สวัสดีค่ะเราเคยทำงานมาหลายที่มากๆและรู้สึกว่าสนุกกับทุกที่ ที่ผ่านมาและได้เจอเพื่อนร่วมงานที่ดีมาโดยตลอดเราเคยทำงานมาทั้งหมด2ที่ และฝึกงานมาทั้งหมด2ที่ ถ้ารวมที่ฝึกงานที่จะพูดถึงจะรวมเป็นฝึกงาน3ที่ ทั้งหมดที่ฝึกงานมาเรารู้สึกสนุกและโอเคกับทุกที่ แต่มีที่ฝึกงานที่เราจะพูดถึงนี้และที่รู้สึกอยากระบายมาก เราฝึกงานที่สายการบินแห่งหนึ่งข้อไม่เอ่ยนามเป็นภาพลักษณ์ที่ไม่ดี (ถึงแม้เราจะรู้สึกไม่ดีกับที่นี้แต่ก็ไม่อยากให้ชื่อเสียงของเขา)
วันแรกที่เราไปฝึกงานรู้สึกดีมาก พี่ๆดีกับเราทุกคนดีกลับเพื่อนเราด้วย เรากลับเพื่อนไปฝึกด้วยกัล
แต่วันต่อไปไม่เหมือนวันแรก เพื่อนเราพูดออกมาว่า อย่าประเมินคนจากวันแรกที่เจอ
งานของเราคือไกด์ผู้โดยสาร เราต้องยืนแต่เช้าถึงเย็นเราก็ไม่คิดอะไร เพราะพี่เขาดีกับเรามากตอนแรกน่ะ แต่หลังวันนั้นมันไม่ใช่ (บ้างคนน่ะที่ดี) ส่วนบางคนหน้ามือเป็นหลังมือ
สิ่งที่เราไม่ควรโดนดุก็โดน
1.ทำไมปล่อยผู้โดยสารเข้ามา ซึ่งเราบอกผู้โดยสารแล้วว่าอย่าเพิ่งเขาไปรอเรียกก่อนซึ่งผู้โดยสารเดินเข้าไปเอง
2.เวลาที่ผู้โดยสารดุหรือว่าเราแทนที่พี่เขาจะมาช่วยแต่ดันมาขำใส่พวกเรา
3.ดูถูกเพื่อนเราว่าฟังภาษาอังกฤษเป็นป่าวว่าผู้โดยสารฝรั่งพูดอะไรและทำหน้าตามั่นไส้ใส่ (เพื่อนดิฉันไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่เมืองนอกมา)แต่เพื่อนดิฉันเขาเป็นคนต่างจังหวัดเวลาทำงานชอบพูดภาษาถิ่น แต่เรื่องนี้ฉันก็ตลกน่ะเพราะเพื่อนฉันไปเรียนแลกเปลี่ยนมาถ้าไม่ได้อิงจะได้ไปแลกเปลี่ยนหรอจากที่พี่เขามาจะมาขำเพื่อนเรากลายเป็นเราขำพี่เขาแทน. ดูถูกนักเรียนแลกเปลี่ยนว่าพูดอิ้งไม่ได้
4.เวลาผู้โดยสารไม่มีเราไม่ได้คุยกัลเสียงดัง คุยเรื่องงานไม่ใช่เรื่องไร้สาระ พี่เขาบอกไปยื่นคนล่ะที่ไปยื่นห่างหน่อย(ผลัดอื่นเขายังให้นักศึกษาฝึกงานยื่นเป็นกลุ่มได้เลยแถมนั่งพักได้เวลาเราถามผลัดอื่นว่าฝึกงานสนุกมั่ยมีแต่คนว่าสนุกน่ะ พี่เขาใจดี)
