A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f8.0 ISO400 1/15sec

หลังจากเรียนหนังสืออย่างหนักหน่วงต่อเนื่องมาตลอด 6 เดือนในที่สุดก็ได้หยุดปีใหม่ซะทีโว้ยยย วุ๊ฮู้ววววววววววว ดีใจสุดๆไปเลยครับพ่อแม่พี่น้อง !!!
คำสัญญาที่สัญญากับตัวเองไว้ว่า "จะใช้ชีวิตให้เต็มที่" ในที่สุดก็มีเวลาให้เติมเต็มมันเสียที  

ก่อนอื่นก็ไปเล่นน้ำให้สะใจที่เกาะหลีเป๊ะ จังหวัดสตูล ต่อมาก็พักรับประทานติ่มซำและซีฟู้ดที่หาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ตบท้ายด้วยการไปนั่งชมหมอกยามเช้าชิวๆที่เขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์
มีวันหยุดแค่ 10 วัน ได้เที่ยวทั้งทะเล ได้เที่ยวทั้งภูเขา ไก่ย่างวิเชียรก็มา ไก่ทอดหาดใหญ่ก็มี ชีวิตดี๊ดี มีความสุขสุดๆไปเลย

...... แต่หลังจากวันหยุดเริ่มมาได้ 1 วัน ผมก็เอะใจสิ่งๆหนึ่งขึ้นมาได้ ......

"วันนี้วันที่31 เป็นวันสิ้นปีนี้หว่า อีกตั้ง 2 วันถึงจะได้เริ่มออกเดินทางไปเกาะหลีเป๊ะ ว่าแต่ปีใหม่นี้กรุควรจะไปเค้าท์ดาวน์ที่ไหนดีวะครับ ?" ผมถามตัวเอง
"เพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง ก็กลับบ้านกลับต่างจังหวัดกันหมด คนที่เหลืออยู่ก็ไปกับแฟนมีแพลนกันไปหมดละ ..... สงสัยเมิงคงจะต้องเค้าท์ดาวน์คนเดียวละม้างงง" ผมตอบคำถามตัวเองโดยการสร้างสถานการณ์จำลองในหัว
"คงต้องอย่างนั้น โตแล้วไปไหนมาไหนคนเดียวได้ไม่เป็นไร ประเด็นคือเมิงจะไหน?" เออนั้นดิครับ ในวันปีใหม่วันของเทศกาลแห่งความสุขจากความอบอุ่นของการได้อยู่กับคนที่เรารัก จะมีที่ว่างตรงไหนในกรุงเทพให้คนเหงาๆคนหนึ่งไปแทรกอยู่ได้บ้าง

A7ii+Canon16-35f2.8ii 20mm f5.6 ISO800 1/20sec

โชคยังดีที่ปลายหางตาเหลือบไปเห็นเลนส์ใหม่พร้อมกับกล้องตัวเก่าที่ยังไม่ได้ลองนำออกไปใช้งานดูเลยสักครั้ง
...."งั้นเราลองออกไปถ่ายรูปเล่นดูไหม ถือว่าได้ออกไปลองใช้เลนส์ใหม่ นอกจากนี้เค้าว่ากันว่าไฟที่เซ็นทรัลเวิร์ลก็สวยดี" ในที่สุดผมก็ได้ข้อสรุปของกิจกรรมในค่ำคืนนี้ งั้นเรามาออกเดินไปด้วยกันเลยครับ

Chill Out!!! จะเป็นการรวมสถานที่เที่ยวชิวๆในประเทศไทยมาไว้ด้วยกัน สามารถติดตามกระทู้อื่นๆได้ดังนี้ครับ
- Chill Out!!!#1 :“เกาะเกร็ด” มีทีเด็ด ที่บรรยากาศ : https://ppantip.com/topic/34906328
- Chill Out!!!#2 :เข็ญใจขึ้นภูเขา : ภูสอยดาวในคราวฝนพรำ : https://ppantip.com/topic/35842076
ขอบคุณพื้นที่ขายของเก่า

หมายเหตุ : อุปกรณ์ที่ใช้ถ่ายภาพมีดังต่อไปนี้
- กล้อง Sony A7 mark II
- เลนส์ Canon EF 16-35/2.8L II USM
- Adapter : metabone Canon EF Lens to Sony E Mount T Smart Adapter (Mark IV)
ปล. ขออภัยที่ยังใช้เลนส์ไม่ค่อยเป็นเลยทำให้หลายๆรูปไม่ดีเท่าที่ควร
ปล2. หากมีข้อแนะนำติชมสามารถบอกผมได้โดยไม่ต้องเกรงใจเลยนะครับ
ปล3. มีการใช้คำพูดที่หยาบคาย โปรดใช้จักรยานในการอ่าน

