ตามกระทู้ค่ะ คือกลุ่มเรามีกันหลายคนค่ะ  ตอนเด็กๆเราสนิทกันมากก จนขึ้นม1 ค่ะ
ม1เทอม2ทุกคนดูเปลี่ยนไป ยกเว้นนำ้เพื่อนที่สนิทมากที่สุดค่ะ ทุกคนดูเหินห่างจากเรา เเละไม่พูดจากับเราเลย ทั้งๆที่เราถามเเต่ก็ไม่มีคนตอบ
เเต่มีเหตุการนึงที่เราเกลียดเเละเสียใจมากที่สุดค่ะ (คือเราเป็นนักดนตรีนะค่ะ เเละมีเพื่อนที่เป็นนักดนตรีอยู่ 6 คนค่ะรวมเราด้วย)
คือตอนนั้นเราซ้อมดนตรีค่ะ เเล้ววันนั้นเราก็เดินเข้าไปถามว่า
''คุณครูมาหรือยัง'' เเต่ทุกคนเงียบค่ะ เเต่เราก็ไม่พูดอะไรต่อเราก็ปนั่งรอยืนรอเพื่อนสนิทค่ะ คนที่ชื่อนำ้คือ
เพื่อนที่เหลือเเทนที่จะชวนเราซ้อมดนตรีสักคำก็ไม่มี เราก็ไปยืนข้างๆเพื่อนคนนึงค่ะเพื่อจะซ้อมเเต่เพื่อนทำเหมือนรังเกียจเราอะค่ะ เราก็เดินออกมา เเละก็มานั่งรอนำ้ เเต่คราวนี้เหมือนเราจะทนไม่ไหวค่ะ เลยไปยืนซ้อมดนตรีคนเดียว สักพักพอเราเดินมาเพื่อรอเพื่อน รู้สึกเหมือนจะร้องไห้ เเต่ก็พยายามกลั้นนำ้ตาไว้
เเต่ก็ไม่ไหวค่ะ เราก็เดินออกจากตรงนั้น เเละเราเดินไปเจอนำ้พอดีค่ะ นางก็ถามว่า''เป็นนไร'' เราก็บอกว่า ''ป่าวๆ'' คือยิ้มทั้งนำ้ตาค่ะ เเละนางก็พาไปล้างหน้าล้างตาค่ะ พอพักเที่ยงเรากำลังเดินไปต่อเเถวเพื่อกินข้าวค่ะ พวกเพื่อนยกเว้นนำ้อะค่ะ ก็มองตาขวางใส่เเต่เราก็ไม่สนใจนะค่ะ พอตอนเลิกซ้อมค่ะ ทุกคนทำตัวปกติคือ ต่อหน้าคุณครูอะค่ะ ทำเป็นพูดกับเรา พอลับหลังไม่คุยค่ะ เเละก็ชอบใส่ร้ายเรา ชอบว่าเรา ว่าเราอย่างโน้นอย่างนี้ บอกว่าเราทั้งดำ ทั้งไม่สวย
เเต่เราก็ไม่โกรธค่ะ เรามีนำ้อยู่ข้างๆมาตลอด เเต่เราอยากรู้เเค่ว่าโกรธเราเรื่องอะไร ทั้งๆที่เราไม่เคยทำอะไรให้
เเล้วเพื่อนๆคิดว่าเราจำเป็นต้องคบกับเพื่อนกลุ่มนี้อยู่ไหม หรือถ้าใครมัปัญหาแบบเดียวกันก็มาระบานนะเราอยากรู้ ขอบคุฯค่ะ