สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีเรื่องจะมาถาม คือเราคุยกับเพื่อนคนนึงมานานแล้ว เราเป็นเพื่อนกันมา 5 ปี ความสัมพันธ์ของเราสองคน จะเป็นแบบเพื่อนสนิท ตอนที่เรียน เราเคยนั่งด้วยกันค่ะ คือตอนนั้นครูไม่ได้จัดให้นั่งนะ อยู่เฉยๆเค้าก็มานั่งกับเราเอง แรกๆก็ยังไม่มีอะไร แต่พอผ่านมาได้สักพัก เค้าก็ชอบแบบมานั่งจ้องตาบ้าง มานั่งเบียดๆบ้าง ทั้งมีที่ว่างเยอะ ชอบมาถามแบบเป็นห่วงเป็นใย ตรงนี้ทำได้รึป่าว เดี๋ยวช่วยอธิบายมั้ย บางทีก็เอางานมาให้ลอกด้วยซ้ำ เราก็โชคดีไป5555 ด้วยความที่เค้าเป็นคนเรียนเก่ง ได้ท็อปๆของห้องตลอดๆ หน้าตาเค้าก็ธรรมดาๆ แต่ไม่รู้อะ สำหรับเราว่าเค้ามีเสน่ห์ดี เคยเห็นว่ามีรุ่นน้อง รุ่นพี่ เพื่อนต่างห้อง แม่ยก ป้ายกมาเปย์ขนมให้ประจำ5555 แต่ก็แปลก ตอนอยู่ที่โรงเรียน เค้าก็ไม่ค่อยคุยอะไรกับเราเลย มีแต่แค่มาถามเรื่องงานแค่นั้น ด้วยความที่เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน ก็เลยมีไลน์กัน เริ่มแรกเลย มันทักส่งเกมมาตลอด ละก็หลังๆก็ชอบทักมาถามงาน ถามเรื่องจิปาถะทั่วไป แสดงความเป็นห่วงบ้าง จนเราเองก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหว เห้ยมันคิดอะไรกับเรารึป่าววะ และก็รู้ตัวอีกทีตอนเราชอบเค้าไปแล้ว แต่มีโมเม้นนึงที่เรายังจำได้มาถึงทุกวันนี้
เรานั่งทำงานอยู่ มันว่าง
เค้า : เห้ยยยฟังเพลงป่าว
เรา : ฟังเพลงอะไร จะทำงานเว้ยย
เค้า : หน่าาาอยากให้ฟัง ฟังเถอะนะนะนะ
เรา : เออฟังก็ฟัง
ละเค้าก็เอาหูฟังมาใส่หูเราให้ ตอนนั้นโคตรจั๊กจี้สุดๆ555 ละมันเปิดเพลง
"อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ ใจฉันสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอ....." ทุกคนคงคุ้นหูกับเพลงนี้ใช่มั้ยล่ะคะ มันคือเพลงไม่บอกเธอ ตอนนั้นติดฮอร์โมนมากกกกก เลยชอบฟังเพลงนี้ ละก็ฟังไปเรื่อยๆ พอถึงท่อน "แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ว่าเธอคิดเช่นไร" เค้าก็หันมามองหน้าเรา แล้วก็เป็นจังหวะที่เราหันไปพอดี มันจ้องตาเรา ด้วยความที่เขินเราเลยหลบตา ตอนนั้นใจเราเต้นแรงมาก และอยากบอกเค้าไปว่า "เราชอบแกว่ะ..." ละก็ฟังจนจบเพลง มันดึงหูฟังจากหูเราออก ละก็ไปเล่นกับเพื่อน
เรา : เอ้าอะไรของมันวะ