รูปที่ 1 : ลูกเมียน้อยนามว่า "สยาม สแควร์"
A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f11 ISO100 1/20sec

หลังจากผมเข้ามาเรียนอยู่ในกรุงเทพได้สักพักหนึ่งผมก็สังเกตุได้ว่า [ไม่รู้ทำไมช่วงวันคริสมาสต์และปีใหม่ คนไทยในกรุงเทพมักจะนิยมไปเดินเล่นแถวๆราชประสงค์ ไปดูแสงไฟที่เซ็นทรัลเวิร์ลเหมือนเป็นประเพณีที่จะต้องทำสืบต่อกันมาทุกๆปี...และที่สำคัญคือ ทำไมพารากอนกับสยามสแควร์ไม่คิดจะจัดกิจกรรมหรือตกแต่งอะไรที่มันน่าสนใจแบบนั้นบ้าง จะได้เป็นการกระจายลูกค้าไม่ให้ไปกระจุกกันอยู่แค่ที่เซ็นทรัลเวิร์ล] ...ผมมองดูสยามซอย2 ที่ไร้ซึ่งผู้คนในวันสิ้นปีเหมือนกับว่ากำลังจ้องมองเข้าไปในจิตใจของตัวเอง
"ถึงเมิงจะเป็นลูกเมียน้อยในวันปีใหม่ แต่วันอื่นๆเมิงก็ยังคงเป็นที่สำคัญอยู่นะเว้ย อย่าไปคิดมาก" ผมให้กำลังใจสยามสแควร์ไปพร้อมๆกับตัวเอง

รูปที่ 2 : ท้าวมหาพรหมเอราวัณ เมื่อกาลเวลาเอาชนะความหวาดกลัว
A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f5.6 ISO1000 1/15sec

หลังจากเกิดเหตุการณ์ระเบิดเมื่อเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว ทุกๆครั้งที่ผมมองดูท้าวมหาพรหมจากทางเดินด้านบน ผมก็รู้สึกอึดอัดในใจอยู่ทุกๆครั้ง ที่แห่งนี้เคยเป็นสถานที่ที่มีความสูญเสียเกิดขึ้นอย่างมากมายทั้งทางชีวิต ทางร่างกาย ทางทรัพย์สินและทางจิตใจ ผมได้แต่สงสัยว่าคนที่เขากำลังทำกิจกรรมอยู่ภายในบริเวณแห่งนั้น เขาไม่รู้สึกหวาดกลัวกับสิ่งที่เคยได้เกิดขึ้นหรือ?........ คงจะเป็นเพราะกาลเวลาที่หมุนไปทำให้ความน่าหวาดกลัวนั้นจางลง หรือ อาจจะเป็นเพราะแรงศรัทธาที่ทำให้เราก้าวต่อไปได้
"เวลาจะทำให้ทุกๆอย่างดีขึ้นเอง" แม่เคยบอกกับผมไว้ตั้งแต่สมัยผมยังเป็นเด็ก แต่ความหมายของประโยคนี้ผมพึ่งจะมาเข้าใจเมื่อได้เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่มาได้แล้วสักพัก

รูปที่ 3, 4 และ 5 : สงสัย Central world จะหวานเหมือนขนม เพราะคนเยอะเป็นมดเลยสัส!!!
A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f5.6 ISO1000 1/15sec

ความประทับใจแรกของเซ็นทรัลเวิร์ลในปีนี้ไม่ใช่แสงไฟที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงาม ไม่ใช่รูปทรงทางเลขาคณิตของห้างที่ถูกออกแบบมาให้เข้ากับทุกยุคทุกสมัย ไม่ใช่อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นจากคนรักในค่ำคืนสิ้นปีอันหนาวเหน็บ แต่เป็น กลิ่นเหงื่อ กลิ่นยาสระผม และ หัวสีดำของคนเชื้อชาติไทยที่อัดแน่นกลมเกลียวเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันอยู่ในบริเวณลานอเนกประสงค์ของเซ็นทรัลเวิร์ล ..... คนแมร่งจะเยอะไปไหนฟระ!!!

