ผมกำลังจะบวชครับ เป็นวัดที่ในต่างจังหวัด แล้วน้าผม ก็กระดาษคำขอบวชมาจากที่วัดเพื่อท่องจำ แต่ในกระดาษเขียนว่า บวชแบบ มหานิกาย (เอสาหัง) แต่ เอสาหัง คือการบวชแบบธรรมยุต แล้วบทสวดที่อ่านแล้ว เป็นของธรรมย

เห็นใน youtube เขามีว่า เมื่อพระอุปัชฌาย์ กล่าวว่า "โอปายิกัง ปะฏิรูปัง ปาสาทิเกนะ สัมปาเทหิ" รับว่า "สาธุ ภันเต" (อุกาสะ สัมปะฏิจฉามิ) ( 3 ครั้ง ระหว่างประโยค ) เห็นบางที่ก็มีแต่

พอดีผมว่าจะบวชอะครับ เลยไปโหลดไฟล์เสียงมาฟัง แล้วก็หาอ่านในเว็บด้วย ไฟล์แรกที่เปิดจะเป็น การกล่าวคำวันทาเสมา คือ อุกาสะ วันทามิ ภันเต สัพพังอะปะราทัง ขะมะถะเมภันเต ... สงสัยว่าส่วนนี้เราต้องท่องด้วยหร

คืองงอยู่ครับ​ เพราะมี2แบบ​ คือ​ แบบที่ขึ้นต้นด้วยอุกาสะ​ และแบบที่ขึ้นต้นด้วยเอสาหัง ภันเต​ ต้องสวดบทไหนครับ??

เมื่อครั้ง จขกท ยังบวชเป็นภิกษุอยู่นั้น   ข้อวัตรหนึ่งของ จขกท คือการแสดงอุโบสถปาฏิโมกข์ทุกกึ่งเดือน   มีคราวหนึ่งเมื่อสาธยายไปจนเริ่มบท ปาจิตตีย์   ความรู้สึกทางกายของ จขกท  กลับเ

เเค่สงสัยในทางมนุษวิทยาเเละพฤติกรรมมนุษย์เฉยๆนะครับ พอดีสังเหตุเห็นหลายสังคมในต่างจังหวัดมักจะคาดหวังเเละอยากให้ลูกชายตัวเองบวช เเละอยากให้ลูกหลานญาตินับถือศาสนาพุทธอยู่มั่ง เเตกต่างจากสังคมเมืองที่หล

...ระบุเจาะจง ว่าต้องเป็นการทำบุญ/ทำทาน/บริจาคแก่วงการศาสนาพุทธ พระพุทธ-พระธรรม-พระสงฆ์-วัดวาอาราม เท่านั้น (ไม่ต้องไปคิดเรื่องช่วยเหลือคนจน คนพิการ, ช่วยเหลือสัตว์, บริจาคให้โรงพยาบาล, บริจาคทุนวิจั

***ความเชื่อส่วนบุคคล นะคะ  บทถอนคำสาปแช่ง ถอนคำมั่นสัญญา ที่ติดตัวมาจากอดีตชาติ (นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ 3 จบ) อิมัง สัจจะวาจัง มิจฉาทิฏฐิ อะธิฏฐานัง ปัจจุทธะรามิ ทุติยัมปิ

แบบว่า วันทามิ เป็น วันทามะ อะไรแบบนี้อะครับ

ที่พอรู้มาเห็นว่าเอสาหังจะใช้กับธรรมยุต และอุกาสะจะใช้กับมหานิกายถูกไหมครับ แต่เห็นมีมหานิกายบางวัดใช้แบบเอสาหังกันเลยสงสัยครับ (ผมเจอที่จังหวัดนครปฐมกับราชบุรีหลายวัดเลย) อยากทราบเหตุผลครับว่ามีที่มา