อัตตาคือตัวตน แต่ว่าตามความเข้าใจทั่วไปแล้ว
ก็คือตัวเอง ตัวของเรา การรับรู้ของเรา ตัวเราตัวเขา
ยาวไปถึง ว่าเราคือใคร เขาคือใคร
โดยเราจะตระหนักถึงเราใน2กรณี
คือเมื่อจะพยายามไขว่คว้าเพื่อตัวเอง
และเมื่อเรากระทำสิ่งใดออกไปต้องรับกรรมนั้น
อัตตามีการเกิดที่อธิบายไว้ในปกิจสมุปบาท
อัตตามีทุกข์จากเกิดแก่เจ็บตายและการใช้ชีวิต
อัตตาคือสิ่งที่เราเข้าใจว่าเป็นตัวเอง
อนัตตานั้นตรงกันข้ามและสูงกว่าอัตตา
เพราะเกิดจากความเข้าใจในอัตตาดี
และคลายความยึดมั่นจึงตั้งในอนัตตา
คืออนัตตาที่อยู่เหนือตัวเองอยู่เหนือกรรมและผลแห่งกรรม
อนัตตาในที่นี้จึงเป็นสภาวะธรรม
ที่ปล่อยวางแบบดับเย็น ไม่มีเกิด_ดับ และความตาย
ไม่ใช่อนัตตาที่เกิดจากการพิจรณาด้วยปัญญา
คือความจริงที่รับรู้ได้ด้วยสติปัญญา คือธรรมะ
คือการพิจรณาดูเหตุดูปัจจัย คือเหตุและผล