เราเป็นสมาชิกฟิตเนตย่านเหม่งจ๋ายมา7ปี เล่นทุกวันเสาร์-อาทิตย์
เราจะมีเทรนเนอร์ประจำตัวสอนมาตลอด พี่เค้าเป็นคนรูปร่างหน้าตาดีมาก มีลูกค้าสาวๆมาจองคิวกันเป็นพรวน
และเราก็แอบชอบเค้าตั้งแต่วันแรก แต่เราก็โชคดีตรงที่เรากับพี่เค้าค่อนข้างสนิทกันมากคงเพราะสอนกันมานานด้วยมั้งนะ
สนิทกันถึงขั้นมีเบอร์ มีไลน์ ไปกินข้าว ไปดูหนัง ไปช็อปปิ้ง ไปดูบอล ดูมวยที่สนาม ปรึกษาได้ทุกเรื่อง เรื่องงาน เรื่องส่วนตัว นู่น นี่ นั่น
ต้องบอกก่อนว่าพี่เค้ามีแฟนแล้ว
แต่เรายังไม่มี แฟนพี่เค้าเป็นคนโคดจะขี้หึง ทะเลาะกันประจำ หรือแค่ลูกค้าบางคนคุยนาน คุยกันหัวเราะคิกคัก พี่แกก็จะโวยวายปรี๊ดปร๊าดจนฟิตเนตแทบจะแตกกระจุย! แต่พี่ผู้หญิงเค้ากลับมาสนิทกับเราและไม่เคยจะหึงเราเลยกลับมาฝากบอกว่าดูๆให้พี่หน่อยนะ ใครมาเจ๊าะแจ๊ะ บอกพี่ด้วยนะหนู
เอิ่ม......พี่ฝากผิดคนล่ะม้างงงง!!
และเมื่อปีใหม่ที่ผ่านมาพี่ผู้หญิงไปเที่ยวกับครอบครัวที่ต่างประเทศ พี่เทรนเนอร์ไม่ได้ไปด้วย
(สาเหตุคือทางบ้านผู้หญิงค่อนข้างมีฐานะทำธุรกิจนำเข้า-ส่งออก สินค้าเกาหลี พวกเค้าเลยไม่ค่อยชอบพี่เทรนเนอร์สักเท่าไหร่เพราะเป็นแค่ลูกจ้างฟิตเนตเงินเดือนไม่กี่บาท) พอเรารู้เรื่องนี้จากพี่เจ้าของฟิตเนตเราเลยชวนพี่เค้าไปเที่ยวด้วยกันที่เชียงใหม่
เราก็ไปกับครอบครัวเหมือนกันแต่ทางบ้านเราไม่ได้ว่าอะไร
เราก็ไปเที่ยวกันตามปกติ
แต่คืนสุดท้ายก่อนจะกลับกรุงเทพฯ พี่เทรนเนอร์ชวนออกไปเดินเล่นถนนคนเดินด้วยกัน
พอเดินเสร็จกำลังจะกลับที่พัก
พี่เค้าบอกขอปรึกษาไรหน่อยดิ
เราก็อือๆเอาสิ
พี่เทรนเนอร์ : พี่กับแฟนเหมือนจะไปไม่รอดแน่ๆ พี่ควรทำไงดี? ทางบ้านเค้าคือไม่ค่อยชอบพี่เท่าไหร่
เรา : แล้วแฟนพี่ว่าไงบ้างค่ะ?
