สวัสดีครับ ขอใช้คำว่า ผม ละกันนะครับ  อายุ 18 เรียน ปี 1 วิศวะ เกษตร
ก็จะมาเล่าประสบการณ์ที่อกหักมาแบบคร่าวๆ นะครับ


เกี่ยวกับตัวผมนะ ผม เป็นคนที่รักใครแล้ว ไม่เคยเผื่อใจเลยซักครั้ง คือ ถ้ารู้สึกดีจริง ก็จะรักเลย ก็เป็นแบบนี้มาตลอดครับ เห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็มีความสุขแล้ว ทำอะไรได้หลายๆ อย่าง ถ้าหามาให้ได้ก็จะหา

ก็เล่าตั้งแต่วันที่เค้าแอดมา ผม จำได้ 23/09/59 เป็นรุ่นพี่ปี 2 ในสาขาตัวเตี้ยๆ สูง 148 เซน มีแก้มน่ารักมากมายใจละลาย ก็ อาทิดแรก ก็ไม่ได้คุยหรอก ไม่รู้จัก  หลังจากนั้น วันที่ 10/10/59 เค้ากะทักมาถามว่าใครเป็นไร เห็น เช็คอินที่ โรงบาล ตอนนั้น ผม ป่วยใกล้ตายพอดี ก็คุยๆ กันมาเรื่อยๆ ละผมก็ชอบเค้าเฉยเลย ตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้  ก็เป็นคนที่ชอบคิตตี้มากๆ ชอบกินเค้กช็อคโกแลต ชอบกินของหวานๆ งี่เง่า ละก็หงุดหงิดแทบจะตลอดเวลา ชอบงอแงเป็นนิสัย ชอบหิวตอนกลางคืน คืออยู่ดีๆ ก็รู้เองแบบไม่ได้ตั้งใจ  ผมก็ พาเค้าไปกินบิงซู มั่ง ซื้อเค้กมาให้กินบ้าง ซื้อช็อคโกแลตให้กิน คอยโอ๋เวลางี่เง่า ตอนนอนไม่หลับ หรือตอนกลัวผี ._. แต่ก็น่ารักดีนะ555+ แต่ผมก็บอกเค้าว่าผมรักเค้านะ แต่เค้าบอกยังไม่พร้อม ก็รอต่อไป จนปีใหม่เค้าไปเที่ยวเชียงใหม่ละก็เจอคนๆนึง ตอนไปเที่ยว ก็คุยๆ กันได้อาทิดนึงมั้ง ผมไม่ได้ขี้ ไรขนาดนั้น ก็คบกัน ผมก็เลย เลี้ยงสเต็กมื้อสุดท้าย 19/1/60 ละก็ซื้อของขวัญ เป็นตุ๊กตาที่เค้าอยากได้ ให้ 2 ตัว 20/1/60 เมื่อวานนี้เอง...

ผมก็รั้งเค้าไม่ได้เนอะ เพลงมา ... คํายินดี , ขอเวลาลืม , please , ความจริง , หยดน้ำทีเคลื่อนไหว บลาๆๆ.... ฯลฯ

ก็ถ้านั่นเป็นความสุขของเค้า ผมเองก็มีความสุขเหมือนกันนะ ถึงจะเจ็บก็เถอะ แต่ก็จะไม่ร้อง อึ้บไว้ๆ
ทำอะไรไม่ได้ ก็ปล่อยเค้าไป ผมเองก็รู้อยู่แล้วนะครับ แต่มันก็เจ็บนะ จุกด้วย หายใจไม่ออกเลย ฉันผิดเองงง ขอโทษที ที่วันนี้ดีไม่พอ

ก็จะรักใครนะครับ  ไม่ใช่ว่าเราพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเค้า แต่ต้องพร้อมที่จะเจ็บเมื่อเค้าทำร้ายเรา และผมพร้อมที่จะเจ็บเสมอครับ
ที่ผ่านมาผมพูดได้เต็มปากเลยครับว่า ไม่เคยเสียดาย เพราะว่า แค่ได้รักมันก็คุ้มเกินพอแล้วครับ

มีใครเป็นไรมางอแง งี่เง่า ใส่ได้นะครับ เดะผมจะโอ๋ให้ ถ้าปลอบได้จะปลอบครับ
ปล.กระทู้แรกขออภัย
ปล2.ผมเป็นคนที่ชอบให้คนอื่นมาระบาย มางอแงมางี่เง่า เพราะว่าทุกคนย่อมต้องการคนที่รับฟังได้อย่างสบายใจ