สวัสดีเราชื่อปลาย เราทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กในโรงเรียนเรารู้สึกว่าเราโดนเอาเปรียมมาตลอดเวลา คือเมื่อก่อนเราอยู่กทม.ละช่วงนั้นไม่สบายหนักเลยกลับมาอยู่กับแม่ละป้าคือป้าเปิดร้านตัดผ้าละมีลูกค้าที่เป็นครูเค้าเลยมาหาที่สอนพิเศษเลยได้น่าห้องป้าเราไปละคือเรายังไม่ได้ทำงานเค้าเลยชวนมาเป็นพี่เลี้ยงห้องเค้า (เป็นเด็กเตรียมอนุบาล) คือตอนที่มาชวนก็พูดดีนู้นนี่นั่นเราก็เลยคิดว่ามันคงไม่หนักอะไร แต่พอถึงวันที่เด็กมาเรียนทุกอย่างมันตรงกันข้ามไปเลยนี่ทำอยู่คนเดียวส่วนเค้าเอาเเต่สั่งนานเข้ายิ่งหนักเหนื่อยกับเด็กไม่พอนี่ต้องมาเหนื่อยกับคนแบบนี้อีกเหรอวันๆแทบไม่ทำอะไรเอาแต่นั่งกดโทรศัพท์ปากบอกเด็กทำงานแต่ความจิงเเล้วเล่นเฟสเล่นไลน์ถ่ายแต่รูปส่วนมากจะถ่ายรูปตัวเองซ้ะมากกว่าถ่ายอยู่ได้คนทำนู้นทำนี่อยู่ก็มาใช้ให้ถ่ายถ่ายให้ล้ะยังมาเรื่องมากด้วยเอ่ออออ นี่ไปเป็นพี่เลี้ยงหรือไปเป็นทาสคนนั่งกินข้าวอยู่แบบทั้งงานมาทั้งวันทั้งเหนื่อยทั้งหิวยังมาใช้เราให้ไปซื้อน้ำให้กิน 😡  ข้าวบางทีก็ใช้เราไปตักให้ทั้งที่มันไม่ใช่น่าที่ไงแล้วอีกอย่างเราก็กำลังกินอยู่เงินในโทรศัพท์ของตัวเองหมดมาใช้ให้เราไปเติมให้ละคือมันมีเด็กที่ติดเราไงไปไหนมันก็เดินตามตลอดไม่งั้นก็งอแงก็ยังให้เราพาเด็กออกไปด้วยละคือถ้าคนอื่นมาเห็นคนที่โดนด่าก็เราไงบางทีก็ออกไปข้างนอกละทิ้งเด็กเกือบ30คนไว้กับเราข้ออ้างนู้นนี่นั่นสารพัด ละทุกเสาอาทิตเค้าจะเอาห้องเราสอนพิเศษ (คือตึกมีห้องว่างละตอนนั้นเงินไม่พอเลยหารกับครูคนนั้นคนละครึ่ง) คือจะเอาตู้กั้นเพราะอีฝั่งเรานอนอีกฝั่งเค้าสอนคือบางทีก็ไม่ต้องเสียงดังขนาดนั้นก็ได้นะแต่นี่แบบไม่เกรงใจห้องอื่นเลยบางทีเรานอนอยู่นี่มาปลุกเราให้ไปถ่ายเอกสารให้ (คนอะไรจิตสำนึกไม่มี) นี่ก็จะ4เดือนที่ทำงานร่วมกับคนแบบนี้อยากจะไปหางานอื่นแต่คืออายุยังไม่ถึงทุกวันนี้ก็ทนทำไปแต่นับวันยิ่งโดนเอาเปรียบมากขึ้นทุกวันอยากออกก็อยากออกแต่ยังไม่มีงานใหม่รองรับ เราควรทำไงดี ? 😓