เรามีเพื่อนคนนึงในเฟสบุค สนิทระดับปานกลาง ชอบคร่ำครวญ พ่ำเพ้อ ต่อโชคชตาของชีวิตตัวเองว่าลำบากอย่างงั้นอย่างงี้ วันดีคืนดีก็ด่าผัวลงเฟสบ้าง ที่เรารำคาญ เพราะนางPostเกือบทุกวัน นานๆทีเราก็ไปเม้นให้กำลังใจบ้าง แต่ความจริงเราอยากจะพูดตรงๆกับนางไปเลย เผื่อนางจะคิดอะไรขึ้นมาได้บ้างว่า การที่ชีวิตแกลำบากก็เพราะแกเลือกสามีผิดตั้งแต่แรก ผู้ชายไม่เอาไหน วันๆติดเพื่อนเล่นบอล ไม่ขยันทำมาหากิน ไม่มีความรับผิดชอบ เอามาทำสามีทำไม? ไม่มีใครบังคับให้ต้องแต่งกับคนแบบนี้นะ แกเลือกเค้าด้วยตัวแกเอง อยู่กินกันก็ไม่มีทีท่าว่าจะสบายขึ้น ยังปล่อยให้ตัวเองท้องมีลูกอีก3คน ไม่รู้หรอว่ายิ่งมีลูกมาก รายจ่ายมันก็มากตาม ทำไมไม่ป้องกัน อายุเลข3 แล้วไม่ใช่เด็กๆ ทำอะไรไม่คิดซักอย่าง จะมาคร่ำครวญหาอะไร?? ตัวเองเลือกชีวิตของตัวเองๆทุกอย่าง เลือกแล้วก็ต้องสู้สิ ต้องยอมรับในการตัดสินใจของตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง ไม่ใช่มาบ่นนู้นบ่นนี้ให้คนอื่นฟังตลอดเวลา
เราพูดไปตรงๆแบบนี้เลยดีมั๊ยค่ะ?
ที่เราไม่ลบเพื่อน ก็เพราะเราเองก็แคร์เพื่อน เป็นห่วงเพื่อน อยากรู้ว่าเพื่อนจะเป็นยังไง ถ้าเราช่วยอะไรได้เราก็จะได้ช่วย แล้วก็ไม่อยากเกิดประเด็นดราม่าว่าอ้าวทำไมเรามาลบเค้า ลบทำไม ก็จะมาเคืองกันเปล่าๆ
เป็นเพื่อนๆจะทำยังไงค่ะ?