ต่อให้เกิดสงครามและอนาคตอีก300 ปี ระบบทุนนิยมก็ยังคงอยู่คนรวยนายทุนก็ยังเอาเปรียบคนจนอยู่เสมอ กันดั้มไอรอน บลัด ออร์แฟนซ


ทุกยุคสมัย  แต่ละคนยังไงฐานะก็ไม่เท่ากัน..  


พ่อค้า   คนรวย รวยมากกว่า   เศรษฐี  มหาเศรษฐี  เจ้าสัว


ส่วนคนที่ มีรายได้ คนเป็นลูกจ้าง  คือกรรมกร    กรรมกรที่ถูกใช้แรงาน  แต่ได้เงินเพียงน้อยนิด

ยิ่งยุคปฎวิติ อุตสาหกรรม   กรรมกร   มีทั้งกรรมกรเด็ก กรรมกรที่ทำงานหนักจนเสียชีวิต

อย่างโรงเหล็กในอเมริกา   พอกรรมกรรวมตัวกัน นายทุนก็จ้างทหารรับจ้างมาปราบ

โดยที่รัฐบาลทำตัวเหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น

  
การที่คนไม่มีสวัสดิการ หรือ ถูกกดขี่ข่มแหง ไปเรื่อยๆสะสม ๆ สะสมไว้ทุกวัน ทุกปี  

และปัญหาหรือข้อเรียกร้อง ไม่ได้รับการแก้ไข    ก็คงรอวันปัญหาประทุ จนมีความรุนแรง


การที่นายทุนคิดจะกดค่าแรง และเอาผลกำไรไว้ที่ตัวเอง แถมไม่มสวัสดิการให้ลูกจ้างอย่างพอเพียง
หรือตามกฏหมายขั้นต่ำที่ควรได้  

ต่อไป  พอคนใช้แรงานแต่ละกลุ่ม สามารถมารวมตัวกันได้อาจจะกลายมาเป็นพรรคแรงาน แบบหลายๆประเทศ
ที่มี พรรคแรงานเข้าไปเป็นรัฐบาลก็ได้

แต่บางประเทศก็มีการประท้วง เกิดเป็นความรุนแรง..

ตราบใดที่นายทุน ยังคิดเพียงผลกำไร และกดขี่ลูกจ้าง   ความรุนแรงก็คงรอวันระเบิดออกมาแน่ๆ
คนเวลาถึงจุดหมดความอดทน อาจจะระเบิดอะไรออกมาได้แบบคาดไม่ถึง
คนรายแค่ 10 % แต่เป็นเจ้าของสินทรัพย์และที่ดินกว่า 90 % ของประเทศ

xประเทศนั้นจะพัฒนาหรือ หรือมีความมั่นคงได้อย่างไร

เพราะความห่างความเลื่อมล้ำถ่างช่องว่าง มากขึ้นๆ ทุกวัน

แถมคนรวยเวลาทำผิดอะไร อย่างที่เราเห็นคือ  ไม่มีกฏหายใดเอาผิดได้ เจ้าหน้าที่ก็ไม่กล้าทำคดีสั่งห้องด้วย

แล้วอนาคต สังคมจะไปสิ้นสุดหรือพบจุดจบตรงไหน

ประเทศมันยังอยู่ละ  แต่ รากฐานของสังคมมันคงพินาศหมด ยากจนเพราะถูกทำให้จนและถูกกินรวบกันทั้งประเทศ


____________

อย่าง ในภาคนี้   เราไปอาศัยทำมาหากิน ขุดแร่ ปลูกพืชบนดาวอังคารได้แล้ว

แต่ โลก  และ โคโลนี่ในอวกาศ ก็เป็นเขตปกครองของแต่ละรัฐวิสาหกิจ  แต่ละรัฐวิสาหกิจก็มีการค้าหารายได้เป็นของตัวเอง

มีการระวังไม่ให้ขัดแย้งกัน

บางโคโลนี่ ก็เป็นโคโลนี่ของคนรวยมีฐานะ  

บางโคโลนี่ก็เป็นที่อยู่ของคนมีรายได้น้อย บ้านแฟลตก็แบบแฟลตเก่าๆของเรานิละ