เราเป็นคนอวบค่ะ หนัก 62 สูง 162 แต่เราไม่ได้อ้วนย้วย เพราะเราออกกำลังกายเล่นเวทประจำ เรื่องอาหารเราก็ทานคลีนเสมอ แล้วเราก็ไม่มีพุงด้วยตอนเกร็งก็พอเห็นเป็นลอนๆ ได้ เราเอว 27" ส่วนใหญ่เราจะลงขา
แต่ทุกคนรอบตัวเรามักพูดว่า "ทำไมออกกำลังแต่ไม่เห็นผอมสักที่" "อ้วนนะลดน้ำหนักได้แล้ว" "เพราะอ้วนแบบนี้ไงเลยไม่มีใครมาจีบ"
แล้วถ้าอ้วนมันผิดตรงไหน? เราว่าเราก็ไม่ได้อ้วนตรงไหน เราแค่อวบเราไม่เข้าใจว่าผิดตรงไหน เรารู้สึกว่าทัศนคติของคนรอบข้างเรามองว่าการที่อวบคือความผิด การที่ไม่มีคนมาจีบเราก็ไม่มาย เพราะเราถือว่าเราเป็นเรา เราไม่ใช่พวกพิมพ์นิยม ไม่ได้เป็นที่ต้องการของตลาด รอบตัวเราไม่มีใครชอบแบบแนวเราอยู่แล้ว แต่มันจำเป็นด้วยหรอที่ต้องมาเปลี่ยนหุ่นตัวเอง มายัดเยียดความคิดแบบที่พวกเขาชอบให้เรา #เพลีย
เราคิดว่านิยามคำว่าหุ่นดีของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่สังคมมุ่งไปให้ค่ากันความผอมว่าการที่ผอมหุ่นเพียวคือรูปร่างดี
อธิบายไปก็ไม่มีใครฟัง เราไม่สามารถเปลี่ยนความคิดคนไม่ได้
เราชอบหุ่นอวบๆ แบบที่เราเป็นเพราะรู้สึกเป็นตัวเองดี เราออกกำลังกายไม่ได้อยากผอมแค่อยากอวบแบบสตรอง มีทรวดทรงดี
เรามี iskra lawrence เป็นไอดอล เพราะเราชอบหุ่นนาง และวิธีคิดที่ว่า "เราไม่จำเป็นต้องผอม แต่อวบแบบสุขภาพดีและมีความสุข ออกกำลังเพราะรักตัวเอง ไม่ใช่เพราะเกลียดรูปร่างตัวเอง"

เราเคยบอกว่าเราชอบที่ตัวเองอวบแบบนี้ชอบหุ่นแบบที่เราเป็น แต่เพื่อนเรากลับบอกว่ามันคือความคิดของอ้วนที่ขี้เกียจลงน้ำหนัก
อีกกรณีนึงมีรุ่นพี่คอมเม้นอะไรสักอย่างในเฟส เราก็บอกประมาณว่าตะวันตกเทรนสาวอวบกำลังมา เขาบอกว่า ก็ย้ายไปอยู่ประเทศนั้นสิ
เรารู้สึกโมโหมากกับคำพูดแบบนี้ จากอี ผช ความคิดแบบนี้ แต่ก็ปล่อยไปขี้เกียจอธิบายให้มากความ
เราเคยลดน้ำหนักสำเร็จจนผอม หุ่นลีนมาก เอว 25" เอง ใส่เสื้อผ้าไซส์ s ได้ แต่ทุกครั้งที่ส่องกระจกรู้สึกว่าอินี่เป็นใคร มันไม่ใช่ตัวเองยังไงไม่รู้
เรารู้สึกว่าตอนที่หุ่นลีนๆ มันใจหายนะถึงมีซิกแพ็ค กล้ามเนื้อส่วนต่างๆ เห็นชัดก็จริงแต่นมแบนก้นแบน ตอนนั้นเราต้องเปลี่ยนชุดชั้นในยกตู้เพราะไซส์ที่เล็กลง 55555555
แต่ตอนนี้เรากลับมาอวบแล้วเราก็แฮปปี้นะไม่ใช่เพราะปลงกับหุ่นตัวเอง แต่เราชอบ อธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่ามันดีต่อใจ