เป็นกับตัวเองในบางครั้งค่ะ  เวลาว่างๆที่ไม่จับไม่แตะอะไรเลยนั่งนิ่งๆ ถ้าบรรยากาศเงียบๆส่วนมากนึกถึงแต่เรื่องเศร้าๆจนอยากจะร้องไห้ออกมา
เรื่องดีๆก็เคยนึกนะคะ แต่ทุกครั้งจะไปจบที่เรื่องเศร้าๆหรือกดดันอะไรทำนองนั้นตลอด
       เวลาอ่านนิยายชอบนิยายฟีลโดยรวมสดใส ชอบอ่านตอนตัวละครพร่ำแบบเจ็บปวดรวดร้าว แต่ชอบนิยายที่จบแฮปปี้มากกว่าเศร้า
       ชอบเดินเข้าไปหาเรื่องเศร้าๆของคนรอบตัวเพื่อรับรู้ แนะนำนิดหน่อย แล้วเดินออกมา
  แต่เวลาอ่านการ์ตูนไม่เป็นเลยค่ะ จะอ่านแต่แนวแอคชั่นสนุกๆไม่อ่านเศร้าเลย
        อาการแบบนี้เป็นโรคอะไรรึเปล่าคะ เหมือนอยากมีความสุข พอสุขมากๆก็จะวนมาเศร้า พอเศร้ามากๆก็จะขุดตัวเองไปลั้นลาใหม่ คนอื่นๆมีใครเป็นบ้างรึเปล่าคะ