ขอเล่าเลยนะคะ
คือจขกท คบกับแฟนคนนึงมาปีนิดๆค่ะ
โดยเรารักกันมาก มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน
ข้อเสียคือ เราอยู่คนละประเทศ คนละทวีป ซึ่งจขกท.เป็นคนขี้ระแวง เรากลัวว่าแฟนจะมีกิ๊ก เราขี้งอน ขี้โมโหใส่แฟน เวลาเขาตอบช้า ตอบสั้นๆ หรืองอนเขาแม้กระทั่งตอนที่เขาใช้เวลาอยู่กับครอบครัว บางทีก็งอนแบบไม่มีเหตุผล เพราะทุกครั้งที่เรางอน เค้าจะง้อค่ะ ไอ้เราก็ได้ใจ เลยขี้งอนจนเคยตัว แต่หารู้ไม่ว่า ทุกครั้งที่เรางอน มันทำให้เค้าเสียใจ
จนเป็นเหตุให้เค้าขอลดความสัมพันธ์มาเป็นแค่เพื่อนกัน เค้าอาจจะทำได้ แต่เราทำใจไม่ได้เลย จากที่เป็นคนกินเยอะกลับกลายเป็นไม่กินอะไรเลย ร้องไห้วันละ3เวลา ได้แต่โทษตัวเอง อยากกลับไปแก้ไข ขอโอกาส ขอจนเหมือนคนบ้า เค้าได้แต่บอกว่า เป็นเพื่อนกันดีกว่า เค้าไม่อยากกลับไปทำเรางอนอีก เราโฮเลย เราง้อยังไง สัญญายังไงเค้าก็ไม่ยอม ได้แต่บอกว่าเขาจะอยู่ตรงนั้น คุยกับเราเหมือนเดิมแต่ไม่ใช่เเฟน เวลาเราหายไปเค้าก็จะเป็นห่วง โทรมาหาบ้าง
+เราอยากรู้ว่า ที่เค้าไม่ไปไหนเพราะเค้ายังรักเรา หรือเค้าสงสารคะ
+ใครพอจะมีวิธีรับมือกับเรื่องแบบนี้มั๊ย
+หรือถ้าเราออกมาจากชีวิตเค้า ไม่คุยไม่ติดต่อเลยจะดีกว่า
+หรือเราจะยอมเป็นเพื่อนเค้า และใช้โอกาสตรงนั้นพิสูจน์ว่าเราจะเปลี่ยนตัวเอง แล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิม
+หรือที่เค้าไม่ยอมให้โอกาสเราเพราะว่าเค้ามีคนอื่นเเล้วคะ  

สุดท้ายนี้อยากจะฝากกับผู้หญิง หรือ ผู้ชายก็ดี
อย่าไปงอนกันเลยนะคะ พวกคุณยังมีโอกาส อย่าทำให้คนที่เค้ารักคุณเสียใจเลย