5.ต่อ(เรื่องคุย) พวกเรามาฝึกมีหลายมหาลัยแต่มีมหาลัยเราที่โดนจับจอง คนที่มาจากมหาลัยอื่นคุยกันเสียงดังยังไม่โดนว่า(เดียวจะมีคนบอกว่ารุ่นพี่ทำไว้ไม่ดีเลยไม่ชอบมหาลัยเรา. ไปถามแล้วว่ารุ่นพี่เราปีที่แล้วฝึกคนละผลัดกับเรา เขาบอกว่าคนนี้ไม่ไดเป็นหัวหน้า)
6.และเรื่องที่เราจำไม่เคยลืมคือ เหตุการณ์เป็นแบบนี้ เนื่องจาก ผู้โดยสารเป็นคนจีน เราพูดจีนได้นิสนึ่ง
เหตุการณ์เป็นว่า
เราขอใช้ตัวย่อน่ะ เรา:ร , ผู้โดยสาร:ผดส, พี่:พ
ร:กำลังยืนตามที่พี่เขาให้ยืนหน้าที่ปกติทุกวัน
ผดส: กวักมือเรียกเรา ผดส.จีน
พ:เขาต้องการทำไร
ร: ผดส.ต้องการจ่ายค่าน้ำหนักสัมภาระค่ะ
พ: พี่รู้แล้ว และเขาจะไปไหน พี่เขาพูดน้ำเสียงที่ดีน่ะ
ร: ไปภูเก็ตค่ะ เรากำลังเดินกลับไปยื่นประจำตำแหน่งเพราะเรากลัวโดนพี่ว่า เสร็จแล้วทำไมไม่ไปยื่น
พ: มานี้ก่อน!!!! บอกผู้โดยสารสิ ขอดูตั๋วหน่อย
ร: ก็คุยกับ ผดส.ว่าขอดูที่จองออนไลน์ (แต่เป็นภาษาจีน)แต่มีไฟส์นับเบอร์ที่เป็นภาษาอังกฤษ เราคิดว่าพี่เขาจะดูไฟส์นับเบอร์แล้วคีย์ข้อมูลได้
พ: เป็นภาษาจีนหมดเลยพี่อ่านไม่ออก ถามสิเขาจะไปกี่โมง
ร: ก็ถาม ผดส. บอกเวลากับพี่เขา เราคิดว่าเราไม่ได้มีอะไรแล้วเราก็กำลังจะเดินกลับไปยืนในจุดของเราครั้งที่สอง
พ: มานี่สิ!!ไม่เข้าใจจะรีบไปไหน มีธุระที่ไหน ?? ถามผู้โดยสารสิขอพาสปอตหน่อย
ร: ตอนนั้นจะร้องไห้หละ คือเราไม่รู้ว่าการฝึกงานเราจะทำตามอารมณ์พี่คนไหนดี อีกคนสั่งอย่างนู้น อีกคนจะเอาอย่างงี้
เราเคยโดนว่าประมาณหมดธุระไปทำงาน เราเลยไม่อยากยื่นนาน
และพวกเรายังโดนพี่เอาไปนินทา (พี่คนนี้เป็นคนที่สอนงานเราวันแรกตอนแรกเรายังคิดเลยว่าพี่เขาดีมากโชคดีจังที่ได้เจอพวกพี่)
พี่ที่นินทา:เดียวใช้น้องฝึกงานไปเอากระเป๋า แต่จะใช้ใครก็ดูหน่อยและกับ
พี่อีกคน: ทำไม!!