ไม่รู้ทำไมพอเข้าสู่ช่วงปีใหม่ทีไร คนไทยจะต้องย้ายถิ่นฐานไปอยู่ญี่ปุ่น(สำหรับคนงบหนาหน่อย) หรือไม่ก็ไปอยู่เชียงใหม่(สำหรับคนงบปานกลาง) แต่ถ้าไม่ได้เตรียมตัวหรือไร้งบเดินทางจริงๆก็ที่นี้เลยครับ "Central World" ดินแดนเสรีที่อนุญาตให้คนไทยทุกคนได้จับจองพื้นที่ของตนคนละไม่ถึง 1 ตารางเมตร

"คนแมร่งจะเยอะไปไหนฟระ ไม่มีที่ไปกันหรือไง !!! " ขอบ่นอีกทีครับ .... ว่าแต่ผมเองก็เป็นคนไม่มีที่ไปเหมือนกันนี้หว่า 555

A7ii+Canon16-35f2.8ii 18mm f8.0 ISO1250 1/15sec

A7ii+Canon16-35f2.8ii 24mm f8.0 ISO1250 1/15sec

ข้างหน้าลานอเนกประสงค์แห่งนี้ นอกจากจะมีไฟวันคริสมาสต์+ปีใหม่(ที่ถูกจัดรวมๆไว้แบบก่ำกึ่งจะได้ไม่ต้องเปลี่ยนไฟสองรอบ) แล้วก็ยังมี Food truck รถขนอาหารที่ขนเอาเบอร์เกอร์และเฟรนฟายแห่งความสุขมาเสิร์ฟให้คุณถึงที่ อะไรมันจะครบวงจรขนาดนั้น
.....
ว่าแล้วท้องก็ร้องโครมคราม สมองก็สั่งการลงมาบอกว่าหิวแล้วนะถึงเวลากินข้าวแล้ว ผมจึงไม่รอช้ารีบมุ่งหน้าเดินไปสั่ง.....
.....ราเม็งของร้านชาบูตงมารับประทานในทันที (แล้วเมิงจะชงFood truck ทำไมในเมื่อไม่กิน! ปัดโถ่)

รูปที่ 6 และ 7 : ข้างนอกวุ่นวาย ข้างในเป็นโถง

A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f5.6 ISO250 1/15sec ขออภัยที่ใช้ f น้อยไปทำให้ขอบไม่คมครับ TT

หลบหนีความวุ่นวายภายนอกตัวอาคารของ Central world เพื่อเข้ามาในห้องโถงอันแสนจะอบอุ่นที่อยู่ภายใน สถานที่แรกที่ผมไปหลังจากเข้ามาก็คือ ร้าน Chabuton ร้านราเม็งชื่อดังในไทยซึ่งเจ้าของคนญี่ปุ่นนั้นมีดีกรีระดับผู้ชนะรายการทีวีแชมเปี้ยน(รายการโทรทัศน์ของญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงมากในไทยในอดีต) ผมซัดราเม็งไปหนึ่งชามด้วยความหน้ามืดตาตัวจนกลับมามีพลังเดินต่อในที่สุด จังหวะนี้ผมก็เลยถือโอกาสสำรวจทุกซอกทุกมุมในสถานที่ที่ขึ้นชื่อว่า "มีคนหลงทางบ่อยที่สุดในประเทศ"

คงจะเป็นความตั้งใจของวิศวกรและสถาปนิกที่ทำให้ทางเดินเล่นในห้างแห่งนี้ซับซ้อนซ่อนเงื่อนราวกับว่าเป็นเขาวงกตที่หาทางออกไม่ได้ เพื่อที่จะให้ลูกค้าได้ใช้เวลาอยู่ในห้างนานที่สุดและได้พบปะกับสินค้านานาชนิดมากที่สุด หรือ จริงๆแล้วความตั้งใจนั้นอาจจะรวมไปถึงการที่ลูกค้าของห้างจะต้องซื้อสินค้าจากร้านค้าเพื่อที่จะได้กล้าถามทางออกจากห้างจากแม่ค้าพ่อค้าในห้าง! (กลยุทธช่างเยี่ยมยุทธยิ่งนัก อะเฮื่อออ!!!)

