อันยอง ~ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่เต็มไปด้วยความกังวล ถ้ามีเสียงออกมาตอนอ่านได้ คือเสียงอ่านนั้นต้องเป็นเสียงเอื่อยๆแบบคอตก TT TT เราเป็นมอนเบเบ้คนหนึ่ง ที่เพิ่งรู้ตัวว่ารักศิลปินมากมาย ก็ตอนที่กลับจากงานมีตติ้งที่ไทยเมื่อช่วงต้นเดือนที่ผ่านมานี้ ตอนแรกเราแค่คิดว่าก็ชอบอ่ะ น่ารักดี อยากเจออยากเห็นแค่ครั้งเดียวพอแล้วล่ะ แต่ว่าพอเอาเข้าจริงนะ พอได้เจอแล้วอ่ะ เช้าวันต่อมามันมีแต่อยากเจออีก คิดถึงเพิ่มขึ้นอีก จะเป็นบ้าตายให้รู้แล้วรู้รอด จนเรารู้สึกว่าเราเทใจให้หมดแล้วอ่ะ มีอะไรปล่อยมาให้อุดหนุนเนี่ย เราพร้อมซับพอตเป็นกำลังใจให้หมดมันเป็นครั้งแรกที่เราได้ตามตัววงที่ไม่ได้บูมมาก แต่กลับรู้สึกอบอุ่น แถมมอนเบเบ้ที่เราไปเจอมาแต่ละคนก็น่ารักกันมากเป็นเพื่อนที่ดีเลยกลุ่มนึง เราเลยรู้สึกโอ้ยโคตรมีความสุขอ่ะช่วงนี้
แต่แล้ว !!! พอเราเห็นมินมุงปล่อยรูปเซลฟี่ที่มีเครดิต Japan อะไรสักอย่างมาอ่ะ ตอนนั้นเราแบบเป็นธรรมดา หู้ยยย น่าหมั่นไส้อีกแล้ว ต้องวีไอพีกว่าชาวบ้านตลอด - - แต่มันก็แค่ติดตลก เราเข้าใจการตลาดอยู่ เพราะในใจอ่ะเราแค่คิดว่า อ่อ โชว์เคสปกติแหละ คัมแบคเดือนหน้าแล้วรอลุ้นดีกว่า จะโหวตอย่างไง จะเชียร์ให้ปังๆเลยเอาใจช่วย อยากให้พวกเขาวินสักรายการนึง แบบเพลงติดชาร์ตอันดับหนึ่งสักครั้ง แต่ว่าจากนั้นพองานอีเวนหนึ่งที่มาประกาศยอดฟอลโล่ในวีแอพของแต่ละประเทศที่ตามฟอลหนุ่มๆ แล้วแม่เกาได้อันดับ 3 พี่ไทย อันดับ 2 เอเมริกาอันดับ 1 ตอนนั้นแบบหนุ่มๆก็เดาด้วยมั่งอันนี้เราไม่แน่ใจ แต่ก็เดากันว่าญี่ปุ่นไหม จีนไหม ต่างๆนาๆ แอบน้อยใจนิดๆนะ นึกถึงญี่ปุ่นมาแต่ไกลเลย โชว์สกิลพูดญี่ปุ่นด้วย เรียนกันหนักน่าดูนะ (อารมณ์แบบเมียในเรือนไพร่) แต่มันเป็นเรื่องธรรมดาอ่ะ เราบอกตัวเองว่า เองอ่ะคิดมาก วู่ว !! แค่กุ๊งพูดไทยว่า ขอบคุณขรับ ก็ดีใจแล้วแหละ
แล้วพอมาวันนี้ เราเห็นภาพจากงานโชว์เคส " รักมากนะครับ สุดยอดไปเลย " แล้วแบบเสื้อผ้าเซตใหม่ด้วย หล่อกันจัง
น่ารักกันจริง ดูพิเศษสุดๆไปเลย ยิ่งเห็นวีดีโอเมมเบอร์พูดแต่ญี่ปุ่นป๋อ ว่าจะเตรียมเดบิ้วที่นั่นแล้วนะ บอกตรงๆถ้ามือถือทุเรียนเป็นลูกๆอยู่ มีปล่อยลงตำเท้าตัวเองโดยไม่รู้สึกว่าเจ็บจี๊ดด้วยซ้ำ ฮืออออออออ เราเกรี้ยวกราดปนค้างกลางอากาศแบบไม่โอเคเลยอ่ะ ความรู้สึกตอนนั้น
1. อิชิพรีบไปไหนฟร่ะ อย่าเพิ่ง !!!! ทำให้ดังในเกาหลีก่อน !!!
