ขอระบาย+คำแนะนำ
เมื่อวันที่31 ธ.ค. 59 ผมควรจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุดเพราะมันคือวันแต่งงานของผมแต่ผมกลับไม่ยอมไปงานแต่งงานนั้นทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นผมยังดีใจที่จะได้แต่งงานอยุ่เลยแต่อยุ่ๆวันแต่งงานอีกไม่กี่ช.ม.ผมกลับไม่ยอมไปแต่งงานปล่อยให้งานแต่งล่มไปผมไม่รู้ว่าคิดอะไร ณ วินาทีนั้นผมไม่รุ้จริงๆว่าเกิดอะไรกับผม
วันต่อมาผมคิดได้และรู้สึกตัวว่าผมทำผิดอย่างร้ายแรงต่อคนที่ผมรักและต่อทุกๆคน ผมกลับไปคุกเข่าขอขมาขอโทษแต่เขาบอกว่ามันสายเกินไปแล้วไม่ต้องทำอะไรอีกแล้วมันจบแล้ว ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก

#ผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดีมืดแปดด้าน