เรากับสามีอยู่ด้วยกันมาเกือบ4ปีแล้ว เป็นสามีภรรยากันถูกต้องตามกฏหมาย อยู่ด้วยกัน2คนมา3ปี ยังไม่มีตัวน้อยพึ่งตั้งท้องตอนช่วงมีนาคมปี59 เมื่อตอนสิ้นปี58จะเข้า59 สามีก็เอาแม่มาอยู่ด้วย ซึ่งเราก็อึดอัดพอสมควรเพราะแม่เข้าเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ชอบพูดกระทบกระแทกเรา พอเราท้องแม่สามีเราก็ไม่ค่ยพูดกระทบกระแทกเราแล้วเราก็เฉยๆแหละ  แต่เมื่อสิ้นปีที่ผ่านมาเราคลอดลูก มันเป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างมาก แต่ที่เศร้าคือน้ำนมเราไม่ไหลช่วง4วันแรก ลูกเลยไม่ได้กินนมแม่ตั้งแต่คลอด กินนมผสมมา4วัน แต่เมื่อ4วันก็ให้ลูกเข้าเต้าเพื่อกระตุ้นน้ำนม แม่สมาเราบอกว่า ไม่อยากให้กินนมผสมเลย เราก็โอเคคิดแบบนี้นะ เพราะเราตั้งใจจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เพียงอย่างเดียว พอกลับมาบ้านน้ำนมเราก็ไหลพอให้ลูกได้กิน แม่สามีเราก็กระหน่ำชงนม ทั้งที่เด็กแรกเกิดไม่กี่วันกินไม่ถึง5ออนซ์ แม่สามีเราก็พยายามเอาแต่นมผสมยัดเข้าปากเมื่อเขาร้องซึ่งบางทีลูกเราไม่ได้หิวนม ลูกเรางอแงแฉะบ้าง ง่วงนอนบ้าง แต่ก็พยายามเอานมเข้าปากลูกเราทั้งที่ลูกเราแหวะนมแล้วแหวะนมอีก พอน้ำนมเราไหลมากๆพอปั๊มเก็บให้ลูกได้ แม่สามีเราอุ้มลูเราตลอดเวลาไม่คิดจะวางให้เราเอาเข้าเต้าเลย พอเวลาเราเอาลูกนอนแม่สามีเราก็ชอบมาดึงลูกไปจากเรา ซึ้งเราเป็นแม่หัวอกคนเป็นแม่เวลาใครดึงลูกไปจากอกเหมือนใจจะขาด เหมือนเขาจะพรากลูกเราไป ทั้งที่เราอุ้มอยู่ ทำไมแม่สามีเราไม่พูดว่ามาขออุ้มหน่อย บางวันไม่ให้เราอุ้มเลยพอเวลาลูกเราจะกินนมถามหาแต่นมที่ปั๊มไว้บอกละลายนมมาซึ่งเราก็ไม่ได้ออกไปไหนทำไมไม่เอาลูกมาให้เรากินจากเต้า จนตอนนี้ลูกเราติดจุกมาก กินเต้าแม่แปปเดียวร้องหาแต่ขวดนม แล้วอีกอย่างคำพูดที่พูดกับลูกเรามันไม่น่าฟังเอาเสียเลย ถึงแม้ลูกเรายังพูดไม่ได้ แต่ก็ไม่ควรพูดออกมา เช่น ป๊ากับแม่กลียดหนู ย่ารักหนูคนเดียว ป๊าปากหมาใช่ไหม ต่างๆนาๆ เราก็ไม่เข้าใจว่าพูดแบบนี้ออกมาทำไม ถึงแม้จะพูดแค่ว่าพูดไปเด็กไม่รู้หรอก แล้วต่อไปหล่ะ เรามีความไม่พอใจอย่างแรงนี่ยังคร่าวๆนะและยังน้อยไปยังมีเยอะแต่เขียนเท่านี้พอ