พี่ที่นินทา:เดียวค่อยพูด ประมานว่าเขาอยากให้เราไปจากตรงนั้นและค่อยพูด
ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกพี่แอบนินทาและเราได้ยิน หลายครั้งมาก
มีครั้งหนึ่งที่เราร้องไห้ เพราะคิดถึงแม่. แต่พี่เขาคิดว่าเราร้องไห้เพราะไม่อยากฝึกงาน หนูอยากจะบอกว่าพวกพี่ไม่ได้มีความสำคัญขนาดหนูต้องร้องไห้ ยังจะเอาเราไปนินทาอีก เขารู้น่ะว่าเราร้องไห้แต่ปล่อย เราทำงานที่อื่นเราเคยร้องไห้สัตว์เลี้ยงเราตายพี่เขาบอกว่าไหวป่าวมาถามเราแต่นี้ไม่ค่ะแถมเอาไปนินทา
อีกอย่างเราเป็นคนเบื่อง่ายและเราไม่ชอบยื่นเฉยๆ สำหรับเราการทำงานคือลงมือลงแรงไม่ใช่แบบนี้
เรากับเพื่อเคยไปขอเปลี่ยนแผนก แต่ไม่ใช่กับหัวหน้าเราน่ะกับพี่ที่เขาดูแลเรื่องฝึกงาน เขาไม่ให้ และพี่เขาคงไปบอกพี่หัวหน้าเรา
เขาเอามานินทากัลว่าพวกเราขอย้าย คือ งานมันน่าเบื่อจริงๆ เราคิดว่ามันควรจะได้ทำมากกว่านี้
เงินไม่ได้ก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว อยากได้ความรู้มากกว่า แต่แทบไม่ได้อะไรเลย ภาษาจีนก็พูดคำเดิมๆทุกวันอังกฤษก็คำเดิมทุกวัน
เงินไม่ได้พูดดีๆกับเราไม่ได้แถมเหวี่ยงใส่เราอีก การกระทำของพี่ทำให้หนูมองเป็นเห็นหลายด้านในตัวพี่
(พี่บ้างคนก็ดีจริงๆน่ะ)
สิ่งที่ได้จากการฝึกงาน คือเดินซื้อข้าว และมีพี่คนหนึ่งพูดขึ้นว่านี้และหน้าที่นักศึกษาฝึกงาน. 555ขำจังหนูฝึกหน้านี้มาก่อนมาที่นี้ไม่เคยมีใคร
ใช้ซื้อน้ำซื้อข้าว จะมาบอกว่าคือการฝึกงานไม่ได้ค่ะ
และมีการมาบอกให้เรายิ้มทั้งวันหนู หนูโดนทั้งพี่เหวี่ยง ผู้โดยสารด่า(น้อยมาที่ผู้โดยสารด่าที่เหลือพี่เหวี่ยง)หนูยิ้มไม่ออกจริงค่ะ เรื่องเล็กน้อยก็เหวี่ยง
เรื่องมีอีกยาวมาที่พบเจอแต่เล่าแค่นี้พอค่ะ ปล.พี่ที่ดีมีน้อยมากค่ะแต่หนูก็รักพี่ที่เราทำดีโดยตลอดกับหนูน่ะคะ
เมื่อการฝึกงานไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด
วันแรกที่เราไปฝึกงานรู้สึกดีมาก พี่ๆดีกับเราทุกคนดีกลับเพื่อนเราด้วย เรากลับเพื่อนไปฝึกด้วยกัล
แต่วันต่อไปไม่เหมือนวันแรก เพื่อนเราพูดออกมาว่า อย่าประเมินคนจากวันแรกที่เจอ
งานของเราคือไกด์ผู้โดยสาร เราต้องยืนแต่เช้าถึงเย็นเราก็ไม่คิดอะไร เพราะพี่เขาดีกับเรามากตอนแรกน่ะ แต่หลังวันนั้นมันไม่ใช่ (บ้างคนน่ะที่ดี) ส่วนบางคนหน้ามือเป็นหลังมือ
สิ่งที่เราไม่ควรโดนดุก็โดน
1.ทำไมปล่อยผู้โดยสารเข้ามา ซึ่งเราบอกผู้โดยสารแล้วว่าอย่าเพิ่งเขาไปรอเรียกก่อนซึ่งผู้โดยสารเดินเข้าไปเอง
2.เวลาที่ผู้โดยสารดุหรือว่าเราแทนที่พี่เขาจะมาช่วยแต่ดันมาขำใส่พวกเรา
