เราเป็นคนมีการงานทำดี รู้จักเก็บเงินและวางแผนถึงอนาคตมีจุดมุ่งหมายในชีวิต
ดูแลครอบครัวเป็นเสาหลัก รู้จักบุญคุณและสัมมาคาระวะเวลาอยู่กับผู้ใหญ่บ้านแฟน
เวลาที่แฟนอยากกินเหล้าเข้าผับกลับเช้าเรามักจะพูดเสมอว่า อยากทำก็ทำเถอะ
ก็โตๆแล้วนี่คงแยกแยะด้วยตัวเองได้ว่าอะไรผิดถูก

เวลาแฟนมีปัญหาเราจะให้คำปรึกษาได้เสมอ ดูแลเค้าได้ทุกเรื่องรวมถึงเรื่องการเงิน
คุณแม่แฟนรักและไว้ใจเราเหมือนลูกอีกคนหนึ่ง คอยตามใจเค้าในสิ่งที่สมควรตามใจ
สิ่งไหนที่เค้าวาดฝันไว้เราพยายามทำให้มันสำเร็จเสมอไม่ว่าจะใช้เวลาสักแค่ไหน

แม้แต่เรื่องเกมส์ที่ชอบเล่น ดรอปของอะไรดีๆได้โยนใส่ตัวแฟนหมดดูแลเค้ายันตัวละคร
ของเค้า อาจมีจุกจิกจู้จี้ในเรื่องความเป็นระเบียบบ้างแต่ไม่ใช่ว่าจะจุกจิกจนน่ารำคาญ
( เราบ่นนิดหน่อยแต่ก็ตามเก็บตามทำ )

อยู่บ้านเค้าไม่ว่างานบ้านอะไรเราทำหมดรวมถึงการซักผ้าให้สมาชิกในบ้านเค้า
อยากไปไหนพาไป อยากกินอะไรซื้อให้ อยากได้อะไรจัดให้หมดทุกอย่าง
รู้จักวางตัวให้เหมาะสมกับเวลาและสถานการณ์

แต่เราถูกแฟนบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่าไม่มีความเป็นผู้นำ ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่

โดยปกติแล้วเราเป็นคนเงียบๆคอยมองคนรอบข้างเพื่อจะวางตัวให้เหมาะสม
ปัญหาทุกอย่างมองเป็นเรื่องเล็กเสมอและผ่านมันไปได้ด้วยดี
แต่พอเจอปัญหาเรื่องถูกแฟนบอกเลิกซึ่งเราไม่สามารถทำให้เป็นเรื่องเล็กได้
สติเราหลุดขาดกระจายเพราะไม่ทันตั้งตัว ไม่เคยคิดว่าจะต้องเลิกจากกัน
เค้ามักพูดเสมอว่าจะอยู่ด้วยกันมีอนาคตจนฝังเข้าไปในหัว

เรารู้สึกได้ว่าตั้งแต่แฟนบอกเลิก เราขาดความเป็นตัวของตัวเองแทบสิ้นเชิง
สับสนคำว่าไม่มีความเป็นผู้ใหญ่และผู้นำส่วนไหน และเค้าให้เหตุผลมาอีก
หนึ่งว่า เราอ่อนแอ .. แน่ล่ะ ตอนนี้เรามีปัญหาหนักแล้วเค้าเอาเราไปเปรียบ
กับคนที่มีอารมณ์ปกติคนที่ไม่มีปัญหาเหมือนเราในเวลานี้ได้ด้วยเหรอ

ไม่เข้าใจเลย นี่เราขาดความเป็นผู้ใหญ่ ไม่มีความเป็นผู้นำ อ่อนแอ จริงๆเหรอ