2. ใช่เซ่ ~ พวกฉันไม่ใช่พานทองของเทอนี่
3. กลัวไปหมด กลัวว่าอะไรๆจะไม่เหมือนเดิม
4. เราไม่ได้ไม่มั่นใจหรือดูแครนนะ แต่ถ้าหน้าแห้งกลับมาอ่ะ พวกเขาจะโอเคมั้ย แล้วตรงนี้จะมีพื้นที่ให้พวกเขาอยู่มั้ย
เรายังอยากเห็นรอยยิ้มสวยๆพวกนั้น บนความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขาอยู่ โดยเฉพาะพี่นู งื้อออ เราแคร์ความรู้สึกเฮียเขา
5. เมมเบอร์แต่ละคน อายุไม่ใช่เลขหนึ่งปลายๆแล้วนะ เริ่มมีอายุแล้ว ฉันอยากให้พวกเขามั่นคง อย่าพาเขาไปเสี่ยงที่ไหนได้มั้ย ?
6. ฉันจินตนาการไปเรื่อย ถ้ามันไม่เป็นกระแสจริงๆ เขาหายไปเงียบแบบวงรุ่นพี่ แล้วเราต้องรอไปเรื่อยๆ จนรู้อีกที่ อ่าว เขาเข้ากรมแล้วนะ
ชีวิตการติ่งจะเจ็บปวดแค่ไหนถ้าเป็นแบบนั้นอ่ะ รับความรู้สึกนั้นไม่ได้ แค่คิดก็เหมือนมีดปักอก
7. นี่ไม่ต้องมองกลับมาทางนี้แล้วก็ได้ ไปเดบิ้วทางนั้นให้สำเร็จ ในเมื่อเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้วขอให้ปังๆ ประสบความสำเร็จ
แต่อย่าดองหรือหายไปไหนได้มั้ย เราจะรออยู่ตรงนี้แบบแห้งตายไปเอง เราอยู่ได้ (คิดไปถึงโน่นนน - -***)
8. เพื่อนมาบิ้วตลอด แกร๊ วงอื่นที่เขาแบบฐานแน่นๆ เขายังใช้เวลาตั้งพักกว่าจะไปตีตลาดญี่ปุ่นเลยนะ
สมัยก่อนวงรุ่นพี่ค่ายนี้ก็เป็นแบบนี้อ่ะ (อินี่เครียดหนักเลย อิเพื่อนนิสัยแย่ อิคนบาป)
เฮ้ออออ เพราะเราเป็นสตรีขี้กังวล เพื่อนเลยลากเราไปกินบิงซูในสภาพคอตก มันบอกให้เราทำใจ (มันตบแปะๆที่ไหล่เรา)มันบอกว่า ชีวิตติ่งอย่างเราๆเนี่ย เหมือนบ่วงกรรมแต่ชาติปางก่อน (เดี๋ยวนะ) สงสัยชาติที่แล้วเป็นอิพวกหูทวนลม หรือไม่ก็เป็นชะนีที่มีความรักที่ปกติชนเกินไป ชาตินี้เลยได้ลิมรสสัมผัสรักแบบนี้ดูบ้าง ต่อให้หวีดให้ตายเดือดร้อนแทนเขามากแค่ไหน เราก็ทำอะไรไม่ได้ เปลี่ยนอะไรไม่ได้ กลัวไม่ได้เห็นกล้ามปูคุณพวฮ หรือน้อยเนื้อต่ำใจอะไร เราก็ไปห้ามหรือเปลี่ยนอะไรใครได้หรอก มันพูด เลิกติ่งไปสิจะได้ไม่ต้องเครียด !!