3.ดูถูกเพื่อนเราว่าฟังภาษาอังกฤษเป็นป่าวว่าผู้โดยสารฝรั่งพูดอะไรและทำหน้าตามั่นไส้ใส่ (เพื่อนดิฉันไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่เมืองนอกมา)แต่เพื่อนดิฉันเขาเป็นคนต่างจังหวัดเวลาทำงานชอบพูดภาษาถิ่น แต่เรื่องนี้ฉันก็ตลกน่ะเพราะเพื่อนฉันไปเรียนแลกเปลี่ยนมาถ้าไม่ได้อิงจะได้ไปแลกเปลี่ยนหรอจากที่พี่เขามาจะมาขำเพื่อนเรากลายเป็นเราขำพี่เขาแทน. ดูถูกนักเรียนแลกเปลี่ยนว่าพูดอิ้งไม่ได้
4.เวลาผู้โดยสารไม่มีเราไม่ได้คุยกัลเสียงดัง คุยเรื่องงานไม่ใช่เรื่องไร้สาระ พี่เขาบอกไปยื่นคนล่ะที่ไปยื่นห่างหน่อย(ผลัดอื่นเขายังให้นักศึกษาฝึกงานยื่นเป็นกลุ่มได้เลยแถมนั่งพักได้เวลาเราถามผลัดอื่นว่าฝึกงานสนุกมั่ยมีแต่คนว่าสนุกน่ะ พี่เขาใจดี)
5.ต่อ(เรื่องคุย) พวกเรามาฝึกมีหลายมหาลัยแต่มีมหาลัยเราที่โดนจับจอง คนที่มาจากมหาลัยอื่นคุยกันเสียงดังยังไม่โดนว่า(เดียวจะมีคนบอกว่ารุ่นพี่ทำไว้ไม่ดีเลยไม่ชอบมหาลัยเรา. ไปถามแล้วว่ารุ่นพี่เราปีที่แล้วฝึกคนละผลัดกับเรา เขาบอกว่าคนนี้ไม่ไดเป็นหัวหน้า)
6.และเรื่องที่เราจำไม่เคยลืมคือ เหตุการณ์เป็นแบบนี้ เนื่องจาก ผู้โดยสารเป็นคนจีน เราพูดจีนได้นิสนึ่ง
เหตุการณ์เป็นว่า
เราขอใช้ตัวย่อน่ะ เรา:ร , ผู้โดยสาร:ผดส, พี่:พ
ร:กำลังยืนตามที่พี่เขาให้ยืนหน้าที่ปกติทุกวัน
ผดส: กวักมือเรียกเรา ผดส.จีน
พ:เขาต้องการทำไร
ร: ผดส.ต้องการจ่ายค่าน้ำหนักสัมภาระค่ะ
พ: พี่รู้แล้ว และเขาจะไปไหน พี่เขาพูดน้ำเสียงที่ดีน่ะ
ร: ไปภูเก็ตค่ะ เรากำลังเดินกลับไปยื่นประจำตำแหน่งเพราะเรากลัวโดนพี่ว่า เสร็จแล้วทำไมไม่ไปยื่น
พ: มานี้ก่อน!!!! บอกผู้โดยสารสิ ขอดูตั๋วหน่อย
ร: ก็คุยกับ ผดส.ว่าขอดูที่จองออนไลน์ (แต่เป็นภาษาจีน)แต่มีไฟส์นับเบอร์ที่เป็นภาษาอังกฤษ เราคิดว่าพี่เขาจะดูไฟส์นับเบอร์แล้วคีย์ข้อมูลได้
พ: เป็นภาษาจีนหมดเลยพี่อ่านไม่ออก ถามสิเขาจะไปกี่โมง
ร: ก็ถาม ผดส. บอกเวลากับพี่เขา เราคิดว่าเราไม่ได้มีอะไรแล้วเราก็กำลังจะเดินกลับไปยืนในจุดของเราครั้งที่สอง
พ: มานี่สิ!!ไม่เข้าใจจะรีบไปไหน มีธุระที่ไหน ?? ถามผู้โดยสารสิขอพาสปอตหน่อย
ร: ตอนนั้นจะร้องไห้หละ คือเราไม่รู้ว่าการฝึกงานเราจะทำตามอารมณ์พี่คนไหนดี อีกคนสั่งอย่างนู้น อีกคนจะเอาอย่างงี้
เราเคยโดนว่าประมาณหมดธุระไปทำงาน เราเลยไม่อยากยื่นนาน
และพวกเรายังโดนพี่เอาไปนินทา (พี่คนนี้เป็นคนที่สอนงานเราวันแรกตอนแรกเรายังคิดเลยว่าพี่เขาดีมากโชคดีจังที่ได้เจอพวกพี่)
พี่ที่นินทา:เดียวใช้น้องฝึกงานไปเอากระเป๋า แต่จะใช้ใครก็ดูหน่อยและกับ
พี่อีกคน: ทำไม!!
