ไม่อยากเป็นโปเกม่อนคนร่อนหา
ทีแรกหนานึกว่าคนหลงใหล
คอยตามหาตัวเราอยู่ร่ำไป
ในดวงใจนึกว่าเป็นคนสำคัญ

แต่สุดท้ายปลายทางอ้างว้างหนัก
คิดถึงเราเป็นพักๆเหมือนภาพฝัน
ตามกระแสแลหาเป็นบางวัน
เหมือนชีวันจบสิ้นทั้งอินทรีย์

อยากจะเป็นโดเรม่อนทุกตอนนั้น
คนยังฝันอยากจะเจอไม่หลบหนี
ถึงนานแล้วนานเท่าใดยังไยดี
ก็ยังมีความสุขไม่ทุกข์ทน

ชีวิตนี้ไม่คิดอะไรแล้ว
แต่ไม่แคล้วหากเกิดใหม่อีกหน
ขอเป็นโดเรม่อนแม้ยากจน
โปเกม่อนต้องดิ้นรนจนวันตาย.