สวัสดีค้ะ หนูเป็นเด็ก ผญ คนนึงที่แม่ท้องตอนหนูตอนอายุ 19 ส่วนพ่อก้ต้องทำงานค้ะเข้าเวรบ่อยๆเพราะเป็น ตชด เลยต้องมาฝากยายเลี้ยงตั้งแต่เล็กๆเนื่องจากแม่เองก้ต้องไปเรียนไม่ค่อยจะมีเวลาดูแลน้ะค้ะ พอหนูอายุ 3 ขวบพ่อแม่ก้เลิกกันค้ะ หนูก้อยู่กับยายมาโดยตลอดเพราะแม่ไม่ค่อยจะอยู่บ้านน้ะค้ะเหมือนยายเป็นแม่คนที่สองของหนู ลืมบอกไปค้ะหนูมีน้ากับป้าด้วย ตอนนั้นป้าไปทำงานและแต่งงานอยุต่างจังหวัดค้ะส่วนน้าก้ไปเรียนอยุ ตจว นานๆทีจะกลับบ้านค้ะ ในบ้านก้เลยมีแค่หนูแม่และยาย หนูอยู่กับยายมาตั้งแต่ไม่กี่เดือนจนถึงปัจจุบันเลยผูกพันกับยายมากกว่าแม่เหมือนเป็นแม่ของหนู แล้วก้มีวันหนึ่งน้าหนูเลิกกับแฟนเลยกลับมาอยู่บ้านแม่ก้ไปเช่าบ้านอยุ่เองเพราะไม่อยากรบกวนยาย แล้วพอน้ากลับมาหนูรู้สึกเหมือนยายไม่ได้รักหนูไม่ได้ห่วงหนูเหมือนตะก่อน เอะอะทะเลาะอะไรหน่อยก้ไล่หนูออกจากบ้านไล่หนูไปอยุที่อื่นอะไรๆหนูก้ผิดไปหมดเลยค้ะ แล้วก้ไม่ค่อยคุยกับหนูด้วย เวลาทะเลาะกันก้ชอบพูดเปรียบเปรยว่าหนูไม่ใช่ลูกเป็นแค่หลานคนนึงแบบนู้นแบบนี้ เวลาน้าพูดอะไรก้เชื่อไปหมดเลยค้ะ ตอนนี้หนูรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินของบ้าน คิดอยากจะฆ่าตัวตายมาหลายครั้งแล้วค้ะ หนูน้อยใจมากเลย ตะก่อนเคยมีแต่คนรักเราแต่ตอนนี้เหมือนมีคนมาแย่งความรักของเราไป หนูควรทำไงดีค้ะ ...
รู้สึกเหมือนที่บ้านไม่มีใครรัก?