คือเราอยู่ม.4 เป็นเด็กปทุมวัน เเล้วเราก็เป็นเด็ผญที่นั่งส่อง thailand cute boy ซึ่งตอนเเรกก็ไม่ได้อะไรหรอก ก็ไปเจอเด็กคนนึงอายุห่างกับเรา 1ปี (เราเกิด2001 น้องเกิด 2002) บอกตอนเเรกเลยว่าสเปคมากกก เเต่ก็รู้นะว่าคงไม่เจอหรอก โอกาสยากมาก เเต่กลับกัน...เราไปสยามทุกๆครั้งเราก็จะเจอน้องB(เป็นตัวย่อนะ) ซึ่งเขาไม่รู้จักอะไรเราหรอก เราก็ได้เเต่เเอบดูน้องไปเเบบไกลบ้าง ใกล้บ้าง มันก็มีความรู้สึกเเปลกๆขึ้นมาเยอะนะ รู้สึกเป็นห่วงตอนล้ม
รู้สึกอยากเขาไปคุย เเต่ทำไม่ได้อะนะ ถ้าน้องรู้ตัวเเละกำลังอ่าน หรือเพื่อนน้องบอก พี่เเค่อยากบอกว่าพี่ชอบเรานะ ถึงเราไม่เคยมองพี่เลยเเต่พี่ก็ชอบเราอยู่ดี
พี่ไม่รู้เเหละว่าเรามีเเฟนเเล้วรึป่าว คุยกับใครอยู่รึป่าว ชอบใครอยู่รึป่าว สำหรับพี่อะ ขอเเค่ได้บอก ก็รู้สึกดีเเล้วเเหละ
เราชอบเด็ก กท. อยู่คนนึ่ง มันอึดอัดมาก เพราะ เราไม่รุ้จักกัน
รู้สึกอยากเขาไปคุย เเต่ทำไม่ได้อะนะ ถ้าน้องรู้ตัวเเละกำลังอ่าน หรือเพื่อนน้องบอก พี่เเค่อยากบอกว่าพี่ชอบเรานะ ถึงเราไม่เคยมองพี่เลยเเต่พี่ก็ชอบเราอยู่ดี
พี่ไม่รู้เเหละว่าเรามีเเฟนเเล้วรึป่าว คุยกับใครอยู่รึป่าว ชอบใครอยู่รึป่าว สำหรับพี่อะ ขอเเค่ได้บอก ก็รู้สึกดีเเล้วเเหละ