ผมชื่อวีครับ เรื่องเกิดตอนที่ผมอยู่ ม. 3 ตอนั้นผมคบกับผญคนนึงอยู่คบได้ประมาณ 2 เดือน ครับ แล้วผมมาจับได้ว่าเค้า คบกับอีกคนอ่ะครับ แบบคบซ้อนคือตอนที่รู้ เสียใจมากร้องไห้ ก็เลยแบบไม่รู้จะทำยังโครตโมโหโกรธ ผมก็เลยหาผญ มาคบเพื่อนที่จะประชดเค้าคนนั้น ผมก็ได้มา เธอชื่อมา มาเป็นผญธรรมดาคนนึงนิสัยดีมากครับ ผมก็เลยจีบเธอ ผมคุยกับมาได้แค่ 3 วัน ผมก็ขอเค้าคบ เพราะ ผมต้องการไปประชดอีกคน แต่มาไม่รู้น่ะครับ มาบอกผมว่า ไวไปไหม คบเพื่ออะไรถามหน่อย คบไปประชดใครไหม เค้าบอกมันเร็วไป ผมก็บอกว่าป่าวๆ ผมชอบเธอจริงๆ ขอร้องทุกอย่างโกหกค้า เพื่อจะหลอกคบมาประชดให้ได้ แล้วผมก็ทำได้ มายอมคบด้วย ผมก็เริ่มเลย บ้านมาอยู่ใกล้ๆกับ โรงเรียนครับ ผมเบยขอเอารถไปจอดบ้านมาแล้วเราก็เดินไปรร ด้วยกันทุกวัน  คบมาคบไป อยู่ดีๆ ผมก็รักเธอเฉยเลย5555  เราก็รักกัน คบกันจนจบม. 3 เลย มาเรียนต่อที่เดิมครับ ส่วนผม ย้ายเพราะจะไปเรียนเทคนิค เราสัญญากันว่า จะไม่เลิกกัน มากลัว กลัวว่าผมจะหายไป กลัวว่าผมจะไม่ไปหาเธอ แต่ผมไม่หายน่ะ ปิดเทอมผมก็ไปหา เธอขึ้นม. 4 ผม ไปปวช. 3 ก็คบกันมาเรื่อยๆ ก็ยังดีๆน่ะครับ แต่ผมก็มาจับได้ส้ะก่อน  ว่ามาแอบคุยกับเพื่อนในห้อง ผมนี่แบบ ลองคิดดูน่ะคนในห้องไปเรียนก็ต้องเจอนั่งเรียนก็ต้องเจอ ผมสู้เค้าไม่ได้หรอกครับ ผมก็เลยถามว่าเห้ย ทำไมทำกับเราแบบนั้ล้ะ เธอบอกขอโทษไม่คิดอะไร คุยแบบเพื่อน เพื่อนเค้าส่งหัวใจให้กันเหรอ ไม่มีใครชอบให้แฟนตัวเองเล่นกับเพศตรงข้ามหรอกครับ ผมก็ใหเลือกเค้าเลือกผมน่ะ งั้นคงต่อต่อไปเรื่อยๆ มาม. 5 มาก็คุบกับอีกคนที่อยู่ห้องเดียวกันอีก ตอนนั้นเป็นช่วงที่เมสเซนเจอร์ มีตั้งอิโมจิได้ แชทสีต่างๆได้ มาก็ตั้งเพื่อนคนนึงเป็นสัชมพู อิโมจิหัวใจ แต่ผมไม่ค่อยได้เข้าเฟสมาหรอกผ่านไปตอนสักช่วงใกล้จะจบม. 5 อ่ะ ผมกลับดู น้ำตาหนไหลเลย ถามมาทำไมต้องตั้งด้วย บอกกลับผมมาว่าก็ลองอ่ะ ลอง ลองทำไมไม่ตั้งแชทเรา ไปตั้งคนอื่นทำไม ตอบมาว่าก็เพื่อนอ้ะ ผมนี่นิ่งเลย คุยกันแบบไม่ใช่เพื่อนอ่ะถามโน้นถามนี่ เสียใจแต่ก็ให้อภัย กลับคบกันต่อมาม. 6 แฟนผมครับ มันมีวิชา มีงานกลุ่ม แล้วแบบเข้าใจน่ะว่างานกลุ่ม แต่บอกเราหน่อยก็ได้ว่าอยู่กลุ่มเดียวกะไอ้สองคนนั้น เรานี่แบบ ทำไมอ่ะ ทำไมไม่บอกเรา เค้าบอกกับเราว่า อ้าวว ต้องบอกด้วยเหรอ เธอเคยบอกกับผมว่าจะไม่มีทางอยู่กลุ่มเดียวกัน ถ้าอยู่จะบอก เธอก็ไม่บอก ผมก็แบบเห้ยทำไมอ่ะ เค้าพูดคิดมาว่า กูไม่ได้ทำอะไรผิด อยากงอลก็งอลไปเลย โห่ แล้วผมทำอะไรผิดผิดที่รู้ใช่ไหมมาทำกันแบบนี้ เค้าก็ไล่ผม ผมก็หายไป คิดในใจว่าเดี๋ยวแมร่งก็มาง้อ แต่พิมมาบอกว่า เออไปก็ดี ออกไปจากชีวิตกูเลย เค้าบอกว่าเสียเวลาชีวิตเค้า ผมอยู่ไปก็ถ่วงเวลาชีวิตเค้า อีกวันเดียวจะวันเกิดเค้า เค้าบอกกับผมว่า ของขวัญที่ดีที่ดีที่สุดคือ การไม่มีอยู่ในชีวิตออกไปจากชีวิตกู ผมก็ จะร้องพิมไปร้องไป ผมก็ออกมาเลยครับ วันนี้10/01/2560       เวลา 23 .08