โอ้ยยย อิผี เหมือนเขามาผูกด้ายแดงที่นิ้วแล้วอ่ะ ทำไมได้ แต่เราคิดนะมันไม่ได้ถึงขนาดนั้นหรอก ซิงเกิ้ลเล็กๆมั้ย ? เลิกคิดมาก เชื่อมั่น มองไปในทางที่ดี เราเลยคิดว่า เออช่างมันเหอะ อาจแบบนี้ไหม ? เดที่ยุ่นด้วย มีงานที่เกาด้วยตลอดไม่ขาดสาย ไม่ได้แปลว่าจะทิ้งทางนี้แล้วไปทุ่มทางนั้นซะหมดหรอกเน้อ ประวัติศาสตร์ หรือเดจาวู ไม่เกิดขึ้นรอบสองก็ได้ โฟกัสกับบั้มหน้าดีกว่า แต่มันก็อดคิดไม่ได้อ่ะ เราว่ามอนเบเบ้คนอื่นๆก็รู้สึกไม่ต่างจากเราหรอก กอดคอจับมือกันไป
สิ่งที่เราอยากรู้คือ มันจะเป็นอย่างที่เรากลัวไหม ? แล้วเราจะรับมือไงอ่ะ ถ้าเป็นแบบนั้น TT TT กระทู้แบบเชิงบ่นมากมียาเน ~ แต่ที่เราตั้งกระทู้อ่ะ ก็แค่อยากฟังความเห็นของคนอื่น ด้อมอื่นๆที่อาบน้ำร้อนมาก่อน หรือสตรองแฟนด้อมมากๆ เราจะได้เออ รู้สึกดีขึ้นอ่ะ ดีกว่ามาคิดมาก คิดไปเองคนเดียวอยู่แบบนี้ อ่ะเฮือกกกกก T T
ว่าด้วยเรื่อง Starship เตรียมส่ง Monsta X ไปเดที่ญี่ปุ่น
แต่แล้ว !!! พอเราเห็นมินมุงปล่อยรูปเซลฟี่ที่มีเครดิต Japan อะไรสักอย่างมาอ่ะ ตอนนั้นเราแบบเป็นธรรมดา หู้ยยย น่าหมั่นไส้อีกแล้ว ต้องวีไอพีกว่าชาวบ้านตลอด - - แต่มันก็แค่ติดตลก เราเข้าใจการตลาดอยู่ เพราะในใจอ่ะเราแค่คิดว่า อ่อ โชว์เคสปกติแหละ คัมแบคเดือนหน้าแล้วรอลุ้นดีกว่า จะโหวตอย่างไง จะเชียร์ให้ปังๆเลยเอาใจช่วย อยากให้พวกเขาวินสักรายการนึง แบบเพลงติดชาร์ตอันดับหนึ่งสักครั้ง แต่ว่าจากนั้นพองานอีเวนหนึ่งที่มาประกาศยอดฟอลโล่ในวีแอพของแต่ละประเทศที่ตามฟอลหนุ่มๆ แล้วแม่เกาได้อันดับ 3 พี่ไทย อันดับ 2 เอเมริกาอันดับ 1 ตอนนั้นแบบหนุ่มๆก็เดาด้วยมั่งอันนี้เราไม่แน่ใจ แต่ก็เดากันว่าญี่ปุ่นไหม จีนไหม ต่างๆนาๆ แอบน้อยใจนิดๆนะ นึกถึงญี่ปุ่นมาแต่ไกลเลย โชว์สกิลพูดญี่ปุ่นด้วย เรียนกันหนักน่าดูนะ (อารมณ์แบบเมียในเรือนไพร่) แต่มันเป็นเรื่องธรรมดาอ่ะ เราบอกตัวเองว่า เองอ่ะคิดมาก วู่ว !! แค่กุ๊งพูดไทยว่า ขอบคุณขรับ ก็ดีใจแล้วแหละ
แล้วพอมาวันนี้ เราเห็นภาพจากงานโชว์เคส " รักมากนะครับ สุดยอดไปเลย " แล้วแบบเสื้อผ้าเซตใหม่ด้วย หล่อกันจัง
น่ารักกันจริง ดูพิเศษสุดๆไปเลย ยิ่งเห็นวีดีโอเมมเบอร์พูดแต่ญี่ปุ่นป๋อ ว่าจะเตรียมเดบิ้วที่นั่นแล้วนะ บอกตรงๆถ้ามือถือทุเรียนเป็นลูกๆอยู่ มีปล่อยลงตำเท้าตัวเองโดยไม่รู้สึกว่าเจ็บจี๊ดด้วยซ้ำ ฮืออออออออ เราเกรี้ยวกราดปนค้างกลางอากาศแบบไม่โอเคเลยอ่ะ ความรู้สึกตอนนั้น
1. อิชิพรีบไปไหนฟร่ะ อย่าเพิ่ง !!!! ทำให้ดังในเกาหลีก่อน !!!
2. ใช่เซ่ ~ พวกฉันไม่ใช่พานทองของเทอนี่
3. กลัวไปหมด กลัวว่าอะไรๆจะไม่เหมือนเดิม
4. เราไม่ได้ไม่มั่นใจหรือดูแครนนะ แต่ถ้าหน้าแห้งกลับมาอ่ะ พวกเขาจะโอเคมั้ย แล้วตรงนี้จะมีพื้นที่ให้พวกเขาอยู่มั้ย
เรายังอยากเห็นรอยยิ้มสวยๆพวกนั้น บนความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของพวกเขาอยู่ โดยเฉพาะพี่นู งื้อออ เราแคร์ความรู้สึกเฮียเขา
5. เมมเบอร์แต่ละคน อายุไม่ใช่เลขหนึ่งปลายๆแล้วนะ เริ่มมีอายุแล้ว ฉันอยากให้พวกเขามั่นคง อย่าพาเขาไปเสี่ยงที่ไหนได้มั้ย ?
