แม่เราขอกอดค่ะ แต่เราไม่ให้กอด ความคิดตอนนั้นเหมือนว่าเราไม่ได้รักแม่เราอ่ะค่ะ สัมผัสได้ว่าความรักที่แม่พยายามทำให้เรามันเป็นความรักจอมปลอมค่ะ
เราก็เลยรู้สึกว่าไม่ต้องการความรักจากแม่
รู้สึกเหมือนว่าแม่เรารักพี่เรามากกว่าเราอ่าค่ะ เช่น ผ้าห่มพี่เราเปียกค่ะ พี่ก็เลยเอาผ้าห่มเราไปห่ม พอแม่เรากลับมาจากทำงานพี่ก็หลับไปแล้วค่ะ แม่เราก็เลยให้เราห่มผ้าเปียกๆนั่นเราก็เลยพูดขึ้นว่า "เปียก" คำเดียวเลยค่ะ (เพราะเราไม่ค่อยอยากพูดกับแม่ค่ะ แม่ชอบมองทุกอย่างเป็นเรื่องไร้สาระค่ะ เราเลยไม่อยากจะปรึกษา) แม่ก็พูดว่า "งั้นก็ไม่ต้องห่ม" พูดโดยไม่หันหน้ามาเลยค่ะ แล้วก็เดินเข้าห้องไป ตอนนั้นเราน้ำตาตกในเลยค่ะ นั่งเงียบไม่ตอบกลับอะไรเลย
เราคิดนะคะว่าเราไม่ต้องการความรักจากแม่แต่พอแม่ไม่สนใจเราก็รู้สึกน้อยใจอ่ะคะ จากนี้เราจะทำไงดีคะ?
พอเรื่องคนอื่นเราปรึกษาแก้ปัญหาให้ได้ พอเรื่องตัวเองหมดหนทางจริงๆค่ะ
แม่ขอกอด แต่ไม่ให้กอด
เราก็เลยรู้สึกว่าไม่ต้องการความรักจากแม่
รู้สึกเหมือนว่าแม่เรารักพี่เรามากกว่าเราอ่าค่ะ เช่น ผ้าห่มพี่เราเปียกค่ะ พี่ก็เลยเอาผ้าห่มเราไปห่ม พอแม่เรากลับมาจากทำงานพี่ก็หลับไปแล้วค่ะ แม่เราก็เลยให้เราห่มผ้าเปียกๆนั่นเราก็เลยพูดขึ้นว่า "เปียก" คำเดียวเลยค่ะ (เพราะเราไม่ค่อยอยากพูดกับแม่ค่ะ แม่ชอบมองทุกอย่างเป็นเรื่องไร้สาระค่ะ เราเลยไม่อยากจะปรึกษา) แม่ก็พูดว่า "งั้นก็ไม่ต้องห่ม" พูดโดยไม่หันหน้ามาเลยค่ะ แล้วก็เดินเข้าห้องไป ตอนนั้นเราน้ำตาตกในเลยค่ะ นั่งเงียบไม่ตอบกลับอะไรเลย
เราคิดนะคะว่าเราไม่ต้องการความรักจากแม่แต่พอแม่ไม่สนใจเราก็รู้สึกน้อยใจอ่ะคะ จากนี้เราจะทำไงดีคะ?
พอเรื่องคนอื่นเราปรึกษาแก้ปัญหาให้ได้ พอเรื่องตัวเองหมดหนทางจริงๆค่ะ