เราเป็นคนที่ มีเงินไม่มีเงิน ก็สามารถไปเดินห้าง คนเดียว
ดูหนัง กินข้าว กินบุฟเฟ่ต์เองได้
ยิ่งการซื้อของชอบไปคนเดียว ขี้เกียจเจอคนทักท้วง แล้วก็รอใคร
เพื่อนชวนไปไหนก็ไปปกติ ถ้าเพื่อนสนิทนะ
กับครอบครัว ท่านก็ชอบชวนกิน ชวนเที่ยว ถ้าไปกับกลุ่มเพื่อนแม่สนิทก็ไป
แต่ 99%
ทำอะไรเอง
คนภายนอกมองว่าเราคบง่าย ยิ้มแย้ม เฟรนลี่ คุยได้กับทุกๆคน
ไปอยู่กลุ่มไหนก็ปรับตัวได้ เข้ากับคนอื่นง่าย ไม่มีปัญหาอะไร ง่ายๆ สบายๆ
แต่ลึกๆในใจ มันคือฝืนค่ะ บางทีก็อินดี้ ติสต์แตกคิดไม่เหมือนกลุ่มนั้น แต่ด้วยความขี้เกียจแล้วก็คิดว่า ไม่อยากอธิบาย
หรือขัดแย้ง ก็เลยไม่ต่อล้อต่อเถียง
บางทีภายนอกก็ขัดแย้งกับภายใน
ไม่รู้ว่าใคร มีทัศนคติอย่างไร ที่เราจะสบายใจ เฟรนลี่จากภายในสู่ภายนอก
ไม่ใช่แค่ปรับตัวเก่ง เก็บอารมณ์เก่งเฉยๆ
ว่าแล้วก็อยากไปดูหนัง ไปดูคอนคนเดียว เคยจะไปดู BTS คนเดียว ติดที่ตังค์ไม่พอ
แต่ maroon5 อันนี้ไปกับเพื่อน ก็สนุกดี
เคยคิดไหมคะ ว่าการชินกับการทำอะไรตัวคนเดียว จะอยู่กับสังคมยาก
ดูหนัง กินข้าว กินบุฟเฟ่ต์เองได้
ยิ่งการซื้อของชอบไปคนเดียว ขี้เกียจเจอคนทักท้วง แล้วก็รอใคร
เพื่อนชวนไปไหนก็ไปปกติ ถ้าเพื่อนสนิทนะ
กับครอบครัว ท่านก็ชอบชวนกิน ชวนเที่ยว ถ้าไปกับกลุ่มเพื่อนแม่สนิทก็ไป
แต่ 99%
ทำอะไรเอง
คนภายนอกมองว่าเราคบง่าย ยิ้มแย้ม เฟรนลี่ คุยได้กับทุกๆคน
ไปอยู่กลุ่มไหนก็ปรับตัวได้ เข้ากับคนอื่นง่าย ไม่มีปัญหาอะไร ง่ายๆ สบายๆ
แต่ลึกๆในใจ มันคือฝืนค่ะ บางทีก็อินดี้ ติสต์แตกคิดไม่เหมือนกลุ่มนั้น แต่ด้วยความขี้เกียจแล้วก็คิดว่า ไม่อยากอธิบาย
หรือขัดแย้ง ก็เลยไม่ต่อล้อต่อเถียง
บางทีภายนอกก็ขัดแย้งกับภายใน
ไม่รู้ว่าใคร มีทัศนคติอย่างไร ที่เราจะสบายใจ เฟรนลี่จากภายในสู่ภายนอก
ไม่ใช่แค่ปรับตัวเก่ง เก็บอารมณ์เก่งเฉยๆ
ว่าแล้วก็อยากไปดูหนัง ไปดูคอนคนเดียว เคยจะไปดู BTS คนเดียว ติดที่ตังค์ไม่พอ
แต่ maroon5 อันนี้ไปกับเพื่อน ก็สนุกดี