อยากทราบว่ามีใครเป็นแบบผมไหม หรือลักษณะนิสัยแบบผม
ผมเป็นคนที่เลือกคบเพื่อน ซึ่งแต่ก่อนนี้(ตอนประถม-มัถยมต้น)เป็นคนที่ไม่เลือกคบเพื่อนซักเท่าไหร่แบบว่าเปิดใจให้ทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นคนแบบไหนเราก็เป็นเพื่อนด้วย ซึ่ง รร ผมนั้นตอนประถมก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอขึ้นมัถยมต้นก็เริ่มมีเพื่อนที่นิสัยไม่ค่อยจะเรียน คือไม่เอาอาไรเลย เรียกง่ายๆเด็กหลังห้อง จนผมก็กลายเป็นเด็กแบบนั้น ผมโดดเรียน ไม่ฟังพ่อแม่ ไม่ฟังครู หนีเที่ยว ติดผู้หญิง จนพอขึ้น ม4 เพื่อนๆเหล่านี้ก็ย้ายไปเรียนสายอาชีพบ้าง เรียนไม่ไหวบ้าง กระจัดกระจาย จนกลุ่มแตก เหลือเรียน ม4 อยู่ 2-3 คนทั้งกลุ่ม ผมก็เริ่มคิดได้ มองย้อนกลับไปดูตัวเองตอนมอต้นว่าทำอะไรลงไปบ้าง มานึกๆถึงคำสอนของพ่อของแม่ ก็เลยกลายเป็นคนใหม่ ทำตัวดีขึ้น พอละย้อนความนานไปละ เข้าเรื่องดีกว่า
คือตอนเด็กๆคบเพื่อนไม่ดีมา มันก็เลยฝังใจละมั้ง พอโตมาก็เลยเลือกคบเพื่อน จนตอนนี้แทบไม่มีเพื่อนเลย คือไม่มีเพื่อนที่สนิทจริงๆแบบคุยกันได้ทุกเรื่อง มีแต่เพื่อนทั่วๆไป ถามเรื่องเรียน คุยเรื่องเกม ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้วนะลืมบอก แล้วเพื่อนมหาลัยบางคนก็ไม่ชอบเรา ผมก็เลยรองสอบถามเพื่อนที่เป็นเพื่อนจริงๆว่าทำไมเพื่อนบางคนถึงไม่ชอบเรา เพื่อนก็บอกว่า " ไม่ยอมเข้ากิจกรรมรับน้อง ทำให้เพื่อนเขาโดนด่า (ไม่เข้าก็ผิดหรอ นี้กิจกรมรับน้องทำให้รักกันหรือทำให้เกียจกันวะเนี้ย) แล้วเวลาเพื่อนชวนคุยก็ถามคำตอบคำ (ก็กูไม่รู้จักมันอะจะให้คุยไรวะ) แล้วก็ชอบนั่งเรียนคนเดียวไม่เข้าหาเพื่อน (ก็เพื่อนไม่น่าเข้าหาอะ) สรุปคือ ผมเป็นคนที่ไม่เข้าหาใครก่อนถ้าคนคนนั้นไม่มีประโยชน์กับชีวิตผม แล้วก็ไม่ค่อยเปิดใจคุยกับเพือน ผมสังเกตดูตัวเองละ เพื่อนที่ผมจะคบจะต้องมีนิสัยดังนี้ 1.พูดจารู้เรื่อง 2.มีสะระ(แบบไม่ทำอะไรโง่ๆอะ เช่น ไม่เรียนหนังสือ เป็นนักเลง รวมตัวกันนั่งหน้าห้างแล้วดูดบุหรี่) 3.ไม่เห็นแกตัว 4.จริงใจ (คือดูออกอะว่าใครใส่หน้ากากมา) 5.มีน้ำใจ ผมแปลกใช่ไหม ที่เลือกคบเพื่อน จริงๆเพื่อนที่ดีๆก็มีนะ แต่เขาก็มีเพื่อนของเขาแล้ว แล้วก็เขาก็อยู่ของเขาอะ เราจะไป
อะไรละ 5555 หรือจะไปสะกิด "นายๆเรานั่งด้วยนะแล้วมาเป็นเพื่อนกัน" เฟ็ดเฟ่ รักแห่งสยาม ส่าสสสส
