วันนี้ เราได้มีโอกาสไปติวสอบครูผู้ช่วยค่ะ ซึ่งระหว่างติวไป ก็เกิดคำถาม+ความท้อขึ้นในใจ ซึ่งมีมานานแล้ว และรอการเปลี่ยนแปลงของการศึกษาไทย
ประเด็นที่จะบอกนี้ คือประเด็นที่ดิฉันคิดขึ้นมาเล่นๆ แต่ถ้าเกิดขึ้นจริงคงดี  เพราะตอนนี้ดิฉันแค่คิดว่า ประเทศเรายังแก้ปัญหาไม่ตรงจุดเท่าไหร่ค่ะ
เริ่มเลยดีกว่า
ประเด็นที่ 1. ข้อสอบครูผู้ช่วยที่อ่านกัน มันวัดได้จริงเหรอ ว่าเราสอนดี สอนเก่ง เด็กเข้าใจ ทำไมไม่วัดกันที่การปฏิบัติไปเลย
2. ครูจำเป็นด้วยหรือ ที่ต้องรู้ทุกอย่างครอบจักรวาล ซึ่งบางทีไม่จำเป็นก็ได้มั้ง เพราะในชีวิตจริง แทบไม่ได้ใช้เลย เช่น ดิฉันเป็นครูสอนภาษาจีน แต่การสอบครูผู้ช่วย ดิฉันต้องอ่านหลายอย่างที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับภาษาจีนเลย เช่น คณิตพื้นฐาน พวกเลขยกกำลัง เศษส่วน  ภาษาไทย ก็พวก คำสมาส สนธิ คำครุ ลหุ เป็นต้น  
3. ถ้าอยากได้ครูสอนจีนที่เก่ง  ทำไมไม่ใช้ข้อสอบที่เกี่ยวกับภาษาจีน วัดกันไปเลย
4. ประเทศไทยต้องการหาครูที่สอนเก่ง หรือ มีความอัจฉริยะด้านความจำ ที่สามารถจำทุกอย่างบนโลกนี้ได้

นี่คือคำถามที่เกิดขึ้นในใจมานาน แต่ก็ได้แค่คิด เพราะตอนนี้ก็ก้มหน้าก้มตา อ่านไปแบบไร้จุดหมาย ไม่รู้ว่าจะอ่านอะไรก่อนดี มันท้อมากค่ะบอกตรงๆ  
555555555555 ได้แต่รอว่าจะเกิดขึ้นจริงไหม แต่ก็คงมีโอกาศเพียง 0.1 %