เรื่องนี้เกิดขึ้นในปี2014 น่าจะประมาณช่วงมหาลัยใกล้เปิด
เริ่มก่อนเลยผมคุยผู้หญิงคนหนึ่ง เริ่มเจอจากเฟสบุ๊คตอนแรกก็ไม่ไดอะไรมากเห็นน่ารักดี ก็เลยส่องไปเลื่อยๆๆ ทุกวันถ้าผมจำไม่ผิดส่องเธอไปประมาณ 1 เดือนได้ครับ ส่องวว่าวันนี้เธอทำอะไรไปที่ไหนบ้าง อัพเดทชัวิตประวันเธอตลอด เหมือนเธออ่านกะทู้พันทิปเรื่องไหนผมจะตามไปอ่านเรื่องที่เธอหรือแม้แต่หนังเรื่องที่เธอดูผมก็ดูด้วยครับ ตอนนั้นยอมรับว่าชอบมากครับ เหมือนมีอาการว่าเธอน่าคุ้นเหมือนเคยเจอ แต่คงไม่เคยเจอหรอกครับ เพราะเธออยู่คนละจังหวัดกับผม ผมอยู่ภูเก็ต ส่วนเธอนั้นอยู่สงขลา ผมเลยไม่คิดไรมากกับเธอยังไงก็ไม่ได้เจอเธออยู่แล้ว แต่แล้ววันหนึ่งผมก็สอบได้มหาลัยจังหวัดสงขลา ที่เธอคนนั้นอยู่ตอนนั้นก็คิดในใจว่าทำไมมันบังเอิญจัง แต่ก็ไม่คิดไรมาก ก็ใช้ชีวิตไปเลื่อยๆ ตามภาษเด็กปิดเทอมเล่นเกมอยู่บ้าน จนมาถึงเวลาเปิดเทอม ผมก็ต้องย้ายของมาหอตอนนั้นผมนึกขึ้นได้ว่าเธอคนที่ผมชอบอยู่สงขลา ผมเลยกลับไปส่องเฟสเธออีกครั้งว่าเธอนั้นเรียนมหาลัยเดียวกับผมไหม แต่เธอไม่ได้บอกไว้ในเฟสว่าเธอเรียนที่ไหน ผมเลยคิดเข้าข้างตัวเองว่าเธอต้องเรียนที่นี้แน่เลย อย่างก็คงได้เจอกันบ้างแหละ ผมก็ส่องเฟสเธออยู่เลื่อยๆ เพราความที่ว่างไม่มีไรทำ
แล้วอยู่มาวัหนึ่งเธอก็เช็คอินหอใน มหาล้ยผมก็ดีใจนึกว่าเธออยู่มหาลัยเดียวกัน ผมก็ภาวนาให้ได้เจอเธอด้วยเธอมองหน้าก็พอ คิดแล้วตลกตังเอง แต่ก็ไมาเจอหรอกครับ ผมก็ได้แต่นั่งส่องเฟสเธอไปเลื่อยทุกวันซ้ำๆทรู้ว่าเธอชอบผู้ชายขับบิ๊กไบร์ เธอถ่ายรูปขายเสื้อในมหาลัย ผมเลยว่าผมคงไม่มีหวังแน่เลย เธอคงดังมากแน่ ผมเลยคิดว่าผมไม่เหมาะกับเธอ เออผมลืมบอกไปว่าผมส่องเธอมาตลอดอ่าผมไม่ได้แอดเฟสเธอไปเลยนะ5555 ผมไม่กล้าคิดว่าแอดไปคงไม่รับแน่เลย เดี๋ยวตัวเองจะเฟลสักเปล่าๆ เวลาผ่านไปผมก็เข้ากิจกรรมของมหาลัย ปี1กิจกรรมมันเยอะอยู่แล้วครับ ผมเลยไม่ค่อยมีเวลาได้ส่องเฟสเธอสักเท่าไร
แต่ก็แอบไปดูๆบ้างไม่ได้หายไปเลยสักทีเดียว พอเรียนเข้ามันไม่มีเวลาว่างไปส่องเธอ แต่ผมก็ได้รู้ว่าเธอไม่ได้เรียนที่ไทย เธอไปเรียนที่จีน ผมก็เฟลๆ แต่ก็เฉยๆก็แค่คนแปลกหน้าที่แอบชอบ ผมเลยเลิกส่องเธอไป จนมาถึงต้นปีประมาณเดือนกุพภา ปี2015 ผมได้เจอเธอในผับแห่งหนึ่งตอนนั้นผมชอบเธอมาก ผมมองตั้งนานว่าใช่รึป่าวแต่ผมแน่ใจว่าผมจำเธอได้ แต่ก็ไม่แน่ใจเพราะเธออ้วนขึ้น ผมเลยแอดเฟสไป เธอก็รับเหสนะแต่ประมาณ2วันถึงจะรับ ผมก็ยังไม่กล้าทักเธอไป แข้วพออีกอาทิตย์หนึ่งผมก็ไปผับอีก แล้วก็เลื่อยเฟสเลื่อยๆๆ เจอเธอเช็คอินผับเดียวกับผม ผมเลยทักเธอไปด้วยความเมา ว่ากลับแล้วหรอ(เหมือนคนรู้จักกัน555) แล้วเธอตอบกลับมาตอนเช้าว่า
ผม:กลับแล้วหรอ
เธอ:คะ
เธอ:กลับแล้ว
ผม:โทษทีนะเราจำไม่ได้ว่าทักไปตอนไหนเมื่อคืน (กุจำได้555)
เธอ:เธอไปผับ ...รึป่าวเมื่อคืน
ผม:ใช่
ผม:เห็นเราด้วยหรอ
เธอ:เห็นเดินข้างหน้าทางท่า เมาๆหน่อย
ผม:ก็จริงหรอ
ผม:ผมจำไม่ได้เลย
ผม:โทษที
เธอ:ไม่เป็นไร
เธอ:ก็ถามว่าเอาเฟสเธอมาจากไหน
ผม:ไม่บอกได้ปะ
เธอ:อยากรู้
ผม:กินข้าวยัง(เปลี่ยนเรื่องคุย)
เธอ:อิตาบ้า
เธอ:เอาเฟสมาเพื่อนของเธอหรอ(ลืมบอกไปเพื่อนผมมีคนอยู่สงขลา)
ผม:ก็บอกว่าไม่ใช่
ลืมบอกไปครับหลังจากวันที่ผมเจอเธอในผับผมยังไปเจอเธอร้านก๋วยเตี๋ยวด้วยครับ ผมขับแล้วเห็นเธอเลยขับรถกลับเพื่อมานั่งกินก๋วบเตี๋ยวเพราะว่าอยู่เห็นเธอฟังดูตลกนะครับ

