ในวันที่ตัวเองอ่อนแอบางทีก้อยากซบไหล่พ่อหรือแม่แล้วกอดท่านแน่นๆๆแล้วอยากบอกท่านว่าลูกอ่อนแอเหลือเกิน. แต่คงเปนได้แค่ฝันนั้นแระสำหรับเรานี่พ่อจากลูกคนนี้ไปนานเท่าไรแล้วตั้งเรายังเล็กๆๆเลยน่ะทำไมพ่อต้องจากลูกคนนี้ไปเรวเหลือเกิน. ส่วนแม่ก้ใจร้ายกับลูกคนนี้เหลือเกินทิ้งลูกคนนี้ตั้งยังจำความไม่ได้ถ้าแม่ไม่ต้องการหนูแล้วแม่ทำให้หนูเกิดมาทำไมทุกวันนี้หนูไม่เคยได้รับความรักความอบอุ่นเหมือนเพื่อนๆๆเขาเลยน่ะหนูได้แต่กอดตัวเองแล้วน้ำตาไหลว่าทำไมตัวเองเกิดมาไม่ได้ยุกับพ่อกับแม่ตัวเองเหมือนคนอื่นๆๆบ้างบางทีก้น้อยใจตัวเองและถามตัวเองยุเสมอว่านี่เราเกิดมาบนความทุกข์ของพ่อแม่หราถึงลืมตามาดูโลกแล้วไม่มีใครต้องการเราเลย
หนูไม่โกรธพ่อแม่หรอกน่ะแต่หนูโกรธตัวเองที่เกิดมาแล้วทำให้พ่อกับแม่ต้องลำบากและไม่สามารถเลี้ยงหนูได้แม่เลยทิ้งหนูตั้งแต่เล็กๆๆยุไม่นานพ่อก้จากหนูไปแบบม่มีวันกลับมาแต่หนูก้อยากบอกพ่อกับแม่เสมอว่าหนูคิดถึงพ่อมากน่ะส่วนแม่หนูคงไม่มีสิทบอกอาไรทั้งนั้นเพราะแม่ไม่ต้องการหนู
หนูขอโทดแม่ด้วยน่ะที่หนูเกิดมาแล้วทำให้แม่ต้องลำบากมากมาย😂😂😂😂😂😂