ผมจะไม่เล่ายาวเอาเป็นว่าสั้นเลยไม่อยากระบายไรมากครับแค่รู้สึกเครียดมาตุ้งแต่เดือนกันยายน59. ผมมีครอบครัว แต่งเดือนแรกเดือนสองก้อได้ลูกเลยและผมตุดสินใจทำงานคนเดียวตั้งแต่รู้ว่ามีลูก. จนถึง ทุกวันนึ้ ช่วงตั้งแต่หลังคลอดมาแล้ว ก็อยุ่กันแบบสามีภรรยา คือมีทังสุข และทุกปนบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยทำให้เมียและลูกต้องอด. บางครั้งมีปากเสียงรุนแรง ผมยอมรับและไม่อ้าง อะไร บางครั้งผมหงุดหงิดง่ายไปและใช้อารมมากไป อาจเป็นเพราะกำลังหยุดบุหรี่ เพราะ แฟนขอหลายทีแล้ว. แต่สองสามปี ตั้งแต่ท้อง จนลูกถึง2ขวบนี่มีปากเสียงประมาณ 3-4ครั้ง แต่ผมก็ขอโทษขอโพย และเลิกทำทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ ไม่ว่าจะเพื่อน. ดื่ม และบุหรี่  ผมเป็นแค่ลูกจ้างกรถทรวง เงินเดือนไม่เท่าไหร่  แต่ก้อไม่เคยบ่นทำคนเดียวมาตลอด จนลูกเข้า2ขวบ3เดือน  แฟนนั่งร้องไห้ หลังจากงอนๆจำไม่ได้เรื่องอะไร แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่เพราะงอนๆแช้วก้อคุยกันตรมปรกติ เราก้อเอาใจสารพัด พอถามได้ความว่าอยากไปหาแม่ซึ่งอยุาไกลกัน7-800กิโล. ทุกปีผมจัพามาเขาและลูกไปเยี่ยมแม่เขา2รอบ ผมจะลาได้รอบละประมาณ7วัน ผมก้อจะกลับมาทำงานส่วนแฟนจะขออยุ่ต่อ บางทีก้อเดือนนึง บางทีก้อเดือนกว่า. แต่ก้อกลับ. รอบนึ้บอกไม่อยากกลับสงสารแม่อยากขออยุ่ยาวให้ผมทำงานเก้บเงินสักก้อร ค่อยย้ายตามมา และพูดกับผมเสมอว่าเข้าใจเขานะ อยุ่ไกลไม่ได้เลิกกัน. และผมก้อต้องทำใจ และคิดว่าเห้นใจแม่เขาอายุเยอะ. ถ้าผมแก่ผมก้ออยากให้ลูกมาอยุ่ดูแลคิดแบบนี้  และก้อกลุบมาทำงานครับ เข้า3เดือน ไม่ไหวสิคิดถึงลูกเมีย จากเห้นหน้าทุกวัน. กลายเป็นทรมานเหนื่อยงานไม่เจอลูกเมีย ร้องไห้บ่อยจนทนไม่ไหว เลยคิดอยากจะทำไงให้มีเงินก้อน เพื่อไปตั้งตัวทึ่โน้น จะได้อยุ่พร้อมหน้าอีกที  ทำโน่นๆนี่ๆ. มีกำไรบาง เจ๊งบ้าง โดนโกงก้อมี  จากเงินเก้บ25000  กัอหมด. มาเป้นหนึ้20000 แลัวก้อกลับมามีใหม่30000  สุดท้ายก้อตัดสินใจพลาดจนหมด.ร้องไห้ฆ่าตัวตายเหมือนหมดหวังจะได้อยุ่พร้อมกันต้องมาอดทนรอเก็บใหม่ อ่ะไม่เป็นไร เมียให้กำลังใจ อยากไปหาลูก แต่ผมเป็นคนหน้าใหญ่(ด่าตัวเองเลยยอมรับ)เอาศักศรีดิ์ว่าเราเป็นผูชายมาค้ำคอไว้  ต่อมาแฟนบอกโทรศัพท์พังผมเก็บเงินได้ก้อซื้อแล้วจัดการให้ ราคาก้อเกินครึ่วหมื่นเพราะอจากให้เขาได้ของดีๆใช้   เดือนถัดมา มีเงินอยุ่7000จะไปหาลูกเพราะไม่ได้เจอมา6เดือนแลัวและถ้าไปลาเดือนนึ้ต้องรออีก4-6เดือนจะลาได้อีกทีเลยตัดสินใจลาไปหาลูกแต่ไม่มั่นใจ เพราะปรกติไปทุกครั้งมีอย่างน้อย15000 รอบนึ้มีแค่7000ทำไงดีไหนจะให้ลูกกับเมียกินรายเดือน
