สวัสดีครับ   

ตอนนี้อายุผมก็จะเข้าเลข 3 แล้ว แต่ยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย  อาจเพราะด้วย ดวงไม่ดี  คุยไม่เป็น  ขี้อาย  หรือวางสเปคไว้สูงเกินไปก็ตามแต่  ก็ได้แต่หวังว่าสักวันจะเจอคนนั้น  คนที่มาเติมสีสันให้กับชีวิตของผม

ผมเคยมีความรัก  ใช่ครับ  แต่มันมักจะลงเอยด้วยความผิดหวังเสมอไป  พอผ่านหลายๆ รอบ  มันก็เริ่มชินชา  จนเวลาผ่านไป  ความรู้สึกรัก  ความรู้สึกคิดถึง  ความรู้สึกเป็นห่วง  หรือแม้กระทั่งความเหงา  มันแทบไม่หลงเหลืออยู่เลย  ผมเลยเริ่มคิดว่ามันเป็นปัญหาแล้วล่ะ   

อย่างเช่นผมเจอคนที่ตรงกับสเปคที่ตั้งเอาไว้   ใช่ครับ  ผมก็พยายามจีบ  แต่นั่นมันเป็นแค่การพยายาม  มันเหมือนเป็นหน้าที่ ที่เราต้องทำ   มันไม่ได้มาจากความรู้สึกจริงๆ เลย    หลังๆ มานี่  ไม่ว่ากี่คนๆ  ก็เป็นเหมือนกันหมด   

เหมือนแค่ว่าเราอยากลองมีใครซักคน  แต่พอคุยๆ ไป ก็ขี้เกียจคุยละ   กลายเป็นรู้สึกเสียดายเวลากับเรื่องไร้สาระแบบนี้  ซะงั้น  -*-


ยังไม่เจอคนที่ใช่ .... จริงเหรอ? แล้วคนที่ใช่มันเป็นแบบไหนล่ะ  แล้วผมจะรู้ได้ยังไงล่ะ  ในเมื่อคุยแค่วันสองวันผมก็ขี้เกียจแล้ว  ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เลยที่เป็นแบบนี้

จนตอนนี้ ผมมักเลือกที่จะอยู่ตัวคนเดียว  ไม่สุงสิงกับใคร  ไปเที่ยว  ก็เลือกขับมอไซค์เที่ยวคนเดียว   กินข้าวคนเดียว  ดูหนังคนเดียว  ทำทุกอย่าง ... คนเดียว  แต่ผมอยากเปลี่ยนแปลงมัน

ผมควรจะต้องทำอย่างไรดี  ถึงจะสามารถเปลี่ยนแปลง  ให้กลับมามีความรู้สึกที่ขาดหายไปอีกครั้ง ....


ps. อยู่ๆ ความรู้สึกเหงาที่ไม่ได้รู้สึกมา หลายเดือนก็กลับมา  เลยกลายมาเป็นกระทู้นี้