เรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าๆ เราเพิ่งตัดสินใจบอกเลิกเขาเมื่อวันที่ 4 มกราคมที่ผ่านมา บอกไปทั้งๆที่ยังรักหมดหัวใจ บอกไปทั้งๆที่ไม่ได้อยากจะเลิก เราบอกไปแค่อารมย์ชั่ววูบ เพราะเราคิดว่าเขาคงจะยื้อ เขาคงจะรั้ง เพราะเราคิดว่าเขารักเรามากจริงๆ แต่ในความเป็นจริงมันกลับกัน เราบอก้ขสผ่าน messenger เราบอกเขาว่า "เราเลิกกันเถอะ" เขาอ่าน เขาแค่อ่านจริงๆ มันไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นเลย เขาไม่แม้จะถามเหตุผลเราว่าทำไมต้องเลิกกัน ไม่มีสายเข้าจากโทรศํพท์ ตั้งแต่วันนั้นเราก็นอนรอสายจากเขาทุกคืน เราคิดว่าไม่นานเขาคงจะโทรมาง้อเรา เรานอนร้องไห้ทุกคืน มันทรมานหัวใจเหลือเกิน เหตุผลที่เราบอกเลิกเขาก็คือ ตอนปีใหม่ แฟนเราไปเที่ยว เราก็ให้ไป เราไม่ถามอะไรเลยว่าไปที่ไหน ไปกับใครบ้าง เพราะเราเชื่อใจ เราไว้ใจ สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เราได้กลับมาก็คือการหักหลัง เมื่อวันที่ 4 ที่ผ่านมา เรามีรหัส facebook เขา เราบังเอิญ เปิดไปใน messenger ของเขา เราเห็นเขาคุยกับ ผญ คนนึงคุยกันจนน่าสงสัย เราเสียใจมากกว่านั้น เพราะเขาคุยกันแล้วเขาลบ เราจึงตัดสินใจบอกเลิก หลังจากนั้นเราแอบบเข้าไปดู facebooK ของ ผญ คนนี้เราเห็นเขาเช็คอินที่เดียวกับตอนที่แฟนเราไปเที่ยว วัน้วลาเดียวกัน เราจุกมากไปอีก แต่นี่ไม่ใช่ประเด็นหลังที่เราตัดสินใจจากเขาจริงๆ เพราะหลังจากที่เราบอกเลิกเขา เขากลับไปคุยกับแฟนเก่า เขาไม่ได้คุยแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว เขาคุยกันตั้งแต่ 3 เดือนแรกที่เราคบกัน เขาก็แอบคุยกันมาตลอดเวลาที่เราคบเรา เราก็รู้มาตลอดเวลา เราทะเลาะกันทุกครั้ง เพราะเรารับไม่ได้เวลาที่เราถามเขาว่าทำไมต้องคุยกัน เขาตอบเรากลับมาว่า ก็เป็นแค่พี่กับน้อง (ยังไงมันก็คือคนเคยรักไหม ให้เกียรติแฟนใหม่อย่างเราไม่ได้หร ?) เราก็โอเคอยากคุยก็คุย แต่ในใจลึกๆ เจ็บสุดๆ เพราะเราเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ พอถึงวันเกิดแฟนเก่าเขา เขาก็ไปอวยพรกันในไลน์ ทั้งที่เราส่งอะไรไปในไลน์ เขาไม่เคยตอบเพราะเขาบอกเราว่าเข่าไม่เล่นไลน์ แล้วทำไมทำไมทำไมทำไมทำไมทำไม ทำไมถึงคุยกับแฟนเก่าได้ เราก็ทะเลาะกันอีก วันเกิดเราเขายังจำไม่ได้เลย ล่าสุดเราทรมานมากจริงๆ เราเลยดื่มแอลกอฮอล์ นิดหน่อย พอมึนๆแล้วเราก็ดันมือลั่น กดโทรศัพท์ ไทรไปหาเขา เพราะในใจลึกๆเราอยากเคลียให้หมดทุกอย่างว่าเราเลิกกันแล้วจริงๆ แต่เรากลับร้องไห้ฟูมฟายขอร้องให้เขากลับมา เราถามเขาว่ายังรักเราอยู่ไหม เขาบอกว่ายังรักเหมือนเดิมไม่เคยไปไหน ยังอยู่ที่เดิมแต่เราไม่อยากกลับไปทำให้เธอเสียใจอีก เราก็บอกเขาว่าเราก็รักเขา เขาก็รักเรา ทำไมเราไม่กลับมารักกันเหมือนเดิม เรากลับมาแล้วปรับตัวเข้าหากันในทุกๆเรื่องไม่ได้หรอ เขาก็เอาแต่บอกเราว่า เขาไม่อยากกลับมาทำให้เราเสียใจ แล้วกลับมาทำไมเราต้องเสียใจเราต้องดีใจสิ แต่เราต้องเสียใจเพราะว่าแก จะทำมันอีกใช่ไหม เราคุยกันทุกปัญหาเราก็ร้องไห้ตลอดทั้งคืน เราบอกให้เขามาหาได้ไหมอยากกอดเป็นครั้งสุดท้าย เขาบอกว่าไปหาไม่ได้ เราก็ร้องไห้หนักไปอีก เขาบอกว่าเดี๋ยวเขาจะมาหาซักวัน วันไหน? เขาบอกว่าถ้าเขาพร้อมเขาจะกลับมา แล้วทำไมเราต้องรอให้เขาพร้อม ถ้าเขายังรักเราอยู่จริงๆทำไมเราต้องรอ บอกให้เรารอเมื่อไหร่เราจะตัดใจได้ เราปวดท้องเราร้องไห้แทบตายเขายังไม่มาหา แค่นี้ก็รู้ตัวแล้วไหม ร้องไห้ทุกคืนจนตาแดงเหมือนสีเลือด เขายังไม่สนใจ เรามันโง่ไง โง่ที่รักคนแบบนี้ โง่ที่ทุ่มหมดหน้าตัก เราควรรอเขาไหม แล้วถ้าเขาไม่กลับมาแล้วละ เราต้องตัดใจจริงๆใช่ไหม ทรมานหัวใจจริงๆ
เราควรจะรอคนที่ ปล่อยให้เราร้องไห้ทุกคืนโดยไม่สนใจอะไรไหม