มีครูร.ร.อยู่ท่านหนึ่งท่านเพิ่งย้ายมาดำรงตำแหน่งได้1ปี ท่านเป็นครูที่ค่อนข้างมีอายุค่ะ และท่านเป็นเพศที่สาม ครูเป็นคนที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองมาก ชอบยอตัวเองว่าตัวเองเป็นที่หนึ่ง เวลาครูขอให้เราช่วยท่านจะพูดดีๆจนเรายอมช่วยจนมาถึงขั้นหนึ่งที่พ่อแม่เราอยากให้โฟกัสแค่เรื่องเรียนเพียงอย่างเดียว เราเลยอยากขอออกจากการช่วยงานท่านแต่ท่านก็ขัดค้านและพูดกดดันและพูดทำให้เราสำนึกแล้วคล้อยตามและเราก็ไม่ชอบงานแบบนี้อยู่แล้วเราเลยทำตามที่บอก พอเราพูดเหตุผลมาท่านก็ไม่เชื่อและจะพยายามให้เราทำงานให้ได้อ้างเหตุผลต่างๆนานาเช่นคนไหนที่กล้าปฏิเสธงานครูคนนั้นย่อมไม่ได้ดี ไม่มีวันเจริญ ตอนนั้นเราชะงักคำนี้มากเราเลยบอกว่าไม่ค่ะ หนูไม่อยากทำแล้ว ท่านเลยบอกว่าหนูรู้ไหมครูทั้งร.ร.น่ะจะประนามเธอครูแค่สงสารเธอ เราก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรค่ะหนูไม่แคร์ ท่านเลยบอกว่าหนูเป็นคนที่หยาบมาก ตอนนั้นเราชะงักคำนี้มากเราเลยบอกว่าไม่ค่ะ หนูไม่อยากทำแล้ว ท่านเลยบอกว่าหนูรู้ไหมครูทั้งร.ร.น่ะจะประนามเธอครูแค่สงสารเธอ เราก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรค่ะหนูไม่แคร์ ท่านเลยบอกว่าหนูเป็นคนที่หยาบมาก ตอนนั้นเราแบบโมโหเลยค่ะเลยตอบไปว่าค่ะไม่เป็นไรหนูด้านพอ ท่านก็โมโหหนูมากเหมือนกันแต่ท่านไม่แสดงอาการแต่หน้าท่านแดงมากกเหงื่อก็ไหลเยอะสุดๆแล้วท่านก็บอกว่างั้นขอให้ชีวิตหนูประสบความสำเร็จนะ เราก็ยกมือไหว้แล้วเดินออกมาเลยจากนั้นครูก็ด่าหนูตามหลังมาเลยแล้วเวลาครูคนไหนอยู่ใกล้หรือเดินผ่านท่านก็จะเล่าใส่สีเต็มที่บอกว่าหนูไม่ได้ดี ไม่มีวันเจริญ แล้วก็ด่าเด็กนร.ที่อยู่ในนั้นเอาเราไปเปรียบเทียบกับนร.ห้องท่านแล้วบอกว่าไม่ได้ดี ไม่มีวันเจริญ แล้วด่าว่า เรารู้ว่าเราก็ผิดที่ตอบโต้ครูแบบนั้นแต่ความอดทนของคนเรามีจำกัด ยิ่งกับคนที่ชอบพูดกดดันคนอื่น ชอบสบประมาทด้วย ทั้งนี้ก็ขอโทษครูด้วยที่ทำกิริยาต่ำออกไปซึ่งตอนนี้ท่านกำลังทำให้เราอับอายด้วยการนำเรื่องนี้ไปเผยแพร่กับครูทุกคนในร.ร. ทั้งนี้ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย