เรื่องมีอยู่ว่า แม่เรากับสามีไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ คือ สามีเราจะเป็นคนเจ้าระเบียบ นั่นก็ไม่ได้ นี้ก็ไม่ได้ แล้วก็การเลี้ยงหลาน คือ ลูกของเรา
ส่วนแม่ก็เป็นคนไม่ชอบให้ใครมาบังคับ มาจู้จี้ แต่แฟนเราเค้าแค่จะเน้นไปที่เรื่องลูก เพราะให้แม่ช่วยดูให้ แต่ถ้าเรื่องส่วนตัวของแม่ เรื่องอื่นๆ เค้าก็จะไม่ยุ่ง
แล้วแฟนเรากับแม่ ก็อารมณ์ร้อนกันทั้งคู่ เวลาทะเลาะกัน ก็มีหนักบ้าง เบาบ้าง ที่หนักๆ ก็จะเป็นการด่ากัน ใช้คำหยาบคายกัน ขึ้นกูขึ้นกัน
มันก็ดูไม่ดี เราก็ห้าม และให้หยุดทั้งคู่ เพราะอยากให้ใจเย็นๆกัน ไม่ใจร้อน และแฟนเรา มาทะเลาะกับแม่เราแบบนี้ แม่เราก็ไม่พอใจ ไม่อยากให้เราใช้ชีวิตร่วมกับเค้า แต่เรามีลูก คือ แม่ กับแฟนเราต้องแยกกันอยุ่ แหละ จะได้ไม่ทะเลาะกัน เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกันเลย บางทีแฟนเราก็เงียบแล้ว แต่แม่ก็ยังไม่หยุดพูด ด่า จนแฟนเราทนไม่ไหว ก็เลยต้องด่ากลับ แล้วล่าสุด มันก็คงเป็นการสะสม พร้อมกับความรำคาญ ที่แม่เราพูดมากๆ ก็เกิดเป็นเรื่องเป็นราว
ทะเลาะกัน แถบจะตีกันเลย ถ้าเราไม่ห้ามไว้ คนกลางอย่างเราที่ลำบากใจสุดๆ นั่นก็แม่ นี่ก็สามี แล้วก็มีลูกด้วยกันแล้วด้วย ถามว่าทำไมเราถึง ไม่เลิกกับเค้าไปละ 1. เพราะรู้ว่าเจตนารมณ์ ของเค้าดี ไม่ได้คิดร้ายกับแม่ และยังทำอะไรให้แม่หลายๆอย่าง 2 คนนี้เวลาดีกัน ก็ดีกันมาก แต่เวลาทะเลาะกัน ก็ไม่ดีเลย แฟนเราเป็นคนขยัน ทำงาน รักครอบครัว ไม่เที่ยว นี่คือข้อดี แล้วก็ดูแลลูกได้ดี ดูแลเราดี และก็แม่เราด้วย แต่อาจไม่ได้แสดงออกมาก เพราะ 2 คนนี้ ทะเลาะกันบ่อย ไม่ค่อยลงรอยกัน ก็เลยดูห่างเหินกัน แล้วก็ไม่ได้พาแม่ออกไปเที่ยวไหน หรือกินข้าวนอกบ้าน มานานสักพักนึงละ
2. เพราะสงสารลูก ลูกยังเล็ก และเราก็อยากมีชีวิตคอรบครัวที่ดี แต่ถ้าแฟนเรามาทะเลาะกับแม่ มาก้าวร้าวใส่ เราก็ไม่พอใจ และใครๆก็ว่า ว่าเราทำไมถึงยังไปคบกับเค้า เราต้องเลือกแม่เราสิ แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เลือกแม่ คือ เจตนาของเราทั้ง 2 คน คือ เราเลี้ยงดูแม่อยุ่แล้ว
แม่ตัวเอง ทะเลาะกับสามี กลุ้มใจมาก ทำไงดี
ส่วนแม่ก็เป็นคนไม่ชอบให้ใครมาบังคับ มาจู้จี้ แต่แฟนเราเค้าแค่จะเน้นไปที่เรื่องลูก เพราะให้แม่ช่วยดูให้ แต่ถ้าเรื่องส่วนตัวของแม่ เรื่องอื่นๆ เค้าก็จะไม่ยุ่ง
แล้วแฟนเรากับแม่ ก็อารมณ์ร้อนกันทั้งคู่ เวลาทะเลาะกัน ก็มีหนักบ้าง เบาบ้าง ที่หนักๆ ก็จะเป็นการด่ากัน ใช้คำหยาบคายกัน ขึ้นกูขึ้นกัน
มันก็ดูไม่ดี เราก็ห้าม และให้หยุดทั้งคู่ เพราะอยากให้ใจเย็นๆกัน ไม่ใจร้อน และแฟนเรา มาทะเลาะกับแม่เราแบบนี้ แม่เราก็ไม่พอใจ ไม่อยากให้เราใช้ชีวิตร่วมกับเค้า แต่เรามีลูก คือ แม่ กับแฟนเราต้องแยกกันอยุ่ แหละ จะได้ไม่ทะเลาะกัน เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกันเลย บางทีแฟนเราก็เงียบแล้ว แต่แม่ก็ยังไม่หยุดพูด ด่า จนแฟนเราทนไม่ไหว ก็เลยต้องด่ากลับ แล้วล่าสุด มันก็คงเป็นการสะสม พร้อมกับความรำคาญ ที่แม่เราพูดมากๆ ก็เกิดเป็นเรื่องเป็นราว
ทะเลาะกัน แถบจะตีกันเลย ถ้าเราไม่ห้ามไว้ คนกลางอย่างเราที่ลำบากใจสุดๆ นั่นก็แม่ นี่ก็สามี แล้วก็มีลูกด้วยกันแล้วด้วย ถามว่าทำไมเราถึง ไม่เลิกกับเค้าไปละ 1. เพราะรู้ว่าเจตนารมณ์ ของเค้าดี ไม่ได้คิดร้ายกับแม่ และยังทำอะไรให้แม่หลายๆอย่าง 2 คนนี้เวลาดีกัน ก็ดีกันมาก แต่เวลาทะเลาะกัน ก็ไม่ดีเลย แฟนเราเป็นคนขยัน ทำงาน รักครอบครัว ไม่เที่ยว นี่คือข้อดี แล้วก็ดูแลลูกได้ดี ดูแลเราดี และก็แม่เราด้วย แต่อาจไม่ได้แสดงออกมาก เพราะ 2 คนนี้ ทะเลาะกันบ่อย ไม่ค่อยลงรอยกัน ก็เลยดูห่างเหินกัน แล้วก็ไม่ได้พาแม่ออกไปเที่ยวไหน หรือกินข้าวนอกบ้าน มานานสักพักนึงละ
2. เพราะสงสารลูก ลูกยังเล็ก และเราก็อยากมีชีวิตคอรบครัวที่ดี แต่ถ้าแฟนเรามาทะเลาะกับแม่ มาก้าวร้าวใส่ เราก็ไม่พอใจ และใครๆก็ว่า ว่าเราทำไมถึงยังไปคบกับเค้า เราต้องเลือกแม่เราสิ แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เลือกแม่ คือ เจตนาของเราทั้ง 2 คน คือ เราเลี้ยงดูแม่อยุ่แล้ว