ต่อจากนั้น

ผมก็คุยแชทกับเธอ เธอก็พยายามถามเอาเฟสมาจากไหนผมก็เลยบอกไปตามความจริง เธอเขินว่าแอบส่องไรแบบนี้

วันต่อมาผมก็ไม่กล้าทักเฟสเธอไปอีก ผมพยายามหาเรื่องคุยที่จะคุยกับเธอ
(บอกตัวตนผมก็นะครับ ผมเป็นคนไว้ผมยาว หน้าก็ไม่ขี้เหร่นะครับ แต่ก็ไม่ถึงกับหล่อ)
ผมเลยใช้เรื่องไว้ผมยาวเข้าไปคุยกับเธอว่าดูแลผมยังไงให้ผมมันนุ่ม เธอก็ตอบนะครับว่าทำยังไง เธอส่งครัมหมักผมมาให้ผมดูด้วยว่าเธอใช้แบบไหนอยู่
ผมก็หาเรื่องคุยเลื่อยมาทุกวัน จนมาถึงวันที่เธอกลับจีนผมก็เซงๆ ที่กลับแล้ว กุเลยทักเธอไป ขึ้นเครื่องกี่โมง เธอบอกขึ้นตอน 6โมงเช้า คือเธอต่อเครื่องไปจากสงขลาแล้วไปรอเครื่องต่อที่ กรุงเทพ แต่ต้องรอเครื่อง ผมเลยถามเธอเบื่อไหม เธอก็ว่านิดหน่อย ผมเลยบอกไปว่าเหสทามกันไหม เธอก็บอกได้ ผมนี้ดีใจมากครับ เฟสทามแรกก็ไม่รู้จะคุยยังไง แต่ก็คุยปกติครับเลื่อยๆจนถึงประมาณ3หรือตี4ไม่แน่ใจ ครับ เธอเธอต้องเช็คอิน เธอบอกไปก่อนนะ ผมก็อยากคุยกับเธอต่อนะ แต่ทำไงได้เธอต้องไปละ ผมก็หลับไปเลยครับ
ตื่นมาอีกวัน ผมก็ทักถึงไหน ก็คุยเลื่อยๆ แต่เธอบอกว่าเธอไม่ค่อยได้ตอบนะ เพราะที่จีนมันเล่นเฟสไม่ได้ ผมเลยบอกถามว่าเธอตอบทางไหนได้บ้างละ ผมจะไปสมัคร (เพื่อคุยกับเธอคนเดียว555 ดูลงทุน) มันแอบชื่อว่า we chat ได้โหลดมาก็คัยกับเธอทางนั้นเลื่อยมา

และนี้คือจุดเริ้มต้นข้อผมครับที่ได้คุยกับเธอ
ต่อไป จะมาเล่าเกี่ยวกับว่าผม ทะเลาะได้อย่างไร
ขออภัยด้วยนะครับ ถ้าเขียนอ่านไม่รู้เรื่องหรือยังไง ผมไม่เคยเขียนกะทู้ด้วยเหมือนกัน