ไม่คบเพื่อนแปลกไหมครับ
ผมเป็นคนที่เลือกคบเพื่อน ซึ่งแต่ก่อนนี้(ตอนประถม-มัถยมต้น)เป็นคนที่ไม่เลือกคบเพื่อนซักเท่าไหร่แบบว่าเปิดใจให้ทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นคนแบบไหนเราก็เป็นเพื่อนด้วย ซึ่ง รร ผมนั้นตอนประถมก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอขึ้นมัถยมต้นก็เริ่มมีเพื่อนที่นิสัยไม่ค่อยจะเรียน คือไม่เอาอาไรเลย เรียกง่ายๆเด็กหลังห้อง จนผมก็กลายเป็นเด็กแบบนั้น ผมโดดเรียน ไม่ฟังพ่อแม่ ไม่ฟังครู หนีเที่ยว ติดผู้หญิง จนพอขึ้น ม4 เพื่อนๆเหล่านี้ก็ย้ายไปเรียนสายอาชีพบ้าง เรียนไม่ไหวบ้าง กระจัดกระจาย จนกลุ่มแตก เหลือเรียน ม4 อยู่ 2-3 คนทั้งกลุ่ม ผมก็เริ่มคิดได้ มองย้อนกลับไปดูตัวเองตอนมอต้นว่าทำอะไรลงไปบ้าง มานึกๆถึงคำสอนของพ่อของแม่ ก็เลยกลายเป็นคนใหม่ ทำตัวดีขึ้น พอละย้อนความนานไปละ เข้าเรื่องดีกว่า
คือตอนเด็กๆคบเพื่อนไม่ดีมา มันก็เลยฝังใจละมั้ง พอโตมาก็เลยเลือกคบเพื่อน จนตอนนี้แทบไม่มีเพื่อนเลย คือไม่มีเพื่อนที่สนิทจริงๆแบบคุยกันได้ทุกเรื่อง มีแต่เพื่อนทั่วๆไป ถามเรื่องเรียน คุยเรื่องเกม ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้วนะลืมบอก แล้วเพื่อนมหาลัยบางคนก็ไม่ชอบเรา ผมก็เลยรองสอบถามเพื่อนที่เป็นเพื่อนจริงๆว่าทำไมเพื่อนบางคนถึงไม่ชอบเรา เพื่อนก็บอกว่า " ไม่ยอมเข้ากิจกรรมรับน้อง ทำให้เพื่อนเขาโดนด่า (ไม่เข้าก็ผิดหรอ นี้กิจกรมรับน้องทำให้รักกันหรือทำให้เกียจกันวะเนี้ย) แล้วเวลาเพื่อนชวนคุยก็ถามคำตอบคำ (ก็กูไม่รู้จักมันอะจะให้คุยไรวะ) แล้วก็ชอบนั่งเรียนคนเดียวไม่เข้าหาเพื่อน (ก็เพื่อนไม่น่าเข้าหาอะ) สรุปคือ ผมเป็นคนที่ไม่เข้าหาใครก่อนถ้าคนคนนั้นไม่มีประโยชน์กับชีวิตผม แล้วก็ไม่ค่อยเปิดใจคุยกับเพือน ผมสังเกตดูตัวเองละ เพื่อนที่ผมจะคบจะต้องมีนิสัยดังนี้ 1.พูดจารู้เรื่อง 2.มีสะระ(แบบไม่ทำอะไรโง่ๆอะ เช่น ไม่เรียนหนังสือ เป็นนักเลง รวมตัวกันนั่งหน้าห้างแล้วดูดบุหรี่) 3.ไม่เห็นแกตัว 4.จริงใจ (คือดูออกอะว่าใครใส่หน้ากากมา) 5.มีน้ำใจ ผมแปลกใช่ไหม ที่เลือกคบเพื่อน จริงๆเพื่อนที่ดีๆก็มีนะ แต่เขาก็มีเพื่อนของเขาแล้ว แล้วก็เขาก็อยู่ของเขาอะ เราจะไปอะไรละ 5555 หรือจะไปสะกิด "นายๆเรานั่งด้วยนะแล้วมาเป็นเพื่อนกัน" เฟ็ดเฟ่ รักแห่งสยาม ส่าสสสส