สวัสดีครับ ตอนนี้ผมมีปัญหาใหญ่ในการใช้ชีวิตคู่ครับ อยากฟังความคิดเห็นจากหลายๆท่านครับว่าจะต้องทำยังไง หรือมีใครที่เป็นลักษณะเดียวกันกับผมบ้าง ถ้าด่าก็อย่าด่าแรงนะครับ มันเจ็บ ฮา
เริ่มเลยนะครับ คือผมกับแฟนคบกันมาได้ประมาณ 7-8 ปีครับ แฟนจะค่อนข้างเป็นคนขี้หึงมาก ชอบขี้น้อยใจ คิดว่าเราจะไม่รักอยู่ตลอดเวลา เพื่อนผู้หญิงที่ผมรู้จักส่วนใหญ่ก็จะหายกันไปหมดเพราะว่าแฟนผมเขาไม่ค่อยชอบให้คุยกับผู้หญิง ชอบคิดว่าผู้หญิงเหล่านั้นจะมาชอบผม(พูดเหมือนว่าตัวผมหล่อ) ผมไม่ได้หน้าตาหล่อเลยครับ แถมค่อนไปทางขี้เหล่ด้วยซ้ำ แต่ผมยืนยันเลยนะครับว่าตลอดเวลาที่คบกันมาผมไม่เคยคิดนอกใจเลยแม้แต่ครั้ง สมัยก่อนก่อนจะคบกันผมเป็นคนชอบเที่ยวดื่มเหล้า ดูดบุหรี่ตามประสาวัยรุ่น เรื่องผู้หญิงก็มีบ้าง (ตอนก่อนจะคบกัน) แต่ตอนนี้ผมเลิกสิ่งพวกนี้มาได้หลายปีแล้วครับ คือจะเรียกได้ว่าไม่ไปไหนเลย ตัดขาดจากเพื่อนฝูงไปเลย กลับบ้านก็ตรงเวลาตลอด เหตุผลคืออยากให้เธอสบายใจ แรกๆที่คบกันก็มีหวานบ้างครับ แบบว่าจีบสาวแล้วคบกันใหม่ๆแต่ตามปกติแล้วผมจะไม่ได้เป็นคนโรแมนติกเลย แต่จริงใจครับ
กลับมาเรื่องแฟนผมก่อน ปัญหาคือ แฟนผมเป็นคนอัธยาศัยดีมากกับทุกคน ใครๆเห็นหรือได้ใกล้ชิดก็จะรู้สึกเอ็นดู รักใคร่ แต่กับผมเวลาเธอโมโหหรือไม่พอใจจะกลายเป็นอีกคนละคนเลยครับ โมโหร้าย เวลาร้องไห้ก็จะร้องแล้วก็กรี๊ดเหมือนคนไม่มีสติครับ ปัญหาที่ทะเลาะกันบ่อยมากที่สุดเลยคือ “ชอบคิดว่าผมจะให้ความสำคัญคนอื่นมากกว่าตัวเอง”
มักจะพูดว่าตอนจีบใหม่ๆทำไมทำอะไรที่มันหวานๆน่ารักๆได้ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยทำ ยืนยันอีกทีว่าถึงเวลานี้ผมก็ยังรักเธอเหมือนกับตอนที่คบกันใหม่ๆ มีแพลนว่าจะแต่งงานเร็วๆนี้ครับ ก็คนมันไม่ได้โรแมนติกเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว ก็พยามทำอยู่ครับ เพื่อที่จะให้เธอรู้ว่าผมรักเธอมากแค่ไหน แต่ทำไม่ได้ตลอด ตอนนึกอะไรได้ค่อยทำ คือไม่ได้เป็นธรรมชาติผมว่างั้น
ที่ผมตั้งกระทู้ก็เพราะว่าผมอยากรู้ว่า ผมควรทำอย่างไรต่อไปดีครับคิดหนักมาก ต้องพยามยามให้มากขึ้น หรือต้องหาอะไรให้เธอเปลี่ยนความคิดแบบนี้บ้าง เมื่อกี้ก็ทะเลาะกันมาเรื่องเดิมคือไม่ใส่ใจ ไม่โทรถามว่าเธอจะไปไหน อยู่กับใคร แต่แฟนผมเขาจะชอบโทรหาครับวันนึงนับไม่ถ้วน ผมจะไปไหนต้องรายงาน ถ้ามีผู้หญิงอยู่ไหนสถานที่นั้นๆยิ่งต้องพิเศษ
ว่าจะบ่นนิดเดียวก็ร่ายยาวเลย สรุปเลยละกัน
ที่ถามเพราะผมรักเธอครับ มีวิธีไหนที่จะทำให้ไม่ต้องทะเลาะกัน
ถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจหรือแท็กผิดห้องก็ขออภัยด้วยครับ
แฟนชอบคิดว่าตัวเองไม่สำคัญ
เริ่มเลยนะครับ คือผมกับแฟนคบกันมาได้ประมาณ 7-8 ปีครับ แฟนจะค่อนข้างเป็นคนขี้หึงมาก ชอบขี้น้อยใจ คิดว่าเราจะไม่รักอยู่ตลอดเวลา เพื่อนผู้หญิงที่ผมรู้จักส่วนใหญ่ก็จะหายกันไปหมดเพราะว่าแฟนผมเขาไม่ค่อยชอบให้คุยกับผู้หญิง ชอบคิดว่าผู้หญิงเหล่านั้นจะมาชอบผม(พูดเหมือนว่าตัวผมหล่อ) ผมไม่ได้หน้าตาหล่อเลยครับ แถมค่อนไปทางขี้เหล่ด้วยซ้ำ แต่ผมยืนยันเลยนะครับว่าตลอดเวลาที่คบกันมาผมไม่เคยคิดนอกใจเลยแม้แต่ครั้ง สมัยก่อนก่อนจะคบกันผมเป็นคนชอบเที่ยวดื่มเหล้า ดูดบุหรี่ตามประสาวัยรุ่น เรื่องผู้หญิงก็มีบ้าง (ตอนก่อนจะคบกัน) แต่ตอนนี้ผมเลิกสิ่งพวกนี้มาได้หลายปีแล้วครับ คือจะเรียกได้ว่าไม่ไปไหนเลย ตัดขาดจากเพื่อนฝูงไปเลย กลับบ้านก็ตรงเวลาตลอด เหตุผลคืออยากให้เธอสบายใจ แรกๆที่คบกันก็มีหวานบ้างครับ แบบว่าจีบสาวแล้วคบกันใหม่ๆแต่ตามปกติแล้วผมจะไม่ได้เป็นคนโรแมนติกเลย แต่จริงใจครับ
กลับมาเรื่องแฟนผมก่อน ปัญหาคือ แฟนผมเป็นคนอัธยาศัยดีมากกับทุกคน ใครๆเห็นหรือได้ใกล้ชิดก็จะรู้สึกเอ็นดู รักใคร่ แต่กับผมเวลาเธอโมโหหรือไม่พอใจจะกลายเป็นอีกคนละคนเลยครับ โมโหร้าย เวลาร้องไห้ก็จะร้องแล้วก็กรี๊ดเหมือนคนไม่มีสติครับ ปัญหาที่ทะเลาะกันบ่อยมากที่สุดเลยคือ “ชอบคิดว่าผมจะให้ความสำคัญคนอื่นมากกว่าตัวเอง”
มักจะพูดว่าตอนจีบใหม่ๆทำไมทำอะไรที่มันหวานๆน่ารักๆได้ แต่ตอนนี้ไม่ค่อยทำ ยืนยันอีกทีว่าถึงเวลานี้ผมก็ยังรักเธอเหมือนกับตอนที่คบกันใหม่ๆ มีแพลนว่าจะแต่งงานเร็วๆนี้ครับ ก็คนมันไม่ได้โรแมนติกเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว ก็พยามทำอยู่ครับ เพื่อที่จะให้เธอรู้ว่าผมรักเธอมากแค่ไหน แต่ทำไม่ได้ตลอด ตอนนึกอะไรได้ค่อยทำ คือไม่ได้เป็นธรรมชาติผมว่างั้น
ที่ผมตั้งกระทู้ก็เพราะว่าผมอยากรู้ว่า ผมควรทำอย่างไรต่อไปดีครับคิดหนักมาก ต้องพยามยามให้มากขึ้น หรือต้องหาอะไรให้เธอเปลี่ยนความคิดแบบนี้บ้าง เมื่อกี้ก็ทะเลาะกันมาเรื่องเดิมคือไม่ใส่ใจ ไม่โทรถามว่าเธอจะไปไหน อยู่กับใคร แต่แฟนผมเขาจะชอบโทรหาครับวันนึงนับไม่ถ้วน ผมจะไปไหนต้องรายงาน ถ้ามีผู้หญิงอยู่ไหนสถานที่นั้นๆยิ่งต้องพิเศษ
ว่าจะบ่นนิดเดียวก็ร่ายยาวเลย สรุปเลยละกัน
ที่ถามเพราะผมรักเธอครับ มีวิธีไหนที่จะทำให้ไม่ต้องทะเลาะกัน
ถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจหรือแท็กผิดห้องก็ขออภัยด้วยครับ