พี่ที่นินทา:เดียวค่อยพูด ประมานว่าเขาอยากให้เราไปจากตรงนั้นและค่อยพูด
ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกพี่แอบนินทาและเราได้ยิน หลายครั้งมาก
มีครั้งหนึ่งที่เราร้องไห้ เพราะคิดถึงแม่. แต่พี่เขาคิดว่าเราร้องไห้เพราะไม่อยากฝึกงาน หนูอยากจะบอกว่าพวกพี่ไม่ได้มีความสำคัญขนาดหนูต้องร้องไห้ ยังจะเอาเราไปนินทาอีก เขารู้น่ะว่าเราร้องไห้แต่ปล่อย เราทำงานที่อื่นเราเคยร้องไห้สัตว์เลี้ยงเราตายพี่เขาบอกว่าไหวป่าวมาถามเราแต่นี้ไม่ค่ะแถมเอาไปนินทา
อีกอย่างเราเป็นคนเบื่อง่ายและเราไม่ชอบยื่นเฉยๆ สำหรับเราการทำงานคือลงมือลงแรงไม่ใช่แบบนี้
เรากับเพื่อเคยไปขอเปลี่ยนแผนก แต่ไม่ใช่กับหัวหน้าเราน่ะกับพี่ที่เขาดูแลเรื่องฝึกงาน เขาไม่ให้ และพี่เขาคงไปบอกพี่หัวหน้าเรา
เขาเอามานินทากัลว่าพวกเราขอย้าย คือ งานมันน่าเบื่อจริงๆ เราคิดว่ามันควรจะได้ทำมากกว่านี้
เงินไม่ได้ก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว อยากได้ความรู้มากกว่า แต่แทบไม่ได้อะไรเลย ภาษาจีนก็พูดคำเดิมๆทุกวันอังกฤษก็คำเดิมทุกวัน
เงินไม่ได้พูดดีๆกับเราไม่ได้แถมเหวี่ยงใส่เราอีก การกระทำของพี่ทำให้หนูมองเป็นเห็นหลายด้านในตัวพี่
(พี่บ้างคนก็ดีจริงๆน่ะ)
สิ่งที่ได้จากการฝึกงาน คือเดินซื้อข้าว และมีพี่คนหนึ่งพูดขึ้นว่านี้และหน้าที่นักศึกษาฝึกงาน. 555ขำจังหนูฝึกหน้านี้มาก่อนมาที่นี้ไม่เคยมีใคร
ใช้ซื้อน้ำซื้อข้าว จะมาบอกว่าคือการฝึกงานไม่ได้ค่ะ
และมีการมาบอกให้เรายิ้มทั้งวันหนู หนูโดนทั้งพี่เหวี่ยง ผู้โดยสารด่า(น้อยมาที่ผู้โดยสารด่าที่เหลือพี่เหวี่ยง)หนูยิ้มไม่ออกจริงค่ะ เรื่องเล็กน้อยก็เหวี่ยง
เรื่องมีอีกยาวมาที่พบเจอแต่เล่าแค่นี้พอค่ะ ปล.พี่ที่ดีมีน้อยมากค่ะแต่หนูก็รักพี่ที่เราทำดีโดยตลอดกับหนูน่ะคะ