ไม่น่าเชื่อว่า ... มันจะมาเร็วกว่าที่คิด เมื่อฟองสบู่มหาวิทยาลัยแตกดังโพล๊ะ ... แล้วมหาวิทยาลัยที่มีมากกว่า 300 แห่ง จะทำอย่างไร กันหล่ะที่นี้ ครับพี่น้อง ??
- มหาวิทยาลัยเอกชนหลายแห่งมีนักศึกษาลดลงเหลือเพียงหนึ่งในสาม ต้องบีบอาจารย์ให้ลาออกเนื่องจากขาดทุนย่อยยับ หลายแห่งตั้งเป้าหมายให้อาจารย์เหลือเพียงแค่หนึ่งในสาม
- มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งขายที่ดินสร้างคอนโดมิเนียมขาย
- มหาวิทยาลัยราชภัฎหลายแห่งตัดสินใจไม่ต่อสัญญาให้อาจารย์ เนื่องจากไม่มีนักศึกษาให้สอน
- มหาวิทยาลัยของรัฐในบางสาขารับนักศึกษาได้เพียงร้อยละ 20 ของเป้าหมายที่ตั้งไว้
- มหาวิทยาลัยเปิดของรัฐไม่ต่อสัญญาจ้างอาจารย์เพราะไม่มีนักศึกษาเพียงพอ เริ่มมีปัญหาทางการเงิน
- มหาวิทยาลัยของรัฐอีกหลายแห่ง อาจารย์เริ่มแย่งวิชาสอนกันเพื่อให้ตัวเองมีภาระงานครบ และหลายแห่งดิ้นรนด้วยการไปหานักศึกษาจีนเข้ามาเรียนซึ่งเป็นนักศึกษาจีนที่คุณภาพไม่ดีนัก
- อาจารย์มหาวิทยาลัยจำนวนหนึ่งดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด บางคนทั้งๆ ที่รู้อยู่ไม่มีนักศึกษาให้สอนก็ดิ้นรนจะต่ออายุราชการให้ตัวเองต่อ บางคนที่ไม่มีทางไปก็พยายามดิ้นรนหานักศึกษาเข้ามาเรียนให้มากขึ้นด้วยวิธีการต่างๆ
- อาจารย์มหาวิทยาลัยไทยผลิตงานวิจัยขึ้นหิ้ง ตีพิมพ์ในระดับนานาชาติกันมากมายแต่เอามาใช้งานจริงหรือนำมาประยุกต์ใช้ให้ขายได้จริงในเชิงพาณิชย์ (Commercialization) ได้น้อยมาก
..
คลิกลิงค์ เพื่ออ่านต่อครับพี่น้อง ...  http://manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9590000129178