ยละ ถูกสุดแล้ว และคงสะดวกสบายเหมือนบ้านเรา
ด้วยความมโนทั้งหลายแหล่ เราเลือก subway เป็นวิธีการเดินทางไป Port Authority เพื่อไป ขึ้นรสบัส Greyhound  และเดินทางต่อไป Atlantic city
ด้วยความที่เป็นสาวร่างเล็ก หรือเรียกง่ายๆ ว่าเตี้ยคะ !!
แบกกระเป๋า ใบใหญ่ 2 ใบ หนัก 23 โล รวมแล้วเป็น 46 บวกกับเป้สะพายหลังมีโน็ตบุค อยู่ข้างใน อีก 10 กิโล รวมทั้งหมด 56 กิโล
มีภาพมาให้เห็นกันเลยคะ
ที่เราต้องแบก ขึ้นลง Subway เห็น subwayครั้งแรก แล้วร้องเลยคะ  แม่เจ้า!! ทั้งเก่าและสกปรก แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น
ประเด็นคือ subway ไม่มีบันไดเลื่อนน  ตายซิค่ะ ที่นี้  แบกมันเข้าไป ขึ้นลง ขึ้นลง เพราะเนื่องจากต้องต่อหลายสาย กว่าจะถึง Port Authority
ภาพนี้ถ่ายตอนอยู่บน subway ค่ะ ตอนที่ยังไม่รู้ชะตากรรมว่าต้องแบกกระเป๋าไปเปลี่ยนรถไฟอีกกี่สายย 555

พอขึ้นมาจาก subway ก็พบกับความหนาวเหน็บ บวกฝนตก ถามทางใครก็ไม่มีใครช่วย  
สงสัยคนที่นั้นคงคิดว่าเราเป็น Homeless ไม่มีใครตอบคำถามเลย
ทันใดนั้น ด้วยความเซ็นซิทีปของเราเอง มีความรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ เราเลยน้ำตาแตก กลาง Time square เลยคะ
รู้สึก ตัวเองรันทดมาก และคิดว่า ตูมาทำไรที่นี้ว่ะ !!!!  
แต่นั้นเป็นเพียงความรู้สึกของวันนั้นคะ  
ปล. เดี๋ยวมาต่อคะ