อึก. คิดไปๆมาจน ตกหลุมดำ ดาวมอไซค์จะมาขายเพื่อเงินก้อนดันโดนเชิดหนีทั้งๆที่ขับมาส่งมุนตั้งเกือบ100โลเพราะขึ้เกียจรอพวกมัน  อยากไปหาลูกด้วยเสียเงินมีหนึ้ ไม่มีเงินแม้แต่ค่ารถไปหาลูก
นั่งร้องไห้อยุ่ทึ่หมอชิต 1คืน จนเช้าตัดสินใจโทรคุยกับเมียและแม่ยายสงสารโอนค่ารถมาให้ เพื่อให้เจอกับลูก ผมไปถึงพูดไรไม่ออก เอาแต่ร้องไห้  และเงียบไม่พุดคุย อมทุกข์  จนแม่ยายและแฟนไม่สบายใจ แต่แฟนผมพุดแต่ว่าทำไรไม่ปรึกษาแต่ผมมารู้ที่หลุงว่าแฟนผมคุยกับแม่ผมว่าจะไล่ผมกลับต้ังแต่วุนแรกที่ไปถึงและบอกว่าจะไปนอนข้างถนนหรือที่ไหนเขาก้อไม่ได้สนใจ เพราะว่าผมทำตัวเหมือนตัวปัญหา มารบกวนแม่เขา. (ซึ่งก่อนหน้านั้นผมหาเลี้ยงเขาตั้งแต่ก่อนจะท้องด้วยซ้ำตั้งแต่ยังไม่จดทะเบียนเพราะเขามีปัญหาทางการเงิน) ผมก้อไท่ได้คิดไรมากคิดว่าเราทำแต่ปัญหาจริงและเขาคงโมโห. และเหมือนเวรกรรม. ผมกลับมาโดนทึ่ทำงานรวมหัวเทผม. เพราะผมไม่ยอมให้พวกเขาแลกเวรเพราะผมเหนื่อย. บีบจนผมไม่ไหวเซ้นลาออก ขาดส่งเงินให้ครอบครัว จนได้งานใหม่ และมีพวกดคีเงินๆทองๆติดตัว
แฟนจึงอยากหย่าและให้เหตุผลว่าไม่อยากโดนร่างแหเพราะตัวเขาเองไม่านทำ
. เพราะไม่มีคนดูลูกไม่อยากมีปัญหาติดตัวเขาไปด้วย ด้วยความที่ผมรู้ว่าเขาหัวอ่อน ทั้งที่คดีแพ่งคู่สมรสเกี่ยวไรด้วยยังงง. แต่ก้อเออๆออๆและย้ำกับผมว่าไม่ได้นอกใจ และหลังจากนั้นก้อเหมือนผมทำไรก้อผิดเสมอ คุยไรก้อจะโดนตำหนิด่าทอตลอดต่อมาผมทอสัพพังเงินก้อไม่มีเพิ่งเริ่มงานขาดการติดต่อ1เดือน ได้เงินก้อนแรกรีบโอนให้และหาทอสัพใช้  ผมเหลือเงินแค่500ใช้เป้นค่ากินตั้งแต่วันที่30 พย. ถึง29ธค.แต่ก่อนหน้านึ้ตั้งแต่ปลายกันยายนผมไม่ได้คุยกันเลยเพราะคุยทีไรผมจะโดตหยิบเเต่เรื่องเก่าๆมาหาเรื่องผมและโดนด่าทอแบบผมแค่หายใจยังผิดและเขาบอกกับทุกคนว่ารู้สึกเกลียดผม แค่ได้ยินเสียงผมกัอเกลียดแลัวและไม่มีวันจะดีกับผม ผมสังเกตุมานานมากเพราะเขาพูดจาแปลกๆมาสักพักนานๆแลัว หลังๆผมตัองติดต่อลูกผ่านแม่ยายอายุเกือบ70วิ่วไล่เอาโทรสัพส่องหนัาหลานวัย3ขวบเพื่อให้ผมได้เห้นหน้าลูก  