พี่เทรนเนอร์ : เค้าบอกจะลองคุยๆดูถ้าจะให้เลิกคบกับพี่เค้าก็ไม่ยอมเหมือนกัน
เรา : ถ้าไม่ยอมแล้วจะทำอะไรได้บ้าง
พี่เทรนเนอร์ : ไม่รู้สิพี่เคยคุยเรื่องขอแต่งงานไปแล้วฝั่งนู้นก็บอกว่าให้ดูๆกันไปก่อนอย่าเพิ่งรีบเหมือนเค้าจะตัดความรำคาน
เรา : แล้วพี่จะรอไปถึงเมื่อไหร่นี่มันก็นานโคดล่ะนะ
พี่เทรนเนอร์ : ไม่รู้สิ (ล่ะน้ำตาไหล)
เรา : เราเลยเข้าไปกอดพี่เค้าและบอกว่าถ้าไม่ไหวก็พอเถอะพี่เหนื่ิอยเปล่าๆ ถ้ามันไม่ใช่มันก็คือไม่ใช่
พ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกตัวเองเจอผู้ชายดีๆทั้งนั้น ไม่ใช่พี่ไม่ดีแต่คุณสมบัติพี่ไม่ครบแค่นั้นเอง
พี่เทรนเนอร์ : ทำไมอ่ะพี่ไม่ได้มีธุรกิจเป็นของตัวเอง ไม่ได้รวยล้นฟ้า พี่ผิดหรอ
เรา : หนูคิดว่าพี่ไม่ผิดค่ะ แต่สำหรับเค้าหนูคิดว่าผิด
พี่เทรนเนอร์ : เอาจริงนะพี่เหนื่อยชิป
เรา : เหนื่อยก็หยุด เหนื่อยก็พอได้แล้ว จะฝืนต่อไปทำไมค่ะ ไปต่อแล้วพี่จะได้อะไร ถ้าเค้าจะให้โอกาสพี่จริงๆเค้าให้ไปนานแล้ว คงไม่ปล่อยให้นานขนาดนี้
พี่เทรนเนอร์ : หนูจะบอกว่าพี่ควรจะเลิกกับเค้าใช่มั้ย
เรา : ใช่พี่จะฝืนไปทำไม เจ็บเปล่าๆ
พี่เทรนเนอร์ : เดี๋ยพี่จะลองดูนะ
เรา : อือ สู้ๆ คิดดีๆนะ
แล้วก็กลับมากรุงเทพฯ
สรุป.....พี่เค้าเงียบหายไป4วัน ล่ะวันนี้เราไปเข้าฟิตเนตตามปกติ
พี่เทรนเนอร์ : พี่เลิกกับเค้าล่ะนะไม่ไหวจริงๆวะ
เรา : พี่โอเคมั้ย
พี่เทรนเนอร์ : โอเคนะถ้ามันใช่เดี๋ยวมันก็กลับมาเจอกันเองแหละ
เรา : พี่ค่ะถ้าหนูพูดอะไรไปพี่จะโกรธจะเกลียดหนูมั้ย เรายังจะเหมือนเดิมกันอยู่มั้ย
พี่เทรนเนอร์ : มีเรื่องอะไรพูดมาสิ
เรา : หนูชอบพี่ค่ะ ชอบตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน ตั้งแต่หนูมาสมัครคอร์สที่นี่ หนูเจาะจงเลือกพี่เทรนให้ หนูรู้ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ควรจะบอกแต่หนูเห็นพี่ไม่มีพันธะแล้วมันก็เป็นสิทธิของหนู หนูไม่ได้ต้องการอะไรแค่อยากจะบอกแค่นั้นแล้วเราก็กลับเลย
คืนนั้นพอเค้าเลิกงานเค้าก็มาหาถึงบ้านมาขอคุยด้วย
พี่เทรนเนอร์ : ชอบพี่จริงใช่มั้ย
เรา : จริงค่ะ
พี่เทรนเนอร์ : แต่งงานกันนะ
เรา : ห๊าาา อะไรนะคะ
พี่เทรนเนอร์ : 555 ตกใจอ่ะดิพี่พูดจริงๆ แต่งงานกันเถอะ ขี้เกียจคบล่ะเสียเวลารู้จักกันมาตั้งนาน
เรา : ล้อเล่นป่ะเนี่ยย
พี่เทรนเนอร์ : จริงดิจะล้อเล่นทำไมเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะไปคุยกับพ่อแม่หนูก่อน และเดี๋ยวยังไงจะให้ผู้ใหญ่ไปคุยอีกที
เราพยักหน้าปนงงๆ อึ้งๆ เห้ยยยไรว่ะ
พอเช้าพี่เค้าก็ไปคุยจริงๆพ่อกับแม่เราไม่ได้มีปัญหาอะไรเห็นรู้จักกันมานานแค่ไม่คิดว่าคบกัน จริงๆบ้านเราก็มีธุรกิจส่วนตัวเป็นตัวแทนจำหน่ายรถยนต์ยี่ห้อนึง
แต่เราทำงานเป็นที่ปรึกษาการเงินอยู่บริษัทเอกชนแห่งนึง
พ่อแม่เราไม่สนว่าจะรวยหรือจน สนแค่รักลูกเค้าจริงและขยันทำมาหากินแค่นั้นส่วนเรื่องฐานะค่อยๆสร้างกันได้
สรุปคือเรากับพี่เทรนเนอร์สุดหล่อจะแต่งงานกันกลางปีนี้
ปล.เราก็ยังงงๆว่าจะมีใครบ้างมั้ยน้อ ที่จากการแอบชอบใครสักคนแล้วจะได้เค้ามารักจริงๆแบบไม่ต้องแอบแล้ว
ปล.2แต่ก็ยังแอบๆคิดนิดๆว่าเราเองก็เลวเนอะแอบยุให้เค้าเลิกกับแฟน
ยังตะขิดตะขวงใจอยู่
ปล.3แอบลุ้นว่าถ้าพี่แฟนเก่าทราบจะว่ายังไงเราจะทำไงดีน้อออ
เอาใจช่วยเราด้วยนะคะเรารู้ว่าเราผิดแต่เราแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ
ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาเข้ามาอ่านค่ะ♥♥♥