ตอนนั้นเค้าไปเที่ยวกลับมา เค้าซื้อของฝากมาแจกเพื่อนๆ คนอื่นได้เหมือนกันหมด แต่เราได้ไม่เหมือนใครอยู่คนเดียว นั่นแหละค่ะ ก็ยิ่งทำให้คิดเข้าไปใหญ่อีก เรายอมรับนะคะว่าเราเป็นคนคิดมาก ชอบคิดเองเออเอง แล้วตอนนั้นเราก็เลยตัดใจไป เพราะคิดว่าเค้าคงไม่ได้คิดแบบที่เราคิด แล้วหลายเดือนต่อมา เค้าก็มาบอกชอบเราในไลน์ เราเองก็ตกใจ แล้วก็ปฏิเสธเค้าไป เพราะตอนนั้นเรามีแฟนแล้ว ส่วนตัวเค้าเอง ก็ไปคุยกับรุ่นน้องคนนึง แต่เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมมาตลอด แล้วเราก็ย้ายโรงเรียน เค้าก็ยังเรียนอยู่ที่เดิม ต่างคนต่างงานเยอะ เลยไม่ค่อยมีเวลาได้คุยกันเท่าไหร่ แต่ก็ยังติดต่อกันเสมอ แล้วในตอนนั้นเราก็โสดแล้ว  มีวันนึงเค้าทักเรามาค่ะ ชวนคุยไปเรื่อยๆ แล้วก็เคยบอกชอบเรารอบสอง!!! ครั้งนี้เราเลยตกลงเป็นแฟนกัน ตอนที่เราคบกัน ก็แฮปปี้มีความสุขดีค่ะ แต่...เค้าเลือกที่จะไม่บอกให้ใครรู้ว่าเราคบกันอยู่ แม้แต่เพื่อนของเค้าเอง เป็นเพราะทางด้านพ่อแม่ของเค้า ที่อยากให้ลูกเค้าตั้งใจเรียน และห้ามไม่ให้มีแฟนในวัยเรียน ส่วนทางด้านพ่อแม่ของเรา คือให้มีแฟนได้ แต่ต้องอยู่ในขอบเขต เราสองคนก็เป็นลูกคนเดียวทั้งคู่ แต่ก็เนาะ พ่อแม่แต่ละคนเลี้ยงลูกไม่เหมือนกัน เราก็บอกเพื่อนนะคะ ว่าเราคบกันอยู่ แต่พอเพื่อนเราถามไปถามเค้า เค้ากลับตอบว่า "เราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกัน" พอเรารู้จากเพื่อนบอก เรารู้สึกเสียใจ ร้องไห้หนักมากไปหลายวันเลย เราก็เลยกลับมาคิดเองว่า เห้ยเราเป็นคนในความลับของเค้าหรอ แกเห็นเราเป็นอะไรวะ คบกับเรามันดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอ แล้วแกจะมาขอเราเป็นแฟนทำไม แกได้รักเราจริงๆมั้ย เราก็เลยตัดสินใจไปถามเค้า ว่าทำไมต้องพูดไปแบบนั้น เค้าบอกว่า "เค้าไม่อยากให้พ่อกับแม่ของเค้ารู้ รู้แค่ว่าเค้ารักเราก็พอแล้ว" แต่ตัวเราเองไม่ได้คิดแบบนั้นเลย แกคบกับเราแกก็ต้องให้ความชัดเจนเราดิ ไม่ใช่หลบๆซ่อนๆ แล้วก็ปรับความเข้าใจกันค่ะ แต่ภายในใจเราอึดอัดมาก เรารักเค้ามั้ย ก็รักเค้านะคะ แต่จะให้ทำยังไง แล้วอยู่มาวันนึง แม่ของเค้าก็รู้ความจริง เค้าก็มาบอกเราว่า "แม่เรารู้แล้วนะ ว่าเราเป็นแฟนกัน" คือในใจเราตอนนั้น คือกลัวมากค่ะ เค้ารู้ความจริงแล้ว เราเองก็อยากให้เค้าสบายใจ เลยตัดสินใจบอกเลิกเค้า ทั้งที่เรายังรักเค้าอยู่ เค้าก็ยอมรับในการตัดสินใจของเรา เลยลดสถานะจาก"แฟน"มาเป็นแค่"เพื่อน" เราเลยเลิกติดต่อกันไปพักนึง