แม่ยายคุยกับผมจนกลายเป็นกิจวัตร และผมได้เอถใจคำพุดแม่ยายทึ่ว่า วุนๆเขากดแต่โทรศัพท์และยิ้มคนเดียว ประกอบกับเห้นบางโพสของเขาเหมือนพูดว่ารอคอยคิดถึงใครสักคน ทุ้งๆที่ไม่เคยคุยดีกับผม เลยทำให้ผมต้องเกิดความระแวง จนมาเจอกับชีอโปรไฟล์  อีเมลที่ใช้ชื่อเขาบอกรักชายอีกคน และก่อนหน้านี้เขาบล็อคผมทุกทางติดต่อ เหลือแต่อีเมลนี้เพราะผมเป้นคนสมัครและตั้งค่าทอสัพให้เขาทุกอย่างตอนเริ่มแรก. เขาแก้ตัวกับทุกคนว่า เขาทำเพื่อให้ผมยอมเลิกและคนนั้นไม่มีตัวตนแต่ผมไม่ปักใจ จนวันนึงไม่นานช่วงปีใหม่แม่ยายบอกว่าแม่ใช้ทอสัพไม่ค่อยเป็นแต่ลองเปิดไปอ่านเจอบทสนทนา ของคนๆนั้นว่ามีจริง และเขาโพสว่าเหตุผลทึ่รักคนใหม่เพราะช่วงมีปันหากับผมคนใหม่คอจให้กำลังใจเขาตลอด. ทั้งๆที่ผมมีลูกกับเขาจดทะเบียน กับเขา เคยดูแลเขา อยู่กันมาสี่ปี แต่คนนั้นมาคุยกันช่วงตุลา59ถึงปัจจุบัน
ผมเลยหมดคำพุด และอยากได้ลูกคืน. แต่เขาไม่ยอม ปากบอกว่าเคยทนอยุากับผมเพื่อลูก ทุกวันนึ้ไม่แคร์ใครแคร์แต่ลูก แต่สีงที่เขาทำผมว่ามันเห็นแก่ตุวมากกว่า แม่ยายสงสารผมจนร้องไห้ขอโทดขอโพยเป็นการใหญ่  ผมคิดว่าเป็นเวรกรรมของผม เพราะก่อนหน้านึ้เคยเข้าข้างแฟนจนทะเลาะกับแม่ผม เพราะคิดว่าแม่ผมอคิติ ตาม แบบ แม่ผัวลูกสะใภ้ และก่อนหน้านึ้พ่อผมป่วยมะเร็ง ผมยุงให้ท่านนอนตึกรวมเพราะตอนนุ้นผมหาคนเดียว แบกค่าใช้จ่ายทั้งหลานไปรร. ทั้งส่งบ้าน ทั้งกิน. 5ปากท้อง  แต่หลุงพ่อเสียผมมีลูก แฟนผมป่วยแบบแอดมิดทีไรผมหาแต่ห้องพิเศษตลอด มันเลยเป็นเวรกรรมของผมทุกวันนึ้
ว่าจะเอาสุ้นๆ. แต่ขนาดรวบรัดยังยาวอยุ่ดี  ขอบคุณท่านที่อ่านจนจบด้วย
ปล.ผมไม่ใช่คนดีอะไรเคยเเย่เคยเลว แต่ปัจจุบันผมหยุดทุกอย่างเพื่อครอบครัว
แต่เขาตอบแทนผมสาสมมาก. ทุกวันนั ผมสมัคร ใหม่ทุกประเภทเพื่อคอยส่องเขา สิ่งที่เห็นคือเขายกคนนั้นออกหน้าว่ารอนะ. รักนะ ผมไม่ร้องไห้แล้วคับทุกวันนึ้ร้องไม่ออกแล้ว. แม่ยายไม่ให้เลิกก้นแต่ไปอยุ่ด้วยกันเลย เด๋วก้อดีขึ้นเอง แต่ผมไม่คิดแบบนั้น ผมคงโดนด่าทอเสียๆหายๆแบบทึ่เจอมาและ คงต้องทนเห็นเขาเหยียบความรุ้สึกผม อีก เลยยังคิดอยู่ ใจนึงก้ออยากรักษาครอบครัวเพื่อลูกอีกใจก้อเจ็บจนทำไรไม่ถูก เหลือ เวลาอีก20วัน ผมจะขึ้นไปเคลีย เลยอยากขอ คหสต.  ของแต่ละท่านว่าควรคิดแบบไหนทำตัวเช่นไร และอนาคตควรไปทิศทางไหน.  ขอบคุณครับ