คือเมื่อก่อนเรากับแฟนอยู่ที่เดียวกันค่ะ ตลอดเวลา8-9เดือน เราไม่เคยไกลกันเลย ไม่ว่าเราจะไปไหน กินข้าว ไปเที่ยว มีเรื่องไม่สบายใจ เราก็จะมีเค้าอยู่ด้วยเสมอ เราโทรคุยกันตลอด(เราติดแฟนมาก) แต่พอวันนึง เค้าต้องกลับไปทำงานที่บ้านต่างจังหวัด ไกลกันเจ็ดร้อยกว่ากิโลค่ะ เราก็พยายามปรับตัว แล้วเค้าเองก็ทำงานเหนื่อยเราก็ไม่อยากจะกวนมาก แต่มันจะมีบางเวลาอ้ะค่ะที่มันคิดถึงมากๆ คิดถึงจนร้องไห้ออกมา พอเราบอกเค้าๆก็จะบอกว่าอย่าร้อง ร้องทำไม ทำไมไม่อดทน(เค้าไม่ชอบเห็นเราร้องไห้) เรากับแฟนค่อนข้างนิสัยไม่เหมือนตรงที่เราเป็นคนโรแมนติก แต่แฟนเราจะไม่ค่อยโรแมนติกไม่พูดหวานๆเท่าไหร่ คือเราแค่อยากให้เค้าเข้าใจว่าเราคิดถึงมากๆก็แค่นั้น... เวลากินข้าวเราก็นึกถึงแต่ตอนที่กินข้าวกับเค้า เวลาเดินผ่านที่ๆเคยไปด้วยกันเราก็นึกถึงแต่ตอนที่มากับเค้า เราทรมานมาก
.
.
.
.
เพื่อนๆคนไหนเคยเป็นแบบเราบ้างมั้ยคะ แล้วมีวิธีทำยังไงให้ไม่รู้สึกคิดถึงมากขนาดนี้บ้าง