เพราะว่าเราทำใจไม่ได้ ผ่านไปหลายเดือน เค้าก็สอบติดที่กรุงเทพ แล้ววันนึงเค้าก็ทักมา คุยเหมือนเดิมทุกอย่างแบบตอนที่เป็นเพื่อนกัน คือคุยกันมาเรื่อยๆคุยมาตลอด แล้วก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน แรกๆก็คุยปกติธรรมดา หลังๆมา เค้ามีบอกคิดถึง บอกรัก เราก็ถามไปว่ายังรักเราอยู่หรอ เค้าตอบกลับมาว่ารักแบบเพื่อน บางทีเค้าชอบโทรหา วิดิโอคอลบ้าง ทำแบบนี้มาตลอดๆ จนเรารู้สึกว่า เรารู้สึกรักเค้าเข้าแล้ว ความรู้สึกตอนที่เป็นแฟนกัน มันกลับมาหมดเลย เวลาเค้าไปไหนมาไหน เค้าชอบส่งรูปมาให้เราดู แบบทำอันนี้อยู่นะ อยู่ที่นี่นะ เราก็เลยตัดสินใจถามเค้าไปว่า "แกรู้สึกยังไงกับเราหรอ" เค้าตอบว่า "คิดเกินเพื่อน" ณ จุดๆนั้นเราอึ้งเลย เราก็เลยแกล้งถามไปว่า
เรา : เราพิเศษสำหรับแกมั้ย
เค้า : มาก
เรา : แล้วสำคัญมั้ย
เค้า : ก็สำคัญนะ
เรา : แล้วถ้าเราหายไปนาน แกรู้สึกไง
เค้า : คิดถึงไง
เรา : แล้วอยากเจอเรามั้ย
เค้า : อยากดิ5555
แล้วผ่านไปไม่กี่วัน เราก็ได้กลับไปที่โรงเรียนเก่า แล้วเค้าก็กลับมาพอดี เลยได้คุยกันพักนึง คือเราเขินมากสั่นมากกกก ละตอนกลับ เค้าก็เดินไปส่งเรา เพื่อนก็พากันแซวเรากันยกใหญ่5555555
แต่ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนเรารู้สึกว่าเรายังรักเค้ายังรู้สึกกับเค้าเหมือนเดิม แล้ววันนึงเค้าก็บอกอะไรกับเราบางอย่างออกมา
เค้า : คือตอนนี้เรายังไม่อยากมีใคร อยากใช้ชีวิตแบบโสดๆไปเรื่อยๆ
เรา : เพราะเราหรอ ที่ทำให้แกรู้สึกแบบนั้น
เค้า : คนอื่นด้วย ที่มาคุย
เรา : เราถามตรงๆนะ แกไม่อยากกลับมาใช่มั้ย
เค้า : ใช่
เรา : ...
       แต่ก็ขอขอบคุณนะสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้
เค้า : เช่นกันนะ
เรา : ขอโทษนะ คือเรารักแกไปแล้ว ละจะให้เราทำไง ก็เราคิดเลยคำว่าเพื่อนไปแล้ว
เค้า : ก็แล้วแต่แกอะ ถ้าแกไม่อยากจะคุยแล้ว เพราะเราไม่ได้คิดกับแกแบบนั้น แกจะเลิกคุยก็ได้ แต่ถ้าคุยต่อแบบเพื่อนก็ไม่ว่าไร แต่เราไม่คิดจะคบนะ
เรา : ละที่คอลหาโทรหานี่เพื่ออะไรหรอ
เค้า : ช่วงแรกๆเราก็อยากนะ แต่ตอนหลังเราเริ่มรู้ตัวว่า เรากำลังทำให้แกคิดเยอะ เราเลยเริ่มถอยๆ
เรา : อะไรวะ มาทำให้รัก แล้วก็คิดจะเทง่ายๆแบบนี้อะหรอ
เค้า : เราขอโทษละกันที่บอกช้าไป
...
เราควรจะรู้สึกยังไงกับเค้าต่อไปดี ควรตัดใจแล้วรู้สึกกับเค้าแค่เพื่อน หรือควรเลิกติดต่อกันไปเลย...