สำหรับหลาย ๆ คน อาจจะชอบความสะดวกและอร่อยของมู้จานด่วน บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป .....

มาม่า ไวไว ยำยำ ช้างน้อย  .......

แต่ผมอยากจะให้เสริมวิตามินและสารอาหารหลักให้ครบ 5 หมู่

อาจจะบริโภคในลักษณะเป็นเครื่องเคียงของมู้จานด่วน  ก้ทำให้ได้วิตามินบำรุงสมองเหมือนกัน

ผมจึงอยากเสนอมู้ค่ำจานคลีน รับประทานเบา ๆ แคลอรี่ต่ำ  ช่วยความเติบโตของเซลลืประสาท

........

ดังนี้ครับ ..........


----------------------------------------------------------------------------------------------------------

สมาคมเหล็กลวด ร้อง สนช.ทบทวนนิยามร่าง กม.ตอบโต้การทุ่มตลาด




ผู้แทนสมาคมเหล็กลวด ยื่นร้อง สนช.ทบทวนบทนิยามร่าง พ.ร.บ.การตอบโต้การทุ่มตลาด และการอุดหนุนซึ่งสินค้าจากต่างประเทศ หวั่นกระทบเศรษฐกิจโดยรวม และแนวทางการค้าระหว่างประเทศ
      

       ที่รัฐสภา วันนี้ (19 ม.ค.) สมาคมเหล็กลวด นำโดยนายเบญจพงษ์ โล่ห์ชิตกุล นายกสมาคม
ยื่นหนังสือถึงนายพรเพชร วิชิตชลชัย
ประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ผ่านนายสุรชัย เลี้ยงบุญเลิศชัย รองประธาน สนช.คนที่ 1
ขอให้ทบทวนยกเลิกบทนิยามร่างพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) การตอบโต้การทุ่มตลาด และการอุดหนุนซึ่งสินค้าจากต่างประเทศ
เนื่องจากการจัดทำร่างแก้ไขกฎหมายดังกล่าวเป็นไปในทางเอื้อประโยชน์ให้แก่ผู้ผลิตในประเทศเป็นหลัก
โดยไม่คำนึงถึงกลุ่มผู้ใช้ที่ต้องนำสินค้าเหล่านั้นไปแปรรูปเป็นสินค้าชนิดอื่นๆ ซึ่งสมาคมเหล็กลวดที่ประกอบไปด้วย
สมาชิกที่ดำเนินกิจการนำเหล็กมาแปรรูปเป็นสินค้าชนิดต่างๆ มีความจำเป็นต้องนำสินค้าประเภทเหล็กลวดจากต่างประเทศ
จึงเห็นว่าร่างแก้ไขกฎหมายดังกล่าวในมาตรา 3 ที่ให้เพิ่มเติมบทนิยามคำว่า “สินค้าหลบเลี่ยง” และ “สินค้าที่ถูกใช้มาตรการตอบโต้”
ไม่เหมาะสม และสมควรตัดออก เพราะจะทำให้กระทบเศรษฐกิจในประเทศโดยรวม และอาจกระทบถึงแนวทางการค้าระหว่างประเทศด้วย
      
       ด้านนายสุรชัยกล่าวว่า ร่างกฎหมายดังกล่าวยังส่งมาไม่ถึง สนช. แต่ถือว่าเป็นเรื่องดีที่ทางสมาคมเหล็กลวด
ส่งหนังสือและข้อเสนอแนะมาให้ทาง สนช. เพื่อที่สมาชิก สนช.จะได้พิจารณาล่วงหน้า


[http://www.manager.co.th/Politics/ViewNews.aspx?NewsID=9600000006231]


-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

มีเส้นบาง ๆ กั้นอยู่ระหว่างคำว่า การทุ่มตลาด กับ ต้นทุนของธุรกิจ ......

ถ้าความสามารถของการผลิตในประเทศมีไม่เพียงพอ, ราคาของการผลิตในประเทศสูงเกินไป
ซึ่งจะส่งผลต่ออุตสาหกรรมต่อเนื่องอื่น ๆ , ราคาสินค้าในขั้นตอนสุดท้ายที่จะถึงมือผู้บริโภค ....


จำเป็นที่จะต้องมีการชั่งน้ำหนัก  ส่วนได้ ส่วนเสียกันให้ดี .....

ผมมองว่าการกระตุ้นการบริโภคภายในประเทศ  ราคาสินค้าเป็นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่ง

ที่จะช่วยให้คนมีอารมณ์อยากจับจ่ายใช้สอย  ..... เพราะของถูกและดี ใคร ๆ ก้ชอบ

ถึงแม้จะเป็นของถูกแต่พอใช้แก้ขัดไปได้  ก้ยังมีคนยินดีควักกระเป๋า .....

แต่ถ้าของแพงเกินไป  จนคนไม่มีเงินซื้อ  จะขายสินค้าออกได้อย่างไร ?

หรือถ้าจำเป็นจะต้องซื้อ ก้อาจจะต้องเป็นหนี้ เป็นสิน กันอีก .....


ขอให้ท่านผู้เกี่ยวข้องพิจารณาถึง บริบทของผู้บริโภคด้วย ก่อนที่จะตัดสินใจใด ๆ
ลงไป ....

และขอเชิญเพื่อน ๆ ร่วมแสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้ ส่งผ่านไปยังผู้ที่เกี่ยวข้องด้วยครับ

แต๊งกิ้ว  ทรีไทม์ ครับ .