6. ฉันจินตนาการไปเรื่อย ถ้ามันไม่เป็นกระแสจริงๆ เขาหายไปเงียบแบบวงรุ่นพี่ แล้วเราต้องรอไปเรื่อยๆ จนรู้อีกที่ อ่าว เขาเข้ากรมแล้วนะ
ชีวิตการติ่งจะเจ็บปวดแค่ไหนถ้าเป็นแบบนั้นอ่ะ รับความรู้สึกนั้นไม่ได้ แค่คิดก็เหมือนมีดปักอก
7. นี่ไม่ต้องมองกลับมาทางนี้แล้วก็ได้ ไปเดบิ้วทางนั้นให้สำเร็จ ในเมื่อเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้วขอให้ปังๆ ประสบความสำเร็จ
แต่อย่าดองหรือหายไปไหนได้มั้ย เราจะรออยู่ตรงนี้แบบแห้งตายไปเอง เราอยู่ได้ (คิดไปถึงโน่นนน - -***)
8. เพื่อนมาบิ้วตลอด แกร๊ วงอื่นที่เขาแบบฐานแน่นๆ เขายังใช้เวลาตั้งพักกว่าจะไปตีตลาดญี่ปุ่นเลยนะ
สมัยก่อนวงรุ่นพี่ค่ายนี้ก็เป็นแบบนี้อ่ะ (อินี่เครียดหนักเลย อิเพื่อนนิสัยแย่ อิคนบาป)
เฮ้ออออ เพราะเราเป็นสตรีขี้กังวล เพื่อนเลยลากเราไปกินบิงซูในสภาพคอตก มันบอกให้เราทำใจ (มันตบแปะๆที่ไหล่เรา)มันบอกว่า ชีวิตติ่งอย่างเราๆเนี่ย เหมือนบ่วงกรรมแต่ชาติปางก่อน (เดี๋ยวนะ) สงสัยชาติที่แล้วเป็นอิพวกหูทวนลม หรือไม่ก็เป็นชะนีที่มีความรักที่ปกติชนเกินไป ชาตินี้เลยได้ลิมรสสัมผัสรักแบบนี้ดูบ้าง ต่อให้หวีดให้ตายเดือดร้อนแทนเขามากแค่ไหน เราก็ทำอะไรไม่ได้ เปลี่ยนอะไรไม่ได้ กลัวไม่ได้เห็นกล้ามปูคุณพวฮ หรือน้อยเนื้อต่ำใจอะไร เราก็ไปห้ามหรือเปลี่ยนอะไรใครได้หรอก มันพูด เลิกติ่งไปสิจะได้ไม่ต้องเครียด !!
โอ้ยยย อิผี เหมือนเขามาผูกด้ายแดงที่นิ้วแล้วอ่ะ ทำไมได้ แต่เราคิดนะมันไม่ได้ถึงขนาดนั้นหรอก ซิงเกิ้ลเล็กๆมั้ย ? เลิกคิดมาก เชื่อมั่น มองไปในทางที่ดี เราเลยคิดว่า เออช่างมันเหอะ อาจแบบนี้ไหม ? เดที่ยุ่นด้วย มีงานที่เกาด้วยตลอดไม่ขาดสาย ไม่ได้แปลว่าจะทิ้งทางนี้แล้วไปทุ่มทางนั้นซะหมดหรอกเน้อ ประวัติศาสตร์ หรือเดจาวู ไม่เกิดขึ้นรอบสองก็ได้ โฟกัสกับบั้มหน้าดีกว่า แต่มันก็อดคิดไม่ได้อ่ะ เราว่ามอนเบเบ้คนอื่นๆก็รู้สึกไม่ต่างจากเราหรอก กอดคอจับมือกันไป
สิ่งที่เราอยากรู้คือ มันจะเป็นอย่างที่เรากลัวไหม ? แล้วเราจะรับมือไงอ่ะ ถ้าเป็นแบบนั้น TT TT กระทู้แบบเชิงบ่นมากมียาเน ~ แต่ที่เราตั้งกระทู้อ่ะ ก็แค่อยากฟังความเห็นของคนอื่น ด้อมอื่นๆที่อาบน้ำร้อนมาก่อน หรือสตรองแฟนด้อมมากๆ เราจะได้เออ รู้สึกดีขึ้นอ่ะ ดีกว่ามาคิดมาก คิดไปเองคนเดียวอยู่แบบนี้ อ่ะเฮือกกกกก T T