A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f5.6 ISO800 1/30sec

หลังจากที่ผมเสียเวลาหลงอยู่ในห้างแห่งนี้ได้สักพักก็ถึงเวลาที่จะต้องออกเดินทางต่อไป ความจริงแล้วก่อนหน้านี้ที่สยามสแควร์ผมได้ซื้อตั๋วหนังมาหนึ่งใบจากโรงหนังลิโด้ หนังเรื่องดังกล่าวก็คือ "LALALAND" ภาพยนตร์ซึ่งกวาดรางวัลต่างๆนานาอย่างมากมาย เนื่องจากภาพยนตร์จะฉายเวลาประมาณ 3 ทุ่มและตอนนี้ก็เหลือเวลาอีกไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ผมจึงตัดสินใจมุ่งหน้ากลับไปสยามสแควร์อีกครั้ง

รูปที่ 8 และ 9 : ทางเดินคนเหงา เขามาเป็นคู่ ...... (ภาค มาคนเดียวมันมีดียังไง?)

A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f5.6 ISO2000 1/15sec

กลับมาจาก Central World ก่อนจะต้องเข้าโรงหนังผมยังพอมีเวลาอีกสักครู่เพื่อดื่มด่ำกับบรรยากาศของวันสิ้นปี คนหนึ่งคนในเมืองหลวงช่างมองดูไม่สลักสำคัญอะไรเลยเมื่อเปรียบเทียบกับขนาดความใหญ่โตของกรุงเทพมหานครแห่งนี้ คนส่วนใหญ่ต่างอยู่กันเป็นคู่ หรือไม่ก็อยู่กันเป็นกลุ่มเพื่อนใหญ่ ที่จะเห็นต้องอยู่ตัวคนเดียวก็คงจะมีแค่ แบ็คแพ็คเกอร์ชาวต่างชาติ, ยามหน้าพารากอน, ภารโรงหน้าโรงหนัง, พี่วินมอเตอร์ไซด์ และ ผมนั้นเอง

การอยู่คนเดียวมันก็เหงาจริงๆนั้นแหละ แต่มันก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียว ถ้าจะให้พูดข้อดีของการเดินทางคนเดียวหลังจากที่ผมได้ลองไปBackpack คนเดียวมา2-3ครั้งก็คงจะมีดังต่อไปนี้

1) " เป็นการเปิดโอกาสให้ได้พบเพื่อนใหม่ คนใหม่ และได้พูดคุยอย่างเป็นธรรมชาติกับคนท้องถิ่นจริงๆ " คงเพราะเราไม่จำเป็นที่จะต้องยึดติดกับกลุ่มเพื่อนของตนเองเวลาไปเที่ยวอีกต่อไป ทำให้เรามีอิสรภาพในการผูกมิตรกับคนอื่นๆ ทำให้สนิทกับคนที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนได้ราวกับเป็นพี่น้องกัน และทำให้เราเข้าใจความเป็นอยู่วิถีชีวิตและความคิดของสถานที่ที่เราไปได้มากยิ่งขึ้น

2)" เคลื่อนไหวสะดวก สามารถไปในที่ที่อยากไป ไม่ต้องถามความเห็นใคร " เคยเป็นไหมบ้างครั้งก็รู้สึกเกรงใจเพื่อนที่มาด้วยกัน บางครั้งก็อยากจะตอบสนองความต้องการของเพื่อนเวลาไปเที่ยวจนตัวเองไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ไม่ได้ไปในที่ที่อยากจะไป ไม่ได้มีความสุขกับการเดินทางเท่าที่ควร ...ทางออกสำหรับปัญหานี้ก็คือ ออกมาเดินทางคนเดียวนั้นเอง

3)" ได้ปล่อยให้ความเหงา ทบทวนความต้องการของตนเอง " ความเหงาจะบังคับให้เราจะต้องรีวิวตัวเอง รีวิวว่าทำไมเรายังเหงาอยู่เราต้องการใครมาเติมเต็มตรงไหนในชีวิตไหม รีวิวว่าที่เรายังเหงาอยู่เป็นเพราะไม่กล้าออกไปทำความรู้จักคนใหม่ๆรึเปล่า และรีวิวว่าความรู้สึกเหงานั้นเรารู้สึกทรมานกับมันมากไหมหรือจริงๆแล้วจุดๆนี้เป็นจุดที่เราพอใจอยู่แล้ว

A7ii+Canon16-35f2.8ii 16mm f16 ISO1000 1/3sec
รูปนี้ผมลองทดสอบ Star ของเลนส์ที่ขึ้นชื่อว่า star สวยที่สุดในสามโลก ผลปรากฏว่าแฉกแสงนั้นช